Arxadan bu anda Nicat bağırdı! – Nazlıya: sən nə edirsən? gəlib Nazlının qolundan tutub sıxdı əsəblə, sən nə hesab edirsən özünü? qarşındankı sənin uşağındırmı? tərbiyəssiz – mərəfətsiz. Sən bunları Ramiz qardaşındanmı öyrəndun. Dedik xəstəlkdən döndün susduq, sən keçdin həddini görürəm. Bilmək istəyirsən Aylının dodağına gərçəkdən nə olub? Aylın – Nicata: Nicat sus. Nicat susmadı – Aylına: yox canım bu mərəfətsizə deyim ki, bilsin əsil çin – şeytan rolunu oynayan kimdir burda. Bura gəldiyində səhər o tip qardaşın dediyinə şikayət etmişsən Aylından, oda gəlib Aylını vurdu sənə görə, ürəyin sakitləşdimi? rahatlıq tapdınmı indi? Nazlının qolunu kobutcasına buraxdı. Nicat barmağını sirkələyərək, – Nazlıya: sənin bu mərəfətsizliyindən çox utandım mən, mən işsiz qaldığımıda mənə bu insan qol – qanad oldu. Sən işsiz qaldığında səni işə aldı, evindən ayağına qədər gəlib anandan izin alaraq, apardı sevgilinə qovuşdun. İndi de mənə, kimə pislik etdi bu günahsız insan? sənin o boş başında, o qardaşın dediyin tiplə eyni çalışır. Nicat elə əsəbləşmişdi ki, özünü zorla saxlayırdı.
Nazlının gözləri yaşardı, Aylın Nicatın qolundan tutub çəkdi kənara, – Nicata: yetər dedim. Mən etdiklərimi kimsənin başına vuran deyiləm, kimə nə etdim halal xoşları olsun. Aylın özünü pis hiss edirdi, istəmirdi Nazlını Nicat acılasın özünə görə. Nazlı yenə susmadı, ağlaya – ağlaya – Nicata: onu tanıdığıma peşmanam. Nazlı haqsızlıq edirdi gərçəkdən. Nicat nə isə demək istədi, Aylın Nicatdan bərk – bərk yapışdı ki, yıxılmasın. Nicat anladı, Aylının qolundan tutub, – Aylına: yaxşı deyilsən sən, biz burdan elə indicə gedirik canım. Xayiş edirəm heç demə mənə yox filan, biraz zamana ehtiyacın var, belə haqsızlığa layiq deyilsən sən. Aylın – Nazlıya: ağlama bacım bağışla, səni rahatsız etdiyimi bilmirdim. İnan gərçəkdən bilmirdim bu günə qədər, gedəcəm mən söz verirəm, nə olar ağlama. Nazlı üzünü tutub getdi otağına.
Nicat Aylını gətirdi öz otağına, gəl canım gəl, biraz uzan sakitləş, mən indi taxsi çağırıram və həmən buranı tərk edirik. Aylın Nicatın əlinən tutub qoymadı, dur tələsmə xayiş edirəm. Nicata – Aylına: canım mən həmişəki kimi bura gəlib yanlarında göz – qulaq olacam, mən o ağzına gələni sayaqladı deyə baxımsız qoymaram, sən narahat olma heç. Bu qədər çalışırsan sənin dinlənmən lazımdır, bax gör nə hala qalırsan düşüncəsiz insanların sözlərinin təsirindən. Niyə sən bütün buları çəkməlisən, bax niyə? de canım yetmədimi? oğlunçün yaşa artıq, sənə bir şey olarsa düşün yazıq olar ortalıqda. Anasız böyümək necə dərtdir bunu mən yaxşı bilirəm, razı ol gedək burdan. Aylın – Nicata: söz verirəm bu günlərdə xalanla danışıb gedəcəm burdan, belə getsəm yazıq üzülər, anla. Nicat dərindən nəfəs alıb baxdı, – Nicata: dedin mən olmasam oğlum ortalıqlarda qalar, qalmaz bunu bilirəm artıq.
Nicat Aylının nə demək istədiyini anlamadı. Aylın-Nicata: sən varsan dostum, sən onu mənəndə yaxşı baxarsan, bundan rahatam. Nicatı kövrəltdi Aylının özünə qarşı olan etibarı. Aylının yanına uzandı, qolunu başının altına qoyaraq – Aylına: mən sənsiz yaşamaram ki? bağışla mənə ümid olub oğlunu tərk etməyə düşünmə belə, mənim ürəyim dayanar sənsiz. Gözlərini bir nöqtəyə zilləyib səssiz dayandı, – Nicata: mənə indiyə qədər heçnə olmadı, bütün sevdiklərimi itirməyimə baxmayaraq, indən sonrada olmaz qorxma. Nicat sarsılmışdı cavab vermədi artıq. Aylın Nicatın qoluna yavaşca vuraraq, hər şey yaxşı olacaq üzülmə sən, ayağa qalxdı uzandığı yerindən. Nicat üzünə yastığı çəkib sakit dayandı, Aylın halsız – halsız cıxdı otaqdan, getdi oğlunun yanına.
Səhər açılmışdı, Ramiz Dilqəmlə işə gəldilər, işçilər Ramizlə Dilqəmi görüb, pıçıldaşaraq gülüşdülər. Dilqəm – işçilərə: hər kəsin sabahı xeyir və hər kəs işinə baxsın xayiş edirəm. Ramiz başını narazılıqla sirkələyərək, iş otağınn qapısını açıb – Dilqəmə: millətə rəzil olduq. İçəri girdiyində Nazlını görüb pərt oldu, – Nazlıay: bacım? sən nə edirsən səhərin gözü açılmamış burda? Nazlı çox kövrəldi. Bir anda qaçıb Ramizə sarıldı ağladı.
Dilqəmdə Ramizin ardında dayanıb baxa qaldı, nə olmuşdu Nazlıya düşündü, ürəyi bir anda döyünməyə başladı tez – tez, qorxdu!. Birdən yenə Nazlıdan pis xəbər olar deyə, yazıq soruşmağa belə çəkinib qalmışdı. Ramiz Nazlını qucaqlayıb, şşşş nə oldu mənim gözəl bacıma? əlləriylə Nazlının yaşlı gözlərini silib baxdı üzünə. Gəl əyləş, Nazlnı yaxındakı kresloya otuzdurdu. Özü qarşısında çökərək dayanıb – Nazlıya: indi mənə anlat nə olduğunu. Nazlı gözlərini silib baxdı Dilqəmə, Dilqəm donub qalmışdı yerində.
Nazlı – Ramizə: nə olar icazə verin işə başlayım, mən axlımı oynadacam evdə qalsam. Ramiz dərindən nəfəs alıb baxdı, – Nazlıya: Aylınmı yenə? – Ramizə: bilmirəm, mənim fikirlərim qarışdı son vaxtlar. Ramiz dərindən nəfəs alıb – Nazlıya: mən dınışacam Aylınla gedib. Tamam sən qal burda işinə davam et, ama özünü yorma, dnışdıqmı? Ramiz Nazlının alnından öpüb, ayağa qalxdı. Dönub qalmış Dilqəmə yaxınlaşdı, sakitləşdir Nazlını, mən birazdan gələcəm getdi. Dilqəm Nazlının yanına gəlib, Nazlını qucaqlayıb sıxdı özünə, yaxşısanmı sən? nələr olur canım? Nazlı Dilqəmi bərk – bərk qucaqlayıb, sakit dayandı.
Aylınla Nicat işdəydilər. Nicat – Aylına: mən biraz vaxlıq çıxıram – Nicata: atanamı? – Aylına: yox şövbədən çağırdılar imza atmam gərəkən kağızlar varmış, etdiyimiz yaramazlıqla əlaqədar. Aylın – Nicata: bu birinci – sonuncu olsun dostum, – Aylına: tamam söz canım, lazım olsa zəng et getdi.
Aylın işiylə məşğuldu, Nicat çıxıb Şəfa girdi otağa – Aylına: Aylın xanım bunları gözdən keçrmən lazımdır, gətirib masasına kağızları qoydu. Aylın – Şəfaya: yeni gəlmiş işçilərə anlat şirkətimizin