Die ewigheid in my hart. Barend Vos. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Barend Vos
Издательство: Ingram
Серия:
Жанр произведения: Религия: прочее
Год издания: 0
isbn: 9780796318947
Скачать книгу
hou U my vas.

      En ek klou aan U.

      Lees Psalm 46:5-12 | 19 Maart

      U storie met ons

      Die vrede wat U bring, verstom my keer op keer.

      Dit is asof U altyd weet wat, en hoe, en wanneer.

      En dan doen U dit! Tot almal se verstomming …

      Eintlik behoort dit niemand te verras nie, Here.

      Is ons verbasing oor u werke – al is dit wonderwerke –

      nie ’n aanklag teen ons geloof in U nie?

      Moet ons dan nie teen dié tyd reeds weet

      dat u doen en late buitengewoon is nie?

      “Só is Hy,” behoort ons vir mekaar te sê. Verwonderd.

      Dankbaar behoort ons vir mekaar die verhale

      uit die verlede te vertel. Te sê: “Dit is ’n ou storie dié!

      Die God van ons vaders en húl vaders is van altyd af só.”

      U ken u kinders tot in die fynste besonderhede:

      U sien hoe bang hulle is wanneer die wêreld

      hom rondom hulle uitwoed. U bring vrede

      vir die rusteloses en gee rus aan die bevreesdes.

      U kalmeer dié wat verskrik vra: Waarheen nou?

      Wanneer ’n gewapende stryd teen die verwagting in

      gestaak word, roep almal uit: “Dit is ’n wonderwerk!”

      Die Here se kinders weet dit is Hý wat so werk …

      U sien ook die groter prentjie –

      en daarom doen U groot dinge;

      U keer eenvoudig alles óm.

      U het ’n lang storie met ons, Here,

      en dit gee ons vastigheid.

      U is nie ’n “eerste probeerslag” nie,

      U sal nooit ’n “laaste uitweg” wees nie.

      U is die bestendige God van die geskiedenis:

      U is die God van Jakob. En Oupa se “dierb’re Here!”

      en Pa se: “Seën, Vader, wat ons eet, laat ons nimmer U vergeet …”

      En só het ek ook geleer:

      Onthou altyd daar is ’n Vader vir die vaders.

      Lees Psalm 47 | 20 Maart

      Ons heel beste lied

      Ons weet, Here, dat ons U nie bloot

      “die Man daarbo” kan noem nie.

      Dat U nie woon op die plek waarheen

      ons vaagweg en sommer met die oë

      wys wanneer ons oor U praat nie.

      U is baie nader as dít.

      Maar hoe moet ons dan in mensetaal

      na U verwys? Waarheen moet ons beduie?

      Ons kan tog nie bloot sê: “God is hiér,”

      en met die hand op die hart gaan staan nie?

      U is veel verder as dít.

      Wat kan ons doen wanneer ons na U verwys …

      anders as om te sing? En dan nie bloot iets soos:

      “Op berge en in dale, en oral is my God …

      die kleinste wurmpie voed Hy,

      sorg vir die groot heelal” nie?

      U is immers veel meer as dít.

      Ja, Here, ons heel beste lied oor U het ’n wankelende

      wysie, en die woorde kom stotterend. Maar dit is dalk

      die enigste wat ons kan doen wanneer ons u verhaal

      met ons vertel. Sonder uitsondering huppel dit mos

      tussen triomf en bygeloof, of verstom dit duskant begrip.

      Daarom gooi ons soms hande in die lug

      en roep: Wat kan ons van al hierdie dinge sê!

      En presies hoe behoort ons oor U te sing?

      Gee tog ú stem vir ons stamelende liedjie, Here!

      Neem ons lomp hande en leer ons hoe om hulle

      teen mekaar te klap. Só kan ons dit miskien waag

      om iets oor U te sê. Op dié manier kan ons straks

      na die Koning verwys. Dalk maak “oral” en “altyd”

      en “magtig” en “meesterlik” dan meer en beter sin.

      En hopelik heg dít meer gewig aan ons verwysings na U.

      Lees Psalm 48 | 21 Maart

      Koning van die kosmos!

      Ek vergeet dikwels, Here,

      dat U ’n groter wêreld het

      om te regeer en in te werk

      as bloot my plaaslikheid.

      My klein heelal strek nie juis verder

      as eie kind en kraai nie. En niks hoër

      as persoonlike behoeftes en private begeertes nie.

      Juis hiervoor roep ek u hulp gereeld in:

      Gee my dié, asseblief; doen aan my daardie …

      Altyd ek en my en myne – ek bid áltyd om besit,

      Here, totaal ongeërg oor u kosmiese koningskap.

      Ek word wel soms ligweg bewus van die omvang

      van u ryk – ek sing genoeg daaroor in die kerk –

      maar as ek gaan sit en stil word en my oë sluit vroom,

      dan kom dit weer, asof van nuuts af: ék. My. Myne.

      Vergewe my, Here, die beheptheid

      met my klein kring, terwyl U die einders

      van die heelal in gedagte het.

      Vergewe my die obsessie met my tyd,

      terwyl U na die ewigheid omsien.

      En herinner my gereeld daaraan

      dat U klein vingerwysings voorbedag

      gebruik om u grootheid te toon:

      Sodat ook ék kan verstaan.

      Dan moet U my asseblief ook help onthou

      om weg te kyk van myself

      en om die honderde heenwysings

      wat elke dag in my klein wêreldjie

      voor my blinde oë verskyn, te herken –

      alles wat na Ú beduie.

      Help my hiermee, dat ek ander kan help.

      Wys mý, sodat ek U aan hulle kan wys.

      Lees Psalm 49 | 22 Maart

      Rêrige rykdom

      Here, ek het my nog altyd slég misgis!

      “Met mý geluk …” het my refrein geword,

      ’n knaende klaaglied teen die lot.

      Ek het op prinse vertrou, en selfvoldane makelaars,

      en op