– ХIан-хIа, Болат, – гIайгIане жоп делира Берсас. – Со кхечу кепара Iамийнера тIамна.
– ХIай-хIай! Хьан леларехь а хиира суна, хьуна хIумма а ца хаьийла!
– Амма мел дика хир дара хаьий хьуна, Болат, шу массо а ас дешначу школашкахь Iемина хилча?
– Стенна оьшу и? Ас-м доьшур дацара цигахь, со вийчи а!
– ХIунда?
– ХIунда! Цигахь мел дешнарг мунепакъ хуьлий вогIу цIа, тIаккха, керстанийн лай а хуьлий, вайнах байъа хIутту.
Берсас доккха садаьккхира.
– Вай дерриг дешна, кхетам болуш делхьара, хир бацара тIемаш. Массарех эпсарш хила аьлла-х даций. Дешар-м кхитайпа а дай.
Амма Болатна хаза а ца хезара Берсас дуьйцург.
– Аьрзус цхьаннахьа а ца дешна, ткъа муьлххачу а инарлел майра а, хьекъале а ву ша. Вуй, ваши?
– Майра а, хьекъале а ву, амма цуьнгахь Iилма дац.
– Ма дийцалахь! – куьг ластийра Болата. – Дера, ву Аьрзу майра тIемало. Дадас цуьнан хьуьнарш дуьйцу суна. Аьрзус а Iамийна суна дуккха а хIуманаш. Суна тахана xIapa тапча а йелла цо!
Хечин борчах схьа а йаьккхина, Берсе тапча кховдийра Болата. Цунна томана, схьаэцна, леррина хьажа а хьаьжна, йухайерзийра цо иза:
– Дика герз ду xIapa-м, лело къонах велахь.
– Маккхал а вац вуон тIемало, амма герзал дика мотт лебо цо.
– Маккхал молла ма ву, Болат. Хьуьжарехь пхийтта шарахь дешна цо. Цуьнан коьртехь санна, кIоргера Iилма долуш молла вац Нохчийчохь.
Болат цецваьлла Берсе хьаьжира.
– Суна моьттура, иза жима молла, моллин эхиг йу! Ой, иштта делахь, цуьнан коьрта тиллина туркойн пес а, тIейуьйхина оба а, каралаьцна суьлхьанаш а хила ца дезара? Молла Идиг, молла Махьмуд а, Муьстапа-къеда а паччахьна дукхавеза. Маккхал хIунда вац уьш санна? – хеттарш Iенадора Болата.
– Ахь буьйцучу молланаша паччахьна гIo до. Цара гIo дира кху Iай Сту Бийначу Арахь нах бойъуш а. Уьш а, уьш саннарш а вайн халкъан йамартхой бу. Ткъа Маккхал санна, майра, хьекъале а, халкъан дуьхьа бала кийча молланаш дукха бац Нохчийчохь. Керста а, бусалба а ца къастош, дика адамаш дерриш а дукхадеза Маккхална. Цул сов, оьшучу меттехь оцу шен маттал а дика герз леладо хьуна цо, Болат.
– ХIетте а, Аьрзу тоьлу массарел а. Хьол тоьлий иза, ваши?
– Тоьлу дера-кх, – вела а велла, тIетайра Берса. – Аьрзу шен пхийтта шо кхаьччахьана дуьйна тIеман цIергахь кхиъна, ткъа со доьшуш лелла.
«ХIаъ, Аьрзу дукха тоьлу сол. Цуьнан хьекъалний, майраллиний тIеоьшург тIеман Iилма дара. ТIаккха хир вацара цуьнга кхочуш инарла», – ойла йора Берсас.
Шена хетачунна Берса тIетайча там хиллачу Болата, хеча хьала а оьзна, коьртара бIегIаган куй, разбоккхуш, aгIop теттира. И шиъ шовдане кхача дукха йукъ ца йисинера. Болатна лаьара, Берсица ша цхьа виссинчуьра, дерриг а хетта, дийца. Иза цIа веача, церан чохь ДанчIа йа хьеший боцуш меттиг ца хуьлура цкъа а. Болатна кхин нислур бац иштта аьтто.
– Паччахьо хьуна ши ордал йелла бохург бакъ дуй, ваши?
– ХIаъ.
– ХIун динчунна?
– Гена