Wdrapałam się na drzewo i w jednym z konarów znalazłam dziuplę. Grzecznie, ale stanowczo poprosiłam, żeby energia głogu połączyła serce moje i ukochanego więzią, która nigdy się nie rozerwie ani nie ulegnie zniszczeniu, chyba że s a m a tego zechcę. A potem wsiadłam do samolotu i poleciałam do Etiopii. Odzyskałam chłopaka, lecz wkrótce zostawiłam go dla innego. Był zrozpaczony i długi czas nie mógł się pozbierać.
Po powrocie do domu przypomniałam sobie swój rytuał. Złapałam płaszcz i latarkę i w środku nocy powędrowałam do Piper’s Stones. Wspięłam się na poskręcane konary i długo szukałam, zanim w końcu udało mi się odnaleźć fotografię schowaną w dziupli. Poprosiłam drzewo, żeby uwolniło mojego przyjaciela z więzów, które na niego nałożyłam. Wróciłam do domu i spaliłam zdjęcie – na wszelki wypadek. Zadziałało i niedługo potem mój były chłopak doszedł do siebie. Całe szczęście, że przyszło mi do głowy, żeby dodać do rytuału klauzulę pozwalającą na jego unieważnienie.
Przywołałam tę historię, żeby zwrócić wam uwagę na coś, co musicie zrozumieć, zanim zaczniecie spełniać swoje pragnienia za pomocą ukierunkowanych intencji. Wierzę, że wszyscy przychodzimy na świat z zadaniem nauczenia się i zrobienia pewnych rzeczy. To nasze przeznaczenie. Jednak większość z nas nigdy nie stawia nawet stopy na jego ścieżce, nie wspominając już o przeżyciu w zgodzie z nim całego życia.
Na przykład jeśli waszym przeznaczeniem jest samotność, jego częścią będzie nauka, jak zyskać pełnię swoich sił bez wsparcia czy miłości partnera. Jeżeli jednak u p r z e c i e s i ę, że chcecie przeżyć życie z kimś, i wyślecie tę wiadomość w kosmos, musicie zdawać sobie sprawę z konsekwencji. Może się zdarzyć, że stracicie mnóstwo czasu na związek, w którym będziecie borykać się z bagażem doświadczeń partnera, a na to, czym powinniście się zająć we własnym życiu, zabraknie wam energii. I tylko jeśli będziecie mieć szczęście, pewnego dnia spostrzeżecie, że się pogubiliście i musicie zakończyć relację, by znów znaleźć własną ścieżkę.
Słowa mają potężną moc, trzeba więc bardzo uważać na to, czego sobie życzymy. Dlatego radzę, żebyście do każdej prośby dołączali klauzulę bezpieczeństwa, na przykład formułkę: „jeśli jest to częścią mojego przeznaczenia” albo „jeśli tak ma być”. Gdy pominiecie ten krok, może się okazać, że wasze życzenie będzie miało nieoczekiwane konsekwencje.
Aby uzyskać to, czego chcecie, musicie sobie wyobrazić, że wasze pragnienie – które musi być prawdziwym pragnieniem serca – już się spełniło, w przeciwnym razie pozostanie w sferze marzeń. A przecież chodzi o to, by zostało zrealizowane jak najszybciej. Dlatego najlepiej od razu podziękować za jego spełnienie, zamiast o nie prosić.
Nie martwcie się, jeśli nie macie pewności, czy wasze p r a g n i e n i e jest prawdziwym pragnieniem serca. Dopóki zdajecie sobie sprawę, że to, o co prosicie, może nie być dla was odpowiednie, i jasno dajecie do zrozumienia, że wasze życzenie nie musi się spełnić, to jeśli takie są wyroki losu, wszystko będzie dobrze.
Zauważyłam, że ludzie zestrojeni z naturą sprawiają wrażenie pogodzonych ze sobą i swoim przeznaczeniem i nie mają potrzeby, żeby o cokolwiek prosić. Po prostu ufają życiu i wierzą, że dopóki będą podążać swoją ścieżką i kierować się głosem serca, dostaną wszystko, czego im trzeba. Zdają sobie sprawę, że tak naprawdę istnieje tylko tu i teraz. Wszystko inne jest iluzją. Szczęście i spokój zawsze mamy na wyciągnięcie ręki.
Krok 2. Wybór zakątków dla szczególnych intencji
• Zakątek nocny
• Zakątek życzeń
• Zakątek modlitw
• Zakątek pozbywania się tego, co niepotrzebne
• Inne zakątki o znaczeniu praktycznym
ZAKĄTEK NOCNY
Dá fhad é an lá tagann an oíche.
Nawet po najdłuższym dniu nastaje noc.
Najbardziej czarodziejską porą w ogrodzie jest zmierzch i czas po zapadnięciu zmroku. Jeśli macie dość miejsca, zaprojektujcie specjalny zakątek jak najdalej od domu – własnego i sąsiadów. Nie musi być duży, wystarczy, że pomieści wygodne siedzisko. Ważne, by było to miejsce, w którym będziecie mogli doświadczyć ogrodu w nocy. Idąc tam, nie bierzcie ze sobą telefonu, unikajcie zewnętrznego oświetlenia – z wyjątkiem latarki, która wskaże wam drogę w bezksiężycową noc. Usiądźcie wygodnie i postarajcie się spędzić jak najwięcej czasu w ciszy. W ciemnościach na zewnątrz szczególnie wyraźnie widać magię. Jesteście bezpieczni. Gdy wasz wzrok się przyzwyczai, przekonacie się, że światła zawsze jest dość. W ciszy połączcie się z gwiazdami, obserwujcie dzikie stworzenia, które mogą się pojawić, wdychajcie świeże nocne zapachy, słuchajcie ciekawych odgłosów.
Dla większości osób samotny pobyt w ciemności na łonie natury oznacza wyjście ze strefy komfortu, od czasu do czasu należy ją jednak opuścić. Noc to idealna pora, żeby zaznać spokoju, który zapewni nam poczucie jedności z przyrodą. Siedząc w ciszy, usłyszycie, jak oddycha ziemia i poczujecie otaczającą was siłę życiową.
Spróbujcie. Obiecuję, że nie tylko wrócicie żywi, ale i cudownie naładowani energią.
ZAKĄTEK ŻYCZEŃ
Dobrym pomysłem jest stworzenie w ogrodzie specjalnego zakątka do wypowiadania życzeń czy próśb. Takie miejsce podwaja siłę intencji. Ziemia będzie wiedziała, jaki cel mu przyświeca, i wesprze wszystkie działania, które zdecydujecie się tam podjąć.
Sama lubię przekazywać światu swoje intencje za pośrednictwem kamieni i kryształów – wierzę, że potrafią przechowywać emocje i wspomnienia. Aktywowane przez obrzęd albo silne uczucie, absorbują intencję i przekazują ją glebie. Najchętniej wykorzystuję w tym celu gładkie otoczaki, które pewnie znajdziecie na swojej działce.
W JAKI SPOSÓB OCZYŚCIĆ
I PRZYGOTOWAĆ KRYSZTAŁ
Obmyjcie kamień wodą źródlaną albo morską lub zakopcie na noc w ziemi (pamiętajcie, żeby odpowiednio oznakować miejsce). Połóżcie go na noc w świetle księżyca, żeby pozbyć się starych energii, a potem zostawcie na cały dzień na słońcu. W ten sposób przygotujecie go do wchłonięcia nowych intencji.
Kamień lub kryształ pozwalają w świadomy sposób umieścić słowa i intencje w ziemi i rzece życia. Zapiszcie swoją intencję na kartce (pamiętajcie, żeby dodać zastrzeżenie!). Owińcie kamień kartką i schowajcie do kieszeni lub noście w ręku, dopóki nie poczujecie, że intencja została wchłonięta. Tak przygotowany kamień można umieścić w ogrodzie.
Wybierzcie dzień, kiedy będziecie w dobrej formie. Zadbajcie o to, żeby spędzić w ogrodzie trochę czasu i nawiązać kontakt z ziemią – możecie zająć się mulczowaniem albo sadzeniem. Na koniec usiądźcie oparci plecami o drzewo. Otoczy was wsparcie i miłość ziemi. Poczujecie falę energii.
Możecie puścić jakąś muzykę, zaśpiewać albo zanucić piosenkę z intencją podarowania jej naturze. Zróbcie to, nawet jeśli uważacie, że nie potraficie – umiejętności nie mają znaczenia. Natura wysłucha was i będzie szczęśliwa, że poświęciliście jej uwagę. Jeśli nie brak wam wrażliwości i potraficie słuchać, przekonacie się, że śpiewacie do wtóru głosów ziemi. Rezonujący w was dźwięk przyniesie uzdrowienie.
Gdy