Dis die toespraak wat hy Maandag vir Rooie, Blikkies en Dawie gaan afsteek. Dis wat hy gaan doen. Die Boksombende sal Anna se Dirk aan haar terugbesorg. Trompie voel nou stukke beter.
Hy sal vir almal wys watter goeie dade hy kan verrig. Hy gaan dinge regmaak, sommer Maandag al, en Anna gaan só bly wees dat sy vir hom baie meer as dubbeld haar gewone beloning sal gee.
6
Trompie maak dinge reg
Dié Sondagmiddag is dit stil in die Toeriens se huis op Kwaggaberg. Almal is die oggend kerk toe en daarna het Trompie vir Sondagskool agtergebly. Hy het die hele tyd sit en planne beraam oor hoe hy sy suster kan help en Dirk sover kan kry om weer vir haar te kom kuier. Anna lyk nie juis kwaad nie, maar sy praat skaars met hom. Sy lyk hartseer.
Ná Sondagskool sien Trompie vir die eerste keer die ander lede van die Boksombende en laat weet hulle dat hulle die volgende middag net ná skool in die fort moet vergader. Dis ernstige sake. Hulle moet goed gewapen kom. Hulle gaan ’n edele taak verrig. Rooie, Blikkies en Dawie brand van nuuskierigheid, maar Trompie wil niks verder sê nie. Hulle sal môre hul bevele by hom kry. Vandag weet hy nog self nie wat dit gaan wees nie. Hy moet ’n plan maak. Hy moet sorg dat Dirk de Jongh weer na hul huis toe kom en vir Anna sê hy het haar lief. Die twee is mos mal oor mekaar.
Trompie slaan die bal natuurlik mis, maar hoe kan hy dit weet?
Meneer Toerien lê in sy kamer en koerant lees, mevrou Toerien sit by hul dogter en gesels en Trompie stap ingedagte in die tuin rond. Dit is ’n warm somermiddag. Hy wens hy kon in die kloof gaan swem, maar sy pa het hom belet om Sondae naby die dam te gaan. Hy wonder wat sy ouers en suster doen. Hoekom slaap mense altyd op Sondagmiddae? Dis belaglik. Trompie het al by die voorhekkie uitgestap en in die hoofstraat af, maar die dorpie is morsdood. Selfs meneer Stavrinos se kafee is gesluit. Trompie wou gaan lekkers koop. Hy het so ’n bietjie van die geld wat sy pa vir hom as Sondagskoolkollekte gegee het daarvoor uitgehou. Hy beskou dit as ’n soort lening. Volgende Sondag sal hy die geld weer by sy kollekte sit.
Trompie gaan sit in die skaduwee van die groot ou eikeboom. Hy kan ook nie eens vir Rooie, Blikkies of Dawie gaan kuier nie, want hul ouers laat hulle Sondagmiddae vir ’n ruk rus. Trompie snork minagtend. Sy ouers sal dit nooit met hom regkry nie! Nee, hy sal nie Sondagmiddae rondloop nie – hy sal by die huis bly – maar hy weier om te gaan slaap. Dis mos waarvoor die nag daar is.
Dit maak hom moedeloos om net so in die tuin rond te sit. Hy wens sy ma wil nou kombuis toe gaan en ’n bietjie koffie maak. Hy besluit om kamer toe te loop en na sy plakboek met uitknipsels van boksers te kyk.
In sy kamer blaai hy deur ’n oefeningboek waarin hy foto’s van boksers van regoor die wêreld geplak het. Lank kyk hy na een van die Suid-Afrikaanse swaargewigkampioene. Hierdie bokser is Trompie se held. Hy het die uitknipsel met klein Dawie geruil vir twee albasters. Maar met die eerste pot wat hulle gespeel het, het Rooie se ghoen die albasters in stukkies laat spat. Klein Dawie was vies en wou sy foto van die bokser terughê, maar Trompie het geweier. Dit het niks met hom te doen as Dawie sy pitte laat stukkend skiet nie.
Trompie kyk na die sterkgeboude jongman wat in ’n bokshouding staan. Ai, sug Trompie, hy wens hy kan sy vuiste so goed soos hierdie bokser gebruik, want dan is al sy moeilikheid oor en verby. Hy sal daai Dirk de Jongh sommer bydam as hy nie saam huis toe wil kom nie en weier om Anna se kêrel te word.
Die hele besigheid werk op Trompie. Môre gaan hy daai ou haal om Anna te kom sien en al die nonsens uit te praat. Net môre gaan Trompie dinge regmaak … Maar hoe?
Met ’n sug staan hy van sy bed af op. Hy maak ’n paar vinnige passies met sy voete en moker die lug met sy vuiste. Ja-nee, sy voetwerk is volmaak. Eendag gaan hy wat Trompie is die wêreld nog verras. Hy gaan ’n kampioenbokser word. Almal sal hom ken. Sy foto gaan in al die koerante wees, regoor die wêreld! Terwyl Trompie hieraan dink, slaan hy weer woes met sy vuiste in die lug. Só sal hy al sy teenstanders eendag in die bokskryt platslaan.
Maar Trompie kyk na homself in die spieël en skud sy kop. Hy is nog nie ’n kampioenbokser nie en hy sal ’n plan moet maak. Hy moet iets doen, maar wat? Hy gaan sit op die bed met sy vuis onder sy kakebeen. Met ’n geplooide voorkop staar hy voor hom uit. Dis mos hoe daardie bronsbeeldjie in sy pa se studeerkamer lyk. Onderaan staan daar: “Die Denker”. Ja-nee, dis wie hy is … daardie einste denker! Hy moet net ’n rukkie só sit, dan sal dit hom te binne skiet wat hy moet doen om Dirk de Jongh sover te kry om weer vir Anna te kom kuier. Dis al wat hy moet doen. Trompie sit. Hy plooi sy voorkop nog meer. Dit sal miskien help. Hy sit. Die blink gedagte sal nou-nou kom …
Hy wil graag loer hoe hy lyk wanneer hy so diep sit en dink, maar hy is bang dit sal die besigheid bederf. Dan gaan hy nie aan ’n slim plan kan dink nie. Nee, hy moet maar liewer net tjoepstil sit. Nie ’n spier verroer nie …
Terwyl Trompie so hard probeer om ’n plan te prakseer, sit sy suster en ma in Anna se kamer oor hom en gesels.
“Jy moenie te kwaad vir jou kleinboet wees oor hy jou gistermiddag so in die verleentheid gebring het nie, Anna.”
“Ek is glad nie kwaad nie, Ma. Ek is eintlik bly. Trompie het my oë oopgemaak. Toe ek Dirk by die partytjie ontmoet het, het ek gedink hy is die soort ou op wie ek ernstig verlief kan raak. Maar nou weet ek ek wil niks met so ’n ou suurknol te doen hê nie.”
Mevrou Toerien kyk aandagtig na haar dogter. Sy kan sien Anna bedoel wat sy sê en as ma is sy nogal taamlik verlig, want sy het ook nie juis van De Jongh gehou nie. Hy is gans te aansitterig. Anna met haar sonnige geaardheid sal nooit saam met so iemand gelukkig kan wees nie.
In sy kamer wag Trompie nog steeds vir ’n blink idee. Baie planne het al deur sy brein geflits, maar hy het almal verwerp. Hy het dit al oorweeg om Dirk de Jongh saam met sy manskappe in die donker te gaan voorlê. Klein Dawie sal hom pootjie en wanneer hy val, sak Trompie en Rooie en Blikkies op hom toe. Hulle stop ’n sakdoek in sy mond en bind sy hande en bene met ’n tou vas. Dan dra hulle hom na Anna toe en lê hom voor haar voete neer.
Maar Trompie besef hierdie plan sal nie werk nie. Die ou is dalk te sterk en dan sal hulle hom nie op die grond kan vasdruk nie. En Anna sal nie hou van ’n man wat vasgebind voor haar voete lê met ’n sakdoek in sy mond nie. Nee, sy wil mos hê hy moet langs haar op die rusbank sit en koer en handjies vashou.
Hy dink ook nie sy plan om Dirk met sy waterpistool voor te lê, sal werk nie. Maar hy hou nogal van die idee om saam met sy manskappe in die sloot te lê langs die pad waarmee Dirk na sy losieshuis toe loop, en dan vinnig op te spring en te skree: “Hensop!” Hy en sy manne sal hulle natuurlik vermom en hy sal die vent beveel om verder te stap. Trompie sal hom met die pistool in sy rug tot by hul huis laat loop en voor hy De Jongh by die voordeur instamp, sal hy met ’n bars stem sê: “Gaan in! Sy wag vir jou. As jy uitkom sonder dat jy haar gevra het om met jou te trou, is jy dood! Ek skiet jou kop van jou lyf af!” Trompie glimlag. Dit sou heerlik gewees het, maar sê nou Dirk weier om aan te stap? Sê nou hy klim met sy vuiste onder hulle in? Nee, die plan sal ook nie werk nie. Dis te gevaarlik. Hy, die Boksombende se Grootkaptein, wil nie sy manskappe se bloed verniet vergiet nie. Hy moet die ding op só ’n manier probeer uitwerk dat niemand seerkry nie.
Maar hoe gaan hy dit regkry? Dis ’n veeleisende taak. Trompie word moeg van so stil sit. Om die denker se houding na te aap, help ook nie veel nie. Hy sit gemakliker. Hy loer na homself in die spieël. Hy sien hoe sy mond oopgaan. “Vervlaks,” mompel hy, “hoekom het ek nooit daaraan gedink nie? Natuurlik! Dis die regte plan!”
Trompie spring soos ’n bobbejaan op en af van blydskap. Hy het dit! Dis só eenvoudig! Snaaks dat hy so lank moes sit voor die plan hom te binne geskiet het. Hy kyk weer in die spieël en glimlag van oor tot oor. “Ek’s darem maar slim,” sê hy selfvoldaan. Hy weet wat hy moet doen om Dirk te dwing om weer vir sy suster te kom kuier. Hy weet presies wat. Môreaand gaan die twee verliefdes tot laat sit en handjies vashou. Hy het mos gesê hy gaan dinge