7. De conciliaire brief van de Heilige Apostel Judas
Hoofdstuk 1
1 Judas, dienstknecht van Jezus Christus, broeder van Jakobus, aan de geroepenen, die geheiligd zijn door God de Vader en bewaard zijn door Jezus Christus: (de auteur van de brief schrijft dat hij Judas is, dienstknecht van Jezus Christus en broeder van Jakobus, «aan de geroepenen, die geheiligd zijn door God de Vader en bewaard zijn door Jezus Christus»).
Moge barmhartigheid, vrede en liefde zich voor u vermenigvuldigen. (Wenskaart).
3 geliefden! met alle ijver om u te schrijven over het gemeenschappelijke heil, vond ik het nodig u een vermaning te schrijven – om te streven naar het geloof dat eens aan de heiligen gegeven was. (De noodzaak van redding).
4 want er zijn sommigen binnengeslopen, die van onheuglijke tijden af bestemd waren tot dit oordeel, de goddelozen, die de genade onzes Gods tot losbandigheid veranderen, en den ene Heere Gods, en onzen Heere Jezus Christus, verwerpen. (Sommige «slechte» mensen zijn «binnengeslopen», leiden een losbandige levensstijl en verwerpen Jahweh en Jezus Christus).
5 Ik wil jullie eraan herinneren, die dit al weten, dat de Heer, nadat hij het volk uit het land Egypte had bevrijd, vervolgens de ongelovigen heeft vernietigd (verwijzingen naar de geschiedenis van het Oude Testament).
6 en hij bewaart de engelen, die hun waardigheid niet bewaard hebben, maar hun woning verlaten hebben in eeuwige banden, onder duisternis, voor het oordeel van de grote dag. (De boodschapper-engelen gedroegen zich ook «verkeerd»).
7 Hoe Sodom en Gomorra en de omliggende steden, die, zoals zij, hoererij bedreven en ander vlees volgden, onderworpen aan de straf van het eeuwige vuur, tot voorbeeld worden gesteld, (de belofte van alle soorten van benauwdheid aan zondaars).
8 zo zal het zijn met deze dromers, die het vlees verontreinigen, de autoriteiten verwerpen en de hoge autoriteiten lasteren. (De belofte van alle soorten van ellende aan zondaars).
9 toen Michaël, de Aartsengel, met de duivel sprak, twistende over het lichaam van Mozes, durfde hij geen verwijtend oordeel uit te spreken, maar zei: de Heere verhoede het u.»(Aartsengelen, engelen, duivels, Yahweh. Jezus Christus en andere «magische» personages gedragen zich als mensen, ze zijn mensen – de personificatie van deze personages).
10 maar dezen spreken kwaad over hetgeen zij niet weten; maar wat zij van nature weten, gelijk stomme dieren, zo bederven zij zichzelven. (Analogieën, vergelijkingen).
11 Wee hun, want zij wandelen in den weg van Kaïn, geven zichzelven over aan het bedrog der omkoping, gelijk Bileam, en vergaan in koppigheid, gelijk Korach. (Verwijzingen naar de geschiedenis van het Oude Testament. De auteur van de brief waarschuwt lezers om voorzichtig te zijn met mensen die valse leringen prediken, die de gelederen van christenen zijn doorgedrongen. De auteur beschouwt ook degenen die zich blijven houden aan de leer van de vroege christenen om valse leer te belijden).
12 Alzo is de verzoeking op uw liefderijke feesten; als zij met u feesten, vertroosten zij zich zonder vrees. Dit zijn waterloze wolken gedragen door de wind; herfstbomen, onvruchtbaar, tweemaal dood, uitgeroeid; (analogieën, vergelijkingen).
13 woeste golven der Zee, schuimende van hun schande; zwervende sterren, waaraan de duisternis der duisternis voor eeuwig bewaard wordt. (Analogieën, vergelijkingen).
14 Henoch, de zevende vanaf Adam, profeteerde ook over hen en zei: «Zie, de Heer komt met de duisternis van zijn heilige engelen» (verwijzingen naar de geschiedenis van het Oude Testament).
15 om een oordeel te brengen over allen, en om al de goddelozen onder hen te bestraffen in al de werken, die hun goddeloosheid gedaan heeft, en in al de wrede woorden, die de goddeloze zondaars tegen hem gesproken hebben.»(De noodzaak van «Gods vreselijke» oordeel).
16 Dezen zijn murmureerders, die met niets verzadigd zijn, die naar hun begeerlijkheden handelen; hun mond spreekt opgeblazen woorden; zij voeren huichelarij uit eigenbelang. (Veroordeling van «verkeerde» murmurers, degenen die murmureren verhogen).
17 Maar gij, geliefden, gedenkt, wat de apostelen van onzen Heere Jezus Christus voorzegd hebben. (Het is noodzakelijk om de voorspelling van de apostelen te herinneren, uit «onze Heer Jezus Christus»).
18 zij hebben u gezegd, dat er in de laatste tijd spotters zullen zijn, die naar hun goddeloze begeerlijkheden handelen. (Het is noodzakelijk om te vechten tegen onheilige schol).
19 Dezen zijn mensen, die zich van de eenheid des geloofs afzonderen, geestelijk, die geen geest hebben. (Het is noodzakelijk om te vechten tegen onheilige schol).
20 en gij, geliefden, stichtende uzelven op uw allerheiligst geloof, biddende met den Heiligen Geest (de vermelding van de «Heilige Geest» is een karakter van de Drie-eenheid).
21 bewaart u in de liefde Gods, wachtende op barmhartigheid van onzen Heere Jezus Christus, tot het eeuwige leven. (Het is noodzakelijk om in liefde te blijven, dat wil zeggen om zachtaardig en gehoorzaam te zijn, Jezus zal genade geven en je zult zogenaamd voor altijd leven).
22 en wees barmhartig voor sommigen, die zich op de juiste wijze gedragen en hen dan genadig behandelen.
23 maar verlos anderen door vreze, en ruk hen uit het vuur, en bestraf hen met vreze, en verafschuw de klederen, die van het vlees verontreinigd zijn. (Als iemand zich «verkeerd» gedraagt, dan «verwijt met angst»).
24 maar dengene, die bij machte is u te weerhouden van Val, en u onberispelijk in vreugde voor zijn heerlijkheid te stellen, (dan zeggen zij: alles zal goed komen).
25 aan de ene wijze God, onze Heiland door Jezus Christus, onze Heer, heerlijkheid en majesteit, kracht en macht van alle eeuwen, nu en in alle eeuwen. Amen. (Lof van Jezus Christus. Amen – (van anderen-Heb. «Laat het waar zijn, waar.«De boodschap dateert van het einde van de 1e eeuw. De brief van Judas is een van de boeken van het Nieuwe Testament; geschreven door Judas, de broer van Jakobus, waarschijnlijk de broer van Jezus Christus (Marcus 6:3). De brief bestaat uit één hoofdstuk en is geschreven om het geloof te versterken van christenen die gedwongen zijn om verschillende valse leringen te weerstaan).
De brieven van de apostel Paulus
8. De brief aan de Romeinen van de apostel Paulus
Hoofdstuk 1
1 Paulus, een dienstknecht van Jezus Christus, een geroepen Apostel, uitverkoren tot het evangelie van God, (de apostelen (slaven van Jezus Christus, het christendom is geschapen in een slavenhoudende samenleving, noodzakelijkerwijs verwijzingen naar «uitverkiezing» en «roeping», «het evangelie van God» —de prediking van een nieuwe religie), dat wil zeggen, «boodschappers» werden genoemd in de eerste gemeenschappen van de ontluikende christelijke afgevaardigden, die werden uitgewisseld door individuele christelijke centra (uit het Grieks. «apostello» – «Ik zend»). Ze profeteerden vaak extatisch en spraken naar verluidt «door de mond van God zelf» of zijn Messias (God de Zoon) Christus, alsof ze hem in hun visioenen hadden gezien. Paulus de» super-twaalf «apostel is een Romeins burger uit Tarsus (Cilicië, in die tijd een Romeinse provincie, Paulus-paulus (Latijn) – «klein», volgens één versie was hij kort), de oorspronkelijke naam was Saulus; van oorsprong – een Jood, behoorde tot de stam Benjamin; door opvoeding en religie-de Farizeeër. Zijn natuurlijke kwaliteiten en talent maakten hem tot het hoofd van de vervolging van de apostelen en hun volgelingen. Hij handelde op dit gebied met buitengewone ijver. Op een dag trof hem een wonderlijk licht uit de hemel; het licht was zo sterk en helder dat hij zijn zicht verloor (handelingen 22: 11). Vanaf dat moment werd Saul een heel ander persoon. Spoedig volgde de terugkeer van zijn gezichtsvermogen en de doop van de apostel Paulus. Sindsdien predikt hij ijverig het christelijke geloof dat hij aanvankelijk brutaal vervolgde. De wetenschappelijke verklaring van de «transformatie van Saulus in Paulus», toen de vurige vervolger van de apostelen en hun volgelingen Saulus plotseling werd getroffen door een prachtig licht uit de hemel, was het licht zo sterk en helder dat hij zijn zicht verloor. Vanaf dat moment werd Saul een heel ander persoon. Spoedig gevolgd door de terugkeer van zijn gezichtsvermogen en