Uni ko‘rib, hayron qoldi, do‘stlar hey.
Ali aytdi: «Muni men o‘ldirarman,
Uyquda o‘ldirsam, nomard bo‘larman,
Inshoolloh, buning boshin olarman»,
Deya uyg‘otmoqqa bordi, do‘stlar hey.
Devni ko‘rib, qildi-Xudoga zori,
Kallasi gumbazdek, gavda minori,
Har bir qo‘li go‘yo shoxi-chinori,
Barmoqlar fil burni erdi, do‘stlar hey.
Har na ul dev xurrak otib yotganda,
To‘zonlar ichiga kirardi shunda,
Shamollar qo‘pordi dam chiqarganda,
Oy, Quyosh ko‘rinmas edi, do‘stlar hey.
Sheri-Xudo devning yoniga bordi,
Zulfiqorni g‘ilofidan chiqardi,
Qilich oyog‘iga to‘rt barmoq kirdi,
«Chivin chaqyaptimi?» dedi, do‘stlar hey.
«Chivin bor» deb, qars-qars etib qashirdi,
Oyog‘in uzatib, yana yig‘ardi,
Qilichdan xabari magar yo‘q erdi,
Yana-da uyquga botdi, do‘stlar hey.
Ali sheri-Xudo bu sirni ko‘rib,
Qaytadan ul devning yoniga borib,
Dedi: «Bir sinasam bu devni urib»,
Urmoqlik xayolin qildi, do‘stlar hey.
Borib bir shapati urdi ul zamon,
Kuch bilan chaldilar ul sheri-mardon,
Ko‘zlari ochilib, ul dev badnishon,
Hazrati Alini ko‘rdi, do‘stlar hey.
Uyqudan uyg‘onib ul dev badnishon,
«Tishimning darmoni kel» deb ul zamon,
«Og‘zingga sig‘masman» deb Shohimardon,
Devga bir siyosat qildi, do‘stlar hey.
G‘ozg‘urupbon unda sarbasta bo‘lib,
Bir tegirmon toshin qo‘liga olib,
Yuz botmonlik toshni olibon solib,
«Endi qutulmassan» dedi, do‘stlar hey.
Ul tosh qaytib devning o‘ziga keldi,
Tosh tegsa ham ul dev beparvo bo‘ldi,
«Bismilloh!» deb Ali Zulfiqor chaldi,
O‘shal toshni ikki yordi, do‘stlar hey.
Toshni ikki bo‘lib, devni yaralab,
Ul devni bo‘libdir, ko‘rsa, poralab,
Murodin-maqsadin Xudodan tilab,
Qilichini tortib oldi, do‘stlar hey.
Ali qilichini tortib olibdir,
Ko‘rsa, qilich toshni ikki bo‘libdir,
Ul devning ham ishi tamom bo‘libdir,
Ali Haqqa shukur qildi, do‘stlar hey.
Mal’un dev urinib o‘shal zamonda,
«Ya’lat, ya’lat» deya jon berdi shunda,
Murdor bo‘lib qoldi choyning ichinda,
Ali ko‘rib, hayron qoldi, do‘stlar hey.
O‘shal chog‘da Kalla shodlanib kelib,
Alidan xayr ko‘rib, ko‘p rozi bo‘lib,
Zolim badbaxt devning o‘lganin bilib,
Xudoga munojot qildi, do‘stlar hey.
Kalla der Aliga: «Yaxshi ish qilding,
Haq Seni xush qilsin, meni xush qilding,
Ul zolimdan mening orimni olding,
Zo‘rliging oshkora bo‘ldi, do‘stlar hey.
Kalla der: «Yo, Ali, qornini yorgin,
So‘ngaklarin so‘kib, har yon ayirgin,
Tamom a’zolarin poralab ko‘rgin,
Farzandlarim yutdi» dedi, do‘stlar hey.
Ali ul zolimning qornini yordi,
Unda Kesik boshning bir o‘g‘lin ko‘rdi,
Xudo qudratidan salomat erdi,
Ul Kalla shod bo‘lib kuldi, do‘stlar hey.
Suyaklarin kesib, bir yonga terdi,
Chillagacha tegin birma-bir ko‘rdi,
So‘ngra chillachaning qornini yordi,
Kallaning bir qizi chiqdi, do‘stlar hey.
Chap qo‘lini tilib ko‘rgani zamon,
Yana chillachaga qaytdi, begumon,
Kallaning bir o‘g‘li undan sog‘-omon,
Tirik ekan, kulib chiqdi, do‘stlar hey.
O‘ng oyog‘in tilib ul Shohimardon,
Uning bosh barmog‘in yordi shul zamon,
Undan bir qiz chiqdi salomat, omon,
Tirik ekan, kulib chiqdi, do‘stlar hey.
«Yana ne bor?» deya ko‘zladi-yurdi,
Topdi, Kesik Boshning ayolin ko‘rdi,
U ham, ming shukurki, salomat erdi,
U ham qutulgandi, endi, do‘stlar hey.
Ali der: «Ashoblar, beri kelinglar,
Kimga arqon solsam, tortib olinglar,
Bu kun (Sizlar) menga yori13 bo‘linglar,
Salomat chiqsinlar» dedi, do‘stlar hey.
Ashoblar Alining yoniga keldi,
Sahobalar ipning bir uchin oldi,
Murtazo bir-birdan ip boylab bordi,
Sahobalar tortib oldi, do‘stlar hey.
Oxirida chiqardilar Kallani,
Ali sheri-Xudo yodlab Olloni,
Eru-xotin, bola-chaqa, zanoni,
Barisi salomat chiqdi, do‘stlar hey.
Hammadan so‘ng go‘rdan topib gavdani,
Ip boylab, oldilar ul damda ani.
To‘lgan oydek bo‘lib chiqdi nuroniy,
Sahobalar hayron bo‘ldi, do‘stlar hey.
Ali sheri-Xudo tahorat qildi,
Haqdan hojat tilab, duoda bo‘ldi
Xudoga yolvorib, namozin qildi,
Kallani gavdaga qo‘ydi, do‘stlar hey.
Kallani gavdaga qo‘yib Murtazo,
Allohga yolvorib, qildilar duo,
Sensan podishohim, senga men gado,
Jonin bag‘ishla deb aytdi, do‘stlar hey.
Barcha sahobalar «Omin!» dedilar,
Duoda Aliga ko‘mak berdilar,
Shu zamon Kallani tirik ko‘rdilar,
Ul gavda aksirib, qalqdi, do‘stlar hey.
Gavda aksa urib, so‘ng tura qoldi,
Hazrati