conciderant ictae nivea cervice iuvencae,
turaque fumabant, cum munere functus ad aras
constitit et timide ‘si, di, dare cuncta potestis,
sit coniunx, opto,’ non ausus ‘eburnea virgo’ 275
dicere, Pygmalion ‘similis mea’ dixit ‘eburnae.’
sensit, ut ipsa suis aderat Venus aurea festis,
vota quid illa velint et, amici numinis omen,
flamma ter accensa est apicemque per aera duxit.
ut rediit, simulacra suae petit ille puellae 280
incumbensque toro dedit oscula. visa tepere est.
admovet os iterum, manibus quoque pectora temptat:
temptatum mollescit ebur positoque rigore
subsidit digitis ceditque, ut Hymettia sole
cera remollescit tractataque pollice multas 285
flectitur in facies ipsoque fit utilis usu.
dum stupet et dubie gaudet fallique veretur,
rursus amans rursusque manu sua vota retractat.
corpus erat. saliunt temptatae pollice venae.
tum vero Paphius plenissima concipit heros 290
verba, quibus Veneri grates agit, oraque tandem
ore suo non falsa premit dataque oscula virgo
sensit et erubuit timidumque ad lumina lumen
attollens pariter cum caelo vidit amantem.
coniugio, quod fecit, adest dea, iamque coactis 295
cornibus in plenum noviens lunaribus orbem
illa Paphon genuit, de qua tenet insula nomen.
editus hac ille est, qui si sine prole fuisset,
inter felices Cinyras potuisset haberi.
dira canam. procul hinc natae, procul este parentes. 300
aut, mea si vestras mulcebunt carmina mentes,
desit in hac mihi parte fides, nec credite factum,
vel, si credetis, facti quoque credite poenam.
si tamen admissum sinit hoc natura videri,
gentibus Ismariis et nostro gratulor orbi, 305
gratulor huic terrae, quod abest regionibus illis
quae tantum genuere nefas. sit dives amomo
cinnamaque costumque suum sudataque ligno
tura ferat floresque alios Panchaia tellus,
dum ferat et murram. tanti nova non fuit arbor. 310
ipse negat nocuisse tibi sua tela Cupido,
Myrrha, facesque suas a crimine vindicat isto.
stipite te Stygio tumidisque adflavit echidnis
e tribus una soror. scelus est odisse parentem.
hic amor est odio maius scelus. undique lecti 315
te cupiunt proceres, totoque oriente iuventus
ad thalami certamen adest. ex omnibus unum
elige, Myrrha, virum, dum ne sit in omnibus unus.
illa quidem sentit foedoque repugnat amori
et secum ‘quo mente feror? quid molior?’ inquit 320
‘di, precor, et pietas sacrataque iura parentum,
hoc prohibete nefas scelerique resistite nostro,
si tamen hoc scelus est. sed enim damnare negatur
hanc Venerem pietas. coeunt animalia nullo
cetera dilectu, nec habetur turpe iuvencae 325
ferre patrem tergo. fit equo sua filia coniunx,
quasque creavit init pecudes caper, ipsaque, cuius
semine concepta est, ex illo concipit ales.
felices quibus ista licent. humana malignas
cura dedit leges, et quod natura remittit, 330
invida iura negant. gentes tamen esse feruntur,
in quibus et nato genetrix et nata parenti
iungitur, ut pietas geminato crescat amore.
me miseram, quod non nasci mihi contigit illic
fortunaque loci laedor. quid in ista revolvor? 335
spes interdictae, discedite. dignus amari
ille, sed ut pater, est. ergo, si filia magni
non essem Cinyrae, Cinyrae concumbere possem.
nunc, quia iam meus est, non est meus, ipsaque damno
est mihi proximitas. aliena potentior essem. 340
ire libet procul hinc patriaeque relinquere fines,
dum scelus effugiam. retinet malus ardor amantem,
ut praesens spectem Cinyran tangamque loquarque
osculaque admoveam, si nil conceditur ultra.
ultra autem spectare aliquid potes, inpia virgo, 345
et quot confundas et iura et nomina sentis?
tune eris et matris paelex et adultera patris?
tune soror nati genetrixque vocabere fratris?
nec metues atro crinitas angue sorores,
quas facibus saevis oculos atque ora petentes 350
noxia corda vident? at tu, dum corpore non es
passa nefas, animo ne concipe neve potentis
concubitu vetito naturae pollue foedus.
velle puta. res ipsa vetat. pius ille memorque est
moris. et o vellem similis furor esset in illo!’ 355
dixerat. at Cinyras, quem copia digna procorum,
quid faciat dubitare facit, scitatur ab ipsa,
nominibus dictis, cuius velit esse mariti.
illa silet primo patriisque in vultibus haerens
aestuat et tepido suffundit lumina rore. 360
virginei Cinyras haec credens esse timoris,
flere vetat siccatque genas atque oscula iungit.
Myrrha datis nimium gaudet consultaque qualem
optet habere virum, ‘similem tibi’ dixit. at ille
non intellectam vocem conlaudat et ‘esto 365
tam pia semper’ ait. pietatis nomine dicto
demisit vultus sceleris sibi conscia virgo.
noctis erat medium, curasque et corpora somnus
solverat. at virgo Cinyreia pervigil igni
carpitur indomito furiosaque vota retractat. 370
et modo desperat, modo vult temptare, pudetque
et cupit, et quid agat non invenit. utque securi
saucia trabs ingens, ubi plaga novissima restat,
quo cadat in dubio est omnique a parte timetur,
sic animus vario labefactus vulnere nutat 375
huc levis atque illuc momentaque sumit utroque.
nec