Ongenooide gaste op Keurboslaan #11. Theunis Krogh

hy wil hê ons moet Thea Seegers hierheen oornooi.”

      “Nee, nie Riekie nie! Hemel!”

      Die hoof kyk af na haar hand wat hy vashou. Dink hy miskien nou aan ’n ander vrou, een wat hom bedrieg het? Haar hare was net so vlamrooi soos Thea Seegers s’n.

      ’n Groot skildery van Wanda Svoboda hang nog steeds in die groot ingang tot die Operahuis in Dresden. Wanneer die Serfonteins daar is, gaan hulle so dikwels moontlik na opera-uitvoerings toe. Mevrou Serfontein kyk altyd na die pragtige voorstelling van Wanda as Carmen. Of haar man ook kyk, weet sy nie.

      Wanda en die jong Roelof Serfontein was verloof, maar terwyl hy ’n tyd lank weg was, is sy met sy vriend, die pianis Arthur Spaulding, getroud. Dit was egter nie die einde van die mans se vriendskap nie, moontlik omdat Roelof hom nie heeltemal van die vrou kon losmaak nie.

      Die Spauldings het lank swaargekry. Ná hulle twee seuns se geboorte kon Wanda nie meer haar beroep beoefen nie. Roelof Serfontein was self arm, maar hy het die gesin sewe jaar lank onderhou, totdat Arthur uiteindelik roem in konsertsale regoor die wêreld verwerf het. Kort daarna is Wanda dood aan longontsteking. Sy was heelwat ouer as haar man. Haar dood het die jong doktor Serfontein erg ontwrig, en dis in daardie toestand wat hy hier op Keurboslaan aangekom het.

      Watter snaakse mense is kunstenaars nie, dink Helen Serfontein. Sy ken Arthur goed. Hy lyk nie na iemand wat ’n vriend sommer sal bedrieg nie. Sy kan nie verstaan hoe hy daarna nog finansiële hulp van sy vriend kon aanvaar nie. En dan het hy ook nog sy twee seuns hier by Roelof laat skoolgaan. Iemand wat nie self ’n kunstenaar is nie, sal dit nooit kan verstaan nie.

      “Riekie het my niks hiervan gesê nie,” vervolg sy. “Hy ken my natuurlik te goed. Hoekom word die kinders so skielik groot?”

      “Dis nie skielik nie. Onthou, Richard het al sy militêre diens gedoen.”

      “Ook weer waar. ’n Mens vergeet dit. In elk geval, as hy met so ’n versoek na my toe gekom het, sou ek beslis nee gesê het.”