dit nodig het om oop te maak,
om al die opgehoopte
vullis te laat uitborrel.
Om vry te word. Lig.
En dan was U my wonde.
Lees Psalm 32:8-11 | 21 Februarie
Om by U te leer
Here, dit het my jare gekos om “leerbaarheid” te verstaan.
Dié woord was onbekend; die idee onbemind:
Ek laat my nie sommer leer nie –
dít weet almal wat met my te doen kry.
Ek het genoeg seergekry;
ek is al te veel kere gekasty
deur meesters en tugmeesters,
goedbedoelendes en kwaadstigters;
sogenaamde slimmes wat my kamma wou “leer”.
Deur skade en skande het ek wys geword.
Ek is ’n grootmens. Ek weet hoe sake staan.
Daarom is dit vir my swaar,
nee, onmoontlik, om ander se raad te aanvaar.
Daarvoor ken ek hulle te goed.
Ek weet genoeg – te veel! –
van die wêreld se “ingeligtes”:
Willie Weetalles en Sarie Slimstorie.
Veel eerder volg ek my eie kop.
En as ek hom stamp, dan moet dit maar so wees.
Volgende keer vaar ek dalk beter.
Net soms, Here – en U is die enigste vir wie ek dit ooit sal sê –
net soms weet ek nie herwaarts of derwaarts nie. Dan is ek dom.
Soos nou.
Nou vra ek U: Leer my, asseblief!
En ek wil dit waag om te vra – omdat dit Ú is –
dat U my sal keer, as dit nodig is. Ja, keer my voor,
as U sien dat ek my te pletter gaan loop.
Stuit my, voordat ek my harde kop stukkend stamp.
Ek het te oud geword om daardie soort beserings te oorleef.
Spreek dan maar die woord, Here.
’n Mens is nooit te oud
om by U te leer nie.
Lees Psalm 33 | 22 Februarie
Niks om op te roem nie
Here, dit lyk my die wêreld se sterk manne
het ook maar voete van klei. Dit lyk my ook
dat hulle die enigstes is wat dit nié weet nie.
Hulle gee hoog op oor getalle –
alles wat hulle het, almal wat aan hul kant is –
en spog oor hul eersteklas toerusting.
Bewonder hul eie spiere.
Hulle bou op ’n wankelrige fondament.
Sies tog, hulle besef dit nie.
Ons, aan die ander kant, het niks
om op te roem nie,
behalwe op u Naam.
Ons het niks om te wys nie,
behalwe ons hoop op U.
Ons het niks anders om te bied nie
as ons lang stories oor God se sorg.
Maar, Here, hoe verduidelik ek aan skeptiese mense
dat ek die Here se Naam dra?
Hoe beskryf ek “hoop”,
sodat dit nie na ’n heidense “hoop-op-die-beste” klink nie?
Hoe vertel ek mý storie met die Here
sonder om te dweep?
Hoe doen ek al hierdie dinge sonder om daarmee te sê:
“Kom kyk gou hoe bult ek my geloofspiere!”?
Nee, Here, my voete staan stewig
op die aarde omdat U dit daar hou.
My-storie-met-U is eintlik ú storie met mý.
In werklikheid rym my krag net met “wag”.
Kyk, hier staan ek voor U. Ek wag
vir die krag om kortliks te vertel
van God se goedheid sonder end.
Dít is my roemtaal, dít is my lied.
Lees Psalm 34:1-11 | 23 Februarie
Liewer ’n lied
Here, in tye van swaarkry het ek gewoonlik
een – aweregse – troos: Ek is nie alleen nie;
daar is ander wat net so sukkel soos ek.
Trouens, as ek húl moeilikheid sien,
dan smeer ek maar my lyf vet …
Is daar ’n doel met swaarkry, Here?
Ek het al gewonder, vergewe my,
of lyding hoegenaamd sin het.
Of daar ooit êrens iets gebeur
wat ons ellende betekenis gee.
Of sal U, Here, ons op ’n nuwe dag
laat terugkyk op die slegte dinge
sodat ons verwonderd sal sê:
“Nóú sien ek die rede!”?
Vergewe my al dié vertwyfeling, die skeptiese vrae.
As ek die mense sien wat regtig swaarkry;
dié wie se lewe een stuk bestaansnood is,
dan droog my swartgallige slimmighede
summier op. Dan skaam ek my.
Nou sit ek eerder ’n lied in – ’n pryslied vir die Here.
Wie wil saam met my sing?
Wat van julle wat so saam met my kla?
Kom laat ons eerder sing!
Kom ons vertel mekaar met blink oë dat die Here góéd is.
Kom ons deel in mekaar se vreugde – oor uitkoms,
nuwe moontlikhede, oor God se sorg.
Kom ons herinner mekaar aan al die kere
dat ons benoud geroep het.
Aan hoe Hy gehoor het.
Dankie, Here, dat U keer op keer
my mislike mond snoer.
Gee my élke keer liewer ’n lied.
Lees Psalm 34:12-15 | 24 Februarie
Eenvoudig!
Here, u gebooie is nogal ingewikkeld –
veral dié waarvoor ek nie kans sien nie.
Die een oor begeerte, byvoorbeeld.
En die een oor u Naam,
en die een oor afgode
en die een oor lieg –
en dan is daar ook die een oor egbreuk …
Ek wil