63
Por. Bundesarchiv Koblenz, NS 32II, t. 5, k. 171–172, „Główny Urząd Rasy i Osadnictwa: Ankieta badania medycznego (używać stosownie do treści dla mężczyzny lub kobiety)”. Ankieta badania medycznego obejmowała około dwudziestu kryteriów natury fizjonomicznej, między innymi: wzrost wnioskodawcy/narzeczonej: stojąc, siedząc; kształt czaszki, twarzy i czoła; kolor, rozmieszczenie i pozycja oczu; zakrzywienie, szerokość i wysokość nosa; długość ramion i nóg oraz długość tułowia; owłosienie ciała (kolor, zakres i jakość); kolor skóry; potylica, kości policzkowe, wargi, podbródek, szpara powiekowa; klatka piersiowa (u mężczyzn), miednica (u kobiet).
64
Formularz dla poręczycieli, tamże.
65
Kompletne akta dotyczące małżeństwa zawierały następujące dokumenty: małą tablicę przodków esesmana z informacjami na temat rodziców i dziadków, podanie o zezwolenie na zaręczyny i zawarcie małżeństwa; zobowiązanie narzeczonej do wzięcia udziału w kursie macierzyńskim organizowanym przez Deutsche Frauenwerk; świadectwo uzyskania Reichssportabzeichen (nazistowskiej odznaki sportowej), ewentualnie Jugendsportabzeichen (młodzieżowej odznaki sportowej), przez narzeczoną; kwestionariusz na temat narzeczonej z informacjami obywateli m.in. o właściwym stosunku do narodowego socjalizmu; korespondencję z ośrodkami opieki SS przy SS-Standarten; kwestionariusz rasy i osadnictwa dla obojga partnerów z informacjami m.in. o rozwoju zawodowym, prawie jazdy, wyznaniu, planowanym ślubie kościelnym, pożyczce małżeńskiej, rodzicach i dziadkach, ich chorobach i przyczynach śmierci, do tego odręczny życiorys i trzy fotografie; ankietę dotyczącą chorób dziedzicznych z informacjami (dotyczącymi także rodziców i teściów) m.in. na temat wykształcenia, kar więzienia, alkoholizmu, chorób (np. raka, tuberkulozy), porodów mnogich, prób samobójczych; tablicę przodków SS z informacjami o przodkach obojga partnerów aż do pradziadków w przypadku esesmanów i do prapradziadków w przypadku dowódców SS; wyniki badań przeprowadzonych przez lekarza SS.
66
Przemowa Himmlera do Hitlerjugend 22 maja 1936 r., cyt. za: Smith, Peterson (1974, s. 55). W 1937 w „SS-Leithefte” opublikowano artykuł, w którym ostro skrytykowano zjawisko, że wciąż jeszcze wielu esesmanów „żeni się z małymi, krępymi kobietami o zaokrąglonych kształtach ciała”. Związki tego rodzaju były bowiem niepożądane: „Kobiety ze znaczną nadwagą w wieku zamążpójścia najczęściej już ze względu na wygląd zewnętrzny sprawiają niekorzystne wrażenie i w żadnym razie nie odpowiadają nordyckiemu ideałowi piękna, a tym samym kryteriom wyboru SS”. Hillel, Henry (1975, s. 62).
67
Prof. dr Hans F.K. Günther był prorokiem „rasoznawstwa”. Jego książki
68
Tamże, s. 408.
69
Bundesarchiv Berlin, Best. Sztab Osobisty Reichsführera SS, film 3333, folder 315, list szefa Urzędu Małżeństw, Otto Heidera, do Himmlera z 20 grudnia 1943 r. Nic nie wiadomo o liście z odpowiedzią Himmlera. Heider napisał jednak już 3 czerwca 1943 r. podobny list i Brandt na polecenie Himmlera odpowiedział: „…Może pan być pewny, że w pełni zdaję sobie sprawę z tych kwestii. Jednym z naszych najważniejszych zadań w czasie pokoju powinno być instruowanie wszystkich młodych esesmanów i kierowanie nimi tak, żeby wybierali odpowiednie pod względem biologicznym przyszłe żony i matki swoich dzieci”. List Brandta, Sztab Osobisty do Heidera, RuSHA, z 16 czerwca 1943 r.
70
Berger (1937, s. 849–866, tutaj s. 865 i n).
71
„Das Schwarze Korps” (1935, z. 4, s. 10): „Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę, że zamierzamy wybrać ojca, ewentualnie matkę swoich dzieci, i że wszystkie pragnienia indywidualnego życia muszą się podporządkować temu dominującemu argumentowi. Po odłożeniu na bok względów sentymentalnych muszą zostać zbadane dziedziczne predyspozycje partnera pod kątem fatalnych skłonności, a w szczególności chorób dziedzicznych w rozumieniu ustawy. Poza tym obowiązkiem wysokowartościowych ludzi jest dążenie do tego, by wiązać się z kimś równie wartościowym pod względem genetycznym, ponieważ zlekceważenie tego wymogu niechybnie doprowadzi do pogorszenia rasy”.
72
„Czwartą wytyczną i cnotą, która nas obowiązuje, jest posłuszeństwo; posłuszeństwo, które przychodzi bezwarunkowo z najwyższą dobrowolnością, ze służby dla naszego światopoglądu, które jest gotowe złożyć każdą, ale naprawdę każdą ofiarę z dumy, zewnętrznej czci i wszystkiego tego, co osobiście jest nam drogie i dla nas wartościowe; posłuszeństwo, które nie ociąga się, lecz bezwarunkowo wykonuje każdy rozkaz przychodzący od Führera lub wydany legalnie przez przełożonego…” Himmler (1936, s. 23 i n.).
73
„Ukarałem pewnego standartenführera SS surową naganą, ponieważ wbrew znanemu wszystkim członkom SS rozkazowi, że przed ogłoszeniem zaręczyn należy uzyskać zezwolenie reichsführera SS na zaręczyny, zaręczył się i zostało to ogłoszone w gazecie. We wszystkich przyszłych tego rodzaju przypadkach członków SS, a zwłaszcza führerów SS, bez względu na osobę, będę wykluczał za brak dyscypliny”. Bundesarchiv Berlin, Best. Sztab Osobisty Reichsführera SS, film 3975, folder 352; list (rozkaz SS); Reichsführer SS, Tgb. Nr. A/2195, z 21 marca 1935 r., do Urzędu Głównego SS.
74
Bundesarchiv Berlin, film 3331, Sztab Osobisty Reichsführera SS, folder 816; rozkaz z 6 czerwca 1935 r., Reichsführer SS, kancelaria osobista do rozdzielacza V, poza tym Główny Urząd Rasy i Osadnictwa 200 szt. oraz Urząd Główny SD 200 szt., Tgb. Nr. 4560. W „Przepisach wykonawczych” do rozkazu z 6 czerwca 1935 r. (Tgb. Nr. 4560, Heißmeyer, szef Urzędu Głównego SS, Urząd Sądu SS z 3 lipca 1935 r., Tgb. Nr. 709) stwierdzono: „Ad. 1) Po uzgodnieniu z RuSHA ten zgłasza tych członków SS, którzy bez zezwolenia zaręczyli się, ewentualnie ożenili, szefowi Urzędu Głównego SS, Urzędowi Sądu SS, celem wszczęcia postępowania dyscyplinarnego. Urząd Główny SS, Urząd Sądu SS przeprowadza śledztwo i wymierza karę… Na rozkaz RFSS aż do upłynięcia ustalonego okresu przejściowego, tzn. do 1 sierpnia 1935 r., tych członków SS, którzy zaręczyli się, ewentualnie ożenili, bez pozwolenia, należy zasadniczo ukarać: A) surową naganą, jeśli tłumaczy się to nieumyślną niewiedzą, B) jeśli działali umyślnie: a) zwolnieniem, przy czym zostanie im umożliwione wcześniejsze wystąpienie, jeśli wykroczenie zostało popełnione przed 25 kwietnia 1935 r., b) wykluczeniem, kiedy działanie przypada na okres po 25 kwietnia 1935 r. Zwracam uwagę na to, że każdy pojedynczy przypadek należy przeanalizować osobno. Gdyby w toku postępowania pojawiłyby się okoliczności uzasadniające łagodną ocenę rozpatrywanego przypadku, wtedy w ramach wyjątku można odstąpić od wymienionych powyżej wymiarów kary. Jednak oczekuję od führerów SS wyposażonych w prawo do dyscyplinarnego karania, żeby przy uznawaniu okoliczności łagodzących przy wymierzaniu innej kary przede wszystkim zawsze mieli przed oczami zasadę absolutnej dyscypliny w Drużynie Ochronnej (SS)… Po zakończeniu okresu przejściowego nie będzie się już dłużej