Die ewigheid in my hart. Barend Vos. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Barend Vos
Издательство: Ingram
Серия:
Жанр произведения: Религия: прочее
Год издания: 0
isbn: 9780796318947
Скачать книгу
ek nie goed is nie.

      Daarom hou ek my oë op U gerig – dit is veiliger.

      En dit laat groei in my die sekerheid van u nabyheid.

      Dit vul my met entoesiasme, afwagting.

      Dit bring selfs ’n opgewonde vraag:

      Wát is die Here vir my aan ’t beplan?

      Daarom wil ek tog vra, Here, dat U onthou

      dat ek hierin alleen is. Dat daar niemand is

      wat my arms hoog hou nie. Ek het net vir U.

      Neem dan nou alles weg

      wat my van U kan skei.

      Help my in my magteloosheid.

      Gee my ’n nuwe asem,

      want hierdie dinge maak my nou benoud.

      My bekommernisse neem weer toe.

      Dit voel al minder na lewe;

      ek steier van die een krisis na die ander.

      Ag, Here, nou lyk dit boonop die ou vyande is terug;

      daar is eensklaps weer ’n opwelling van teenstand.

      Daar is steeds meer mense in wie se oë ek weersin sien.

      Ek krimp opnuut ineen.

      Maar my oë bly op U.

      Wanneer gaan U my help?

      Wanneer gaan U na my begin kyk?

      Lees Psalm 26 | 11 Februarie

      My nuwe kring

      Here, ek sweer: Dié keer het ek dinge reg gedoen!

      My beste. Ek het net op U vertrou.

      Ek hou my nie meer met kleinlikheid op nie,

      ek meng my nie met die semels nie –

      lankal nie meer nie.

      En ek wou nou sê:

      U kan maar kom kyk as U my nie glo nie …

      Maar toe onthou ek met wie ek praat –

      vergewe my!

      Vergewe my, want ek weet U sien deur my.

      U weet ook dat ek afskeid geneem het

      van daardie soort geselskap.

      Dat ek regtig nie meer daar wil wees nie.

      Dit is net … dat ek soms die kameraadskap mis.

      Die “kring van die spotters” – soos hulle laggend self sê –

      wil my steeds by hulle tel.

      En, Here, vergewe my,

      ek is maar net ’n mens –

      ek wil ook, iewers, getel word.

      Tel Ú my op, asseblief!

      Hou my by die water

      waar ek my hande kan was,

      sodat ek hulle na U kan ophef.

      Gee my ’n nuwe wysie, leer my die woorde,

      sodat ek ’n lied kan sing wat verklaar:

      “God is groot! God is goed!”

      Dalk hoor my gewese vriende dit.

      Dalk help dit hulle …

      Dit sal in elk geval my nuwe lied bly,

      nommerpas vir my nuwe tuiste

      hier by U en u ander kinders: my nuwe kring.

      Hier word ek gesien en gehoor, hier tel my stem.

      Hier bevind ek my op vaste grond.

      Lees Psalm 27:1-6 | 12 Februarie

      My lig en my heil

      Here, omdat U my wegkruipplek is,

      omdat U vir my lig maak,

      is ek nie bang nie.

      Vir niemand en niks – hulle kan maar kóm!

      Daar was deur die jare heen ’n hele versameling

      ellendelinge wat my wou leed aandoen.

      Soms het hulle dit reggekry.

      Toe het dit seergemaak.

      Nou lag ek vir hulle.

      Hulle het mos hul eie moeilikheid;

      hulle val soms oor hul eie voete

      (of is dit U wat hulle pootjie?).

      Ek het my vrees vir hulle verloor.

      Ek het my Here – en dit is genoeg.

      U is genoeg.

      Dit sal vir my genoeg wees om in u huis te mag woon,

      om dag en nag in u teenwoordigheid te verkeer.

      Om eerstehands te kan sien wie U vir my is.

      Dat ek in stilte daaroor kan nadink

      en in die gewydheid hieroor besin:

      Die Here is my lig en my heil.

      Daarom vra ek, smeek ek U:

      Gooi u huis se deure vir my oop.

      Laat dit vir my die tuiste word

      waarna ek smag, die vastigheid

      waarsonder ek nie kán nie.

      Só sal ek kan neerkyk

      op hulle wat my haat.

      En van hier sal almal my kan hoor as ek dié noot

      met die onwrikbare suiwerheid van ’n kleuter vat:

      “Kinders van die Here het niks om voor bang te wees!”

      Lees Psalm 27:7-14 | 13 Februarie

      My Vader, my Moeder

      Here, U is vir my soos ’n pa.

      Dit is na U toe wat ek vlug as ek gedreig word,

      wanneer ek oor my skouer loer en op hulle skreeu:

      “Wag maar, ek gaan my pa sê! Hý sal julle kom regsien!”

      En, Here, U is vir my soos ’n ma.

      Wanneer ek skree-skree na U toe hardloop,

      raap U my op en druk my teen u bors vas, en dan sê U:

      Toemaar, toemaar, my kindjie!

      U sal my nooit wegwys nie,

      U sal nooit te besig wees vir my nood, my trane,

      my gekrenkte trots, my stukkende hart nie.

      U sal nooit so kwaad wees oor wat ek al weer

      aangevang het dat U u rug vir my draai nie.

      Nee, Here, u liefde is sonder voorwaarde,

      sonder verwyt. Altyd met ope arms, sagte oë.

      Dit is U wat my pad gelykmaak,

      dit is ook U – moet ek skaam-skaam sê –

      wat altyd die gemors agter my opruim.

      U klap vir my hande, U huil saam met my.

      U vou u arms soos ’n skans om my,

      U tel my op, sodat niks en niemand

      my kan bykom nie, hoog,

      dat ek ver kan sien en groot kan droom.

      Here, my Vader, my Moeder,

      sonder U is ek niks.