Die Boksombende kyk met suur gesigte na die drie meisies. Hulle het elkeen net een stuk koek gekry en die meisies het sowaar elkeen drie gehad!
“Dit lyk nie of die mense doerrr in Darrrling,” brom Trompie hard genoeg sodat die meisies hom kan hoor, “enigiets van goeie maniere af weet nie!”
Ná hierdie insident met die koek is die gesprek nog strammer as voorheen.
Rooie spring op. Sy skoene maak hom te seer.
“Verskoon my,” sê hy en loop kraak-kraak buitentoe. Op die stoep trek Rooie sy skoene uit. Hy sit sy kouse in sy sak, maak die veters aan mekaar vas en gooi die skoene oor sy skouer.
Hy stap terug sitkamer toe en sê in die deur: “Ek gaan waai. Kom julle saam?”
Trompie en Blikkies laat hulle nie twee keer nooi nie. Hulle staan op. Die drieling staan ook op en stap saam met hulle tot by die deur.
“Ek hoop jy’t die koek geniet, Mop,” sê Trompie smalend vir die meisie langs hom.
“Ek het, ja, dankie. Maar ek is nie Mop nie. Ek is Bop.”
Trompie kyk vies na die meisie wat langs Bop staan.
“Ek hoop jy’t die koek geniet, Mop.”
“Ek het, ja,” sê sy, “maar ek is nie Mop nie. Ek is Pop.”
Trompie gluur woes na die derde suster. Sy glimlag en sê: “Ja, ek is Mop. En ek hét die koek geniet. Het jy?”
“Ja, ek het,” brom Trompie. “Net jammer dit was net een stukkie.”
Toe die seuns omdraai, begin die meisies lag. Trompie lyk tog te koddig met sy hemp wat agter by sy broek uithang. Om nie te praat van Rooie met die skoene oor sy skouer nie.
“Hier kom dit weer, ouens,” sê Trompie. En toe kom dit ook.
“Eina!” sê Mop.
“Eina!” sê Bop.
“Eina!” sê Pop.
Trompie, Rooie en Blikkies gee vinnig pad.
Die seuns loop vies in die helder maanligaand. Toe Dawie se ma die koek en koeldrank ingebring het, het hulle haar belowe hulle sal die drieling die volgende oggend op die dorp rondneem.
Die aand was ’n hopelose mislukking. Elkeen het net een glas koeldrank en een stukkie koek gekry.
“Ek sê julle ouens,” kondig Rooie met ’n sug aan, “daar lê vir ons ’n moeilike tydjie voor.”
Trompie en Blikkies stem volkome met hom saam.
3
’n Moeilike tydjie
Die volgende paar dae kry die Boksombende maar swaar. Dis beslis vir hulle net so ’n moeilike tydjie soos wat Rooie voorspel het.
Dawie verseker Trompie, Rooie en Blikkies dat dit vir hom ’n baie moeiliker tydjie as vir hulle is, want Mop, Bop en Pop bly in dieselfde huis as hy!
Die Darlingse meisies is drie terggeeste en Trompie-hulle kan nie wag vir die dag dat hulle weer terug Kaap toe gaan nie.
Afgesien van grappe maak, is Mop, Bop en Pop ook besonder goed in sport. Trompie, Rooie en Blikkies is hoog in hul noppies toe Pop vir Dawie uitdaag om teen haar tennis te speel. Trompie-hulle weet nie veel van tennis af nie, maar hulle praat Dawie moed in en gee vir hom allerhande wenke terwyl hulle tennisbane toe stap. Hulle wil hê hul vriend moet die meisiekind ’n goeie pak slae gee. Die drieling is gans te vol van hulself.
By die baan gee Pop Dawie net een kyk en sê dan vir Mop en Bop: “Dis konfyt.”
En vir Pop ís dit ook. Sy moker die bal keer op keer na waar Dawie nie is of glad nie kan bykom nie. Pop wen maklik.
Trompie, Rooie, Blikkies en Dawie loop teleurgesteld by die tennisbane weg met Mop, Bop en Pop ’n paar tree agter hulle.
Die seuns is vies omdat hulle so grootgepraat het van hoe maklik Dawie vir Pop sou klop. Hulle hoor hoe die meisies lag en die een ná die ander “eina” sê.
Nog ’n vernedering wat die Boksombende moet sluk, is toe Dawie se ouers die klomp kinders vir ’n dag na ’n plaas in die distrik toe neem.
Trompie, Rooie, Blikkies en Dawie geniet die oggend op hul eie en steur hulle nie veel aan Mop, Bop en Pop nie.
Maar die middag laat die drieling die seuns nie wegkom nie. Die moeilikheid begin toe hulle na ’n hoë boom staan en kyk en Mop sê: “Sjoe, dié boem is hoeg.”
Trompie sê vies: “Jy bedoel seker die boom is hoog.”
“Dis mos wat ek gesê het – die boem is hoeg.”
Trompie trek sy skouers moedeloos op.
Die drie meisies fluister onder mekaar. Dan giggel hulle en sê drie keer “eina” en kyk met hul laggende blou oë na die seuns.
Mop stel voor hulle moet kyk wie die hoogste in die boom kan opklim – ’n seun of ’n meisie. Die meisies kies wie namens die seuns moet klim en die seuns kies watter meisie die drieling moet verteenwoordig.
Trompie-hulle grinnik tevrede. Nou sal hulle hierdie meisies wat so grootpraat op hul plek sit!
Maar die seuns is bekommerd toe die meisies ná baie gefluister en gegiggel vir Blikkies kies. Hulle neem aan omdat Blikkies altyd so lui is en nie veel praat nie, kan hy ook nie goed boomklim nie. En hulle is reg! Blikkies word duiselig as hy hoog in die lug is.
Trompie-hulle het nie veel beraadslaag nie en kies Bop om die meisies te verteenwoordig. Dit is vir die seuns maar om’t ewe – hulle kon enigeen van die drie gekies het. Hulle weet mos nie hoe goed die drieling met boomklim is nie.
Blikkies klim eerste. Hy doen sy bes. Hy haal selfs by die eerste dwarstak die kougom uit sy mond en druk dit op die tak vas. Hy sal dit weer kry wanneer hy afkom. Hy kan nie kou en klim nie. Hy moet nou op die klimmery konsentreer.
Blikkies klim hoër op as wat hy nog ooit in ’n boom was. Trompie, Rooie en Dawie skree vir hom om nog ’n entjie hoër te gaan, maar Blikkies begin naar voel. Hy breek ’n takkie af om te wys tot waar hy gekom het en klouter dan vinnig af.
Die seuns is heel tevrede. Blikkies het hoog geklim.
Mop, Bop, en Pop kyk na die boom en na die takkie wat Blikkies afgebreek het.
Bop sê laggend: “Dis konfyt” en begin klim. Die seuns is verstom oor hoe vinnig sy is. Dit neem Bop nie lank om verby Blikkies se merk te klim nie.
“Tevrrrede?” skree sy na onder toe sy bo in die top van die boom sit.
Trompie en sy vriende kyk mismoedig vir mekaar. Bop het maklik gewen. Hulle stap ’n entjie weg sodat hulle nie die meisies se koggelende “eina”-roepery hoef te hoor nie.
Maar dit is nog nie die einde van hierdie middag van vernedering vir die Boksombende nie!
Die baas van die plaas saal vier perde vir die kinders op. Mop, Bop en Pop spring elkeen rats op ’n perd.
Trompie en sy vriende kyk half agterdogtig na die vierde perd.
“Een van julle, sprrring op,” sê Mop. “Dis konfyt. Laat ons rrresies jaag.”
Die seuns is nou al lelik skrikkerig wanneer een van die meisies sê iets is konfyt.
Uiteindelik spring Rooie op. Hy het al voorheen perdgery. Hy dink hy weet hoe om dit te doen.
Die drieling en Rooie ry op ’n stywe galop omtrent so ’n kilometer weg. Dan swaai hulle die perde om en maak gereed om