A Student's Commentary on Ovid's Metamorphoses Book 10. Shawn O'Bryhim

velant, digiti curvantur in ungues,

      ex umeris armi fiunt, in pectora totum 700

      pondus abit, summae cauda verruntur harenae.

      iram vultus habet, pro verbis murmura reddunt,

      pro thalamis celebrant silvas aliisque timendi

      dente premunt domito Cybeleia frena leones.

      hos tu, care mihi, cumque his genus omne ferarum 705

      quod non terga fugae, sed pugnae pectora praebet

      effuge ne virtus tua sit damnosa duobus.’

      illa quidem monuit iunctisque per aera cycnis

      carpit iter. sed stat monitis contraria virtus.

      forte suem latebris, vestigia certa secuti, 710

      excivere canes silvisque exire parantem

      fixerat obliquo iuvenis Cinyreius ictu.

      protinus excussit pando venabula rostro

      sanguine tincta suo trepidumque et tuta petentem

      trux aper insequitur totosque sub inguine dentes 715

      abdidit et fulva moribundum stravit harena.

      vecta levi curru medias Cytherea per auras

      Cypron olorinis nondum pervenerat alis.

      agnovit longe gemitum morientis et albas

      flexit aves illuc, utque aethere vidit ab alto 720

      exanimem inque suo iactantem sanguine corpus,

desiluit pariterque sinum pariterque capillos

      rupit et indignis percussit pectora palmis.

      questaque cum fatis ‘at non tamen omnia vestri

      iuris erunt’ dixit. ‘luctus monimenta manebunt 725

      semper, Adoni, mei, repetitaque mortis imago

      annua plangoris peraget simulamina nostri.

      at cruor in florem mutabitur. an tibi quondam

      femineos artus in olentes vertere mentas,

      Persephone, licuit. nobis Cinyreius heros 730

      invidiae mutatus erit?’ sic fata cruorem

      nectare odorato sparsit, qui tactus ab illo

      intumuit sic, ut fulvo perlucida caeno

      surgere bulla solet. nec plena longior hora

      facta mora est, cum flos de sanguine concolor ortus, 735

      qualem, quae lento celant sub cortice granum,

      punica ferre solent. brevis est tamen usus in illo.

      namque male haerentem et nimia levitate caducum

      excutiunt idem, qui praestant nomina, venti.