Qaqnus qushi soz bilan,
Ul Hindiston ichinda.
To‘ti qushlar rozlashib,
Haq amrini ko‘zlashib,
Odam tilin so‘zlashib
Kezar inson ichinda.
To‘rg‘ay: «Hazor ayyom der,
Ajoyib, xush Egam der,
Do‘zax o‘ti xarom der,
Oxirzamon ichinda».
Bilmas falakning farjin.
Eldir tutmish ko‘k bo‘rchin,
Boz bir to‘da ko‘garchin
«Xuv!» der xirmon ichinda.
Kiyik aytar: «Yig‘larman,
Haqqa sidqim bog‘larman,
Bolalarim dardidan
Yuragim qon ichinda».
Bo‘ri aytar: «Uzarman,
Qaydan qilsam guzar man,
Rizqim terib kezarman
Cho‘l-biyobon ichinda».
Ot aytar: «Aslim zo‘rdir,
Shundan qimmatim bordir,
Ustimga mingan erdir,
Tog‘-tosh, dovon ichinda».
Yobi aytar: «Men ganda,
Ustimga mingan banda,
Xizmatim-azob kunda,
Ushbu jahon ichinda».
Eshak aytar: «Aslim tosh,
Xizmatdadirman – borkash,
Somon topsam, ko‘nglim xo‘sh,
Qish-qahraton ichinda».
Sigir aytar: «Men boshdim,
Yetmas ilojim-kushtim
Dumim tik qila qochdim,
Chivin-g‘ujg‘on ichinda».
Tuya aytar: «O‘tlarman,
O‘tlog‘imni yodlarman,
Bolalarman-bo‘tlarman
Mudom yobon ichinda».
Yetti Yer bo‘lmish bino,
Har sun’ o‘qir bir sano,
O‘tlar ham der: «Rabbano!»
Navro‘z-boron ichinda.
Ko‘ngil aytar gadoga,
Sahar tursam sadoga.
Nolish qilsam Xudoga,
Bo‘lsam imon ichinda.
Qiyomat kun qo‘lingdan,
Xabar bo‘lar holingdan,
Qaytgil yomon yo‘lingdan,
Ko‘rding «Furqon» ichinda.
Umidli bo‘l Yusufdek,
Sabrli bo‘l Ayyubdek,
Gar yo‘liqsang, Ya’qubdek,
Dardga Kan’on ichinda.
Nafsim aytar: «Xo‘sh ayla.
Jomi-jur’a no‘sh ayla.
Karamingga duch ayla
Tongla devon ichinda.
Maxtumquli, o‘zingga
Boq, yosh keltir ko‘zingga.
Ayb aylamang so‘zimga
Yoru yoron ichinda.
UL MEHRIBONIM KELDI
Chiqdi mag‘rib tarafdan
Ul mehribonim keldi.
Yuz ishva-yu noz bilan
Jonu jahonim keldi.
Men yorning sarniguni,
Bog‘layur bu oyini.
To‘kdi jigardan xunni
Shohu sultonim keldi.
Olamga shohi-parvar,
Bo‘ldi ummatga sarvar,
Olam bo‘ldi munavvar,
Durri g‘altonim keldi.
Qomati sarvu Tubo,
Qaddi o‘zi-Muntaho.
Vajhi ro‘yi vaz-zuho,
Sarvi ravonim keldi.
Niqobin yuzga solgan,
Yuz ko‘rsatib, jon olgan,
Shuncha orzulab yongan,
Ohu fig‘onim keldi.
Malak farmonga boqqan,
Oh ursa Arshni yoqqan,
Sidrati-sahro chiqqan
Sohibqironim keldi.
Maxtumquli benavo,
Ko‘zlamas sanad-sivo
Ummatim deb doimo
Hazrat Eshonim keldi.
CHIQSA DAM, KIRMOG‘I GUMON KO‘RINAR
Bu dam g‘animatdir, nega bilmassan,
Chiqsa dam, kirmog‘i gumon ko‘rinar.
Bizdan burun kelgan ko‘chmish tonglaga,
Yo‘l uzoq, qorong‘i, tuman ko‘rinar.
Aqling bo‘lsa, ista bu yo‘lda bir pir,
Rizqingga kafildir, Alloh, muqaddar,
Oltin-kumush, yoqut-olmos bilan dur,
Haqdan g‘ayri tamom ziyon ko‘rinar.
Allohni unutib, aqling yo‘qotma,
Har nafas ogoh bo‘l, g‘aflatda yotma.
Umringni befoyda, behuda tutma,
Dunyo baqosizdir, ayon ko‘rinar.
Xoja, sayyid, podsho – so‘ralmas nasab,
Hashr-nashr bo‘lsa, olarlar hisob.
Haromga azob bor, shubhaga itob,
Munda yaxshi unda yomon ko‘rinar.
Maxtumquli, xabar oldim Qur’ondan,
Asar yo‘qdir avval ketgan karvondan,
Tongla yolg‘iz yotar uying ul go‘rdan,
Qardosh, yilon bilan chayon ko‘rishar.
RAVON O‘TIRMISH
Maxtumquli:
– Bizdan salom bo‘lsin ul O‘roz xonga!
Taxt ustinda ul kim rivoj o‘tirmish?
Qirq kosa may quyib tillodan jomga,
Ul kim, bari jomni boshga ko‘tarmish?
O‘roz xon:
– Bizdan salom sizga, ustoz Firog‘iy!
Sulaymon erk-taxtga rivoj o‘tirmish.
Bilqis quyib qirq kosa may ul jomga,
Eranlar yig‘ilib, boshga ko‘tarmish.
Maxtumquli:
– Ne oshiqdir, yig‘lar, ko‘zda yoshi yo‘q?
Ne