Axıra Fəda qaldı, yaxınlaşıb başını qaşıyıb – Nicata: mən bilmirəm belə yerlərdə nə deyirlər. Nicat tərs – tərs süzdü, – Fədaya: bir söz deməyinə gərək yox sənin, qarşıda atan var o dedi əvəzinə. Vaxt gələr səndə öyrənərsən, nə deyillər Fəda. Fəda Nicatla əl sıxmadı, Aylına baxıb gülümsəyərək, əliylə sağ ol deyib çıxdı otaqdan.
Aydın idi hərəkətindən, işə atası zorla aparırdı yanında Fədanı. Nicat Fədanın ardınca əsəbləşdi, eşşək – heyvan, mərəfətsiz. Aylın – Nicata: bekara birinə oxşayır, canını işə Fəda edən biri deyil, atasıda narazıydı görünür. Fikir vermə, onuda beynimizə soxsaq, dəli olma qarntimiz var.
Şəfa Adamları ötürüb gəldi, Aylın xanım getdilər Fədadan başqa hər kəs. Nicat dönüb – Şəfaya: nə deməkdir, Fədadan başqa? Şəfa çiyinlərini çəkdi. Şəfa – Nicata: orda işçilərimizdən bir qızla söhbət edir dayanıb. Nə edim, qova bimərəm ki? Nicat əlindəki pafkanı masaya qoyub çıxmaq istəyirdi, Aylın səslədi, Nicat dur. Nicat Aylına baxdı, – Nicata: dedim dur getmə qarışma. Bəlkə tanıdığı biridir burda çalışan işçimiz?
Aylın – Şəfaya: Şəfa sən get onun yaxınlıqlarında hərlən, bax nə haqda danışıllar. Unutmadıqsa az öncə iş imzaladıq olarla. Onun danışdığı o qızla mülayim ol, bax kimiymiş öyrən, Şəfa – Aylına: anladım o iş məndə, çıxdı otaqdan tez. Nicat Aylına baxdı, – Nicata: nə desən olar, yoxlamaq lazım yenidən hər şeyi. Onun burda ilişib qalması yaxşı oldu, tez anlayaraıq nə iş qarışdırdığını, elə deyilmi?
Nicat – Aylına: sevmədim mən o tipi heç, bilmrəm harda olan… bizim başımıza ilişir gəlib, əsəbləşdi. Aylın – Nicata: avara olduğu üzündən bəllidir, bəlkədə atası demişkən, yenə özünü birinə müvəqqəti olaraq fəda edir. Birdəki adamı tanımadan, onun xaricindəndə qiymətləndirmək düzgün deyil. Aylın keçib yerində əyləşdi, – Aylına: mən gedim canım başımın bəlasına bir baxım, gəlirəm tez Aylın Nicatın atasını dediyini anladı, – Nicata: get mən burdayam tələsmə, yeməyini çayını ver. Nicat kefsiz çıxdı otaqdan.
Gedərkən Fədanın hələdə qızın yanında əyləşib söhbət etdiyini gördü. Şəfa Nicatı gördü, Şəfaya işarə etdi ki, gözü onda olsun. Şəfa işarə etdi ki, narahat olmasın, Nicat getdi. Fəda görmədi Nicatın getdiyini. Şəfada yaxınlarında başqa işçilərə iş haqda nəsə danışaraq, gözü olarda idi.
Axaşm olurdu işdən çıxası vaxt idi, Ramiz saatına baxdı. Dilqəm hələdə çalışırdı, qapı açıldı döyülmədən. Ramizlə Dilqəm baxdılar qapıaya, gələn anası idi. Dilqəmələ Ramiz tez ayağa qalxdılar. Ramiz Bahar – anasına: anam sən niyə gəldin, bir şeymi oldu? Bahar anası – Ramizə: yox oğlum. Gəldim ki olmasın yenə, Ramiz anlamadı. Anası gəlib ikisinidə alnından öpüb, – olara: evə gedirik burdan düz, şövbəyə filan deyil. Bundan sonra belə olaçcaq oğlum, siz evin yolunu şaşırsınız tez – tez. Məndə analıq borcumu yerinə yetirim ki, üzüm qara olmasın ölənlərimizin, qalanlarımızın, qarşısında. Ramiz anladı söz özünə ait idi, işdən çıxıb Aylından üzür istəməyə gedəcəkdi, alınmadı. Anası – olara: hadi hazırlanın doğru evimizə. Dilqəm güldü Ramizin halına altdan – altdan. Ramiz Dilqəmə əsəbə işarə etdi ki, verəcəm payını gülmə. Dilqəm anasını qucaqlayıb, düz etdin gözəl anamız bizim. Biz nə qədər böyüsəkdə, anamızçün hələdə uşaqlar olaraq qalırıq, elə deyilmi qardaşım? Ramizə acıq verdi. Ramiz baxıb yalandan gülümsədi, kefsiz – kefsiz telefonunu masadan götürüb baxdı. Ramiz dərindən nəfəs alıb, buyur anam gedəyin evimizə, anasını öndən dəfət etdi.
Yanından Dilqəm keçərkən, qoluna ilişdirdi güldüyüçün. Dilqəm – anasına: ana baxsana vurur mənə. Ramiz Dilqəmin uşaq kimi söz daşımasına baxdı əsəblə. Anası – ikisinədə: düşün önümə, öndən gedin ki, ikinizidə gözüm görsün. İşçilərin qarşısından özlərini önünə salıb aparmalarına utandılar ikisidə. İşçilərdə altdan – altdan gülüşürdülər. Bilirdilər Ramizin səsli – küylü davakar olduğuna alışmıdılar artıq. Dilqəm – Ramizə: burasını heç düşünməmişdim qardaşım, işçiləri işarə edirdi. Ramiz – Dilqəmə: heç şaşırmadım qardaşım, evə çataq mən düşündürəcəm səni, getdilər anasının önünə düşüb ikisidə səssizcə.
Aylınla Nicatda gəlmişdilər evə, Aylın oğluyla oynayırdı otağında, canım oğlum mənim. Oğlunu öpüb qoxladı, cənnət qoxulum. Uşaqda böyümüşdü qanırdı, oyuncaqlarla oynayırdı. Qapı döyüldü içəri Nicat girdi, – Nicata: oğlumçün darıxmışdım. Nicat gəlib uşağı götürüb öpüb yuxarı qaldırdı. Aslan parçasıçün kim darıxmır ki? uşağ oynadaraq yatağa qoyub, qarnını qıdıqlayıb qolunu dişləyib, oynadı. Uşağında xoşuna gəlir gülürdü Nicat dişlədikcə, qıdıqladıqca. Nicat uşağın yanına uzanıb, götürüb yuxarı qaldırıb ucurtdu əlləriylə qarnından tutub. Nicat – uşağa: ucaq gedək buralardan uzaqlara, ormanlara, aslanlar olan yerə. Mənim aslanım hammısını parçalayar və ormanın ən birincisi olar, elə deyilmi? uşağı xoşuna gəlirdi oynadıqca özüylə. Aylın olara baxıb gülümsəyirdi, zarafata – uşağa: ormana gedincə öncə əyninə bəz taxmağıda unutmasın əmisi, Nicat səsli gülüdü Aylının zarafatına. Qapı döyüldü, qapını Cansu açıb, Aylın xanım sizi Afət xanım çağırır, – Cansuya: gəlirəm indi. Cansu – Nicata: Nicat bəy Sərdarı alım siz dincəlin. Nicat – Cansuya: yox mən burdayam qalsın mənimlə, oynayırıq biz aslanımla. Cansu qapını örtüb getdi, Aylın oğlunu öpüb qalxıb getdi. Niacat uşaqla oynasada fikri Aylında idi, dodağının yarası bilinirdi tam sağalmamışdı, Nicatı üzürdü bu çox.
Ramizlə Dilqəmi gətirib anası gəldi evə – olara: gedin yuyunun, az vaxtdan yemək masasına çağırmağa düşməyim sizi. Ramizdə gedirdi Dilqəmin ardınca, Bahar anası səslədi, – Ramizə: telefonunu ver mənə. Ramiz – Bahar anasına: anacan telefonu niyə götürürsən? işlə əlaqəli zəng gəldi bəlkə? ver bura dedim, ver – ver qurdalanma. Ramiz istəmiyə – istəmiyə telefonunu çıxarıb verdi. Dilqəm gülmək tutdu, Ramiz gördü özünə güldü, əsəblə baxdı. Dilqəm tez getdi aradan ki, Ramiz ilişməsin özünə. Bahar anası – Ramizə: işin iş vaxtı var, sabah səhər danışarsınız işlə əlaqəli məsələlərinizi, indi isə get yuyun qardaşınla gəlin. Ramiz getdi suratını asıb çarəsiz, Bahar deyindi ardınca, işlə əlaqədarmış, getdi mətbəxtdə telefonu götürüb.
Ramiz gəlib vanna otağına girib qapını örtdü, Dilqəmə çox əsəbiydi güldüyünə görə. Düşda soyuq suyu açdı, Dilqəm anladı özünü soxacaqdı soyuq suya. Qacmaq istəsədə alınmadı, Ramiz tutub bağırda – bağırda paltarlı qarışıq soxdu Dilqəmi soyuq duşun altına. Dilqəmin soyuq suyun təsirindən çıxğır – bağırı eşidilirdi, – Dilqəmə: gül indidə, niyə gülmürsən? qardaşına gülənin sonu belə oldur. Dilqəm – Ramizə: gülməyəcəm söz, vallah insafsızsan dondum xəstələnəcəm, burax qardaşım yetər, bağırsada Ramiz buraxmadı.
Aylın gəlib əyləşmişdi Afətin dizinin dibində, yazıq qadın görmürdü, Aylının dodağı yaralı idi qızı səbəb olub. Cansu gəldi, Aylın xanım Nicat bəyi yuxu tutmuş oyatmadım. Aylın – Cansuya: düz etdin, yazıq yorğunluqdan