– А ты?
– Я? Вось блін, ды гэта Клавка дура гэтага дэбіла паслухалася.
– А што, яны хіба маюць зносіны? яна ж яму ў бабкі падыходзіць.
– Ай, ён ёй прапанаваў дадатковы заробак. Па п'янцы, зразумела.
– На судзе, вядома, ты гэтыя словы не засвидетельствуешь супраць Идота.
– Ты за каго мяне трымаеш, начальнік. Я не ссука. На зоне ня быў і тут пад вашу дудачку скакаць не буду. Лепш тэрмін, чым параша на волі.
– Астынь. Гэта я так. А раптам?!
– Разумею, начальнік.
– А баба Клава працаваць то зможа?
– Вядома. Хоць ёй і 65, арэ як бульдозер. А вось Идот?! Будуць праблемы.
– Ня будуць. Я і яе прыцягну.
– А грошы ўсім, пароўну?
– Табе больш, але пасля штраф гадзін.
– А калі мы зробім, а штраф гадзіны не выпрацуем?
– Атрымаеце ад мяне Чырык, а кара не амністуюць. Працы шмат.
– Але што тут будаваць?
– Сьвінушнік павялічыць трэба. Хачу свіней завесці. Ну, так што, па руках?
Стары паціснуў плячыма.
– Ну, калі на гэтых умовах па тры штукі.
– Табе чатыры, і пра тэрмін не забывай.
– Тое У тым і справа, -покачал галавой, скоса аглядаючы хлеў, -конечно згодны.
– Тады дамовіліся. Плаціць будзеш ты. Грошы табе дам, але і попыт з цябе, сечёшь, Жаба?
– Уууу, мне?! Гавно пытанне, начальнік, зробім!! -Старик глыбока ўздыхнуў і закурыў чарговую цыгарэту. -Значит я накшталт як брыгадзір?!
– Накшталт як.
– А калі пачынаць?
– А хоць цяпер, Арутуну скажу, каб Идота і бабку Клавку прывёў. А вось і Идот.
– Узгадай дэбіла, ён і зьявіцца.
У дзвярным праёме з'явіўся Идот.
– Ну, што, прынёс? -обратился Клоп да Дзецюку.
– У клініку.
– Колькі?
– Пару штук хопіць?
– Хопіць, але гэта не ўсё. Будзеш дапамагаць старому, ён табе ўсё растлумачыць.
– Гэтаму? Да ну, начальнік, ён жа дзіравы.
– Я табе зараз вока выкалі, за базар адказваеш, рысы? -і Жаба кінуўся з Віламі, якія стаялі не подалёку, на Идота.
– Стой! -достал пневмо пісталет Идота. -Сейчас яйкі адстрэл.
– Ооо? Да ты з гарматай?
– Усё законна, Начальнік. Бацька даў. Вось ад такіх Шнырев.
– А не баішся? Ты тут пад арыштам. Можа бацькі паклікаць? Дзіравым ён цябе не зробіць, а вось піпец надаёт, на ўсё жыццё запомніш. І з чаго ты ўзяў, што Жаба дзіравы?
– Ды ўсё кажуць у пасёлку.
– Што ты чешешь, калбитская рожа. А чё мне ў вочы не кажуць, сцаць?
– Так, супакоіліся і за працу, калі не хочаце праблем… Усё… Ціха! Я сказаў: будзеце працаваць у месцы і кропка!!! -заорал на ўвесь двор ўчастковы генерал Клоп Оттила Алигаджиевич.
– Так яж забашлял? -удивился Идот.
– Добра. Пачнем з пачатку: Што за ствол?
– Мой. Гэта значыць бацька даў.
– Дазвол ёсць?
– Ёсць.
– Праверым. А забашлял ты не мне а дзяржаве, каб