Podejrzany. Fiona Barton

Trudno coś wypatrzyć, ale wydaje mi się, że widzę poczerniały stelaż plecaka, a może to poskręcana rama łóżka? Przetrwał tylko metal. Nic ludzkiego.

      – Nie widzę nic z rzeczy Alex – mówi Lesley. – To chyba dobry znak, prawda? Jak sądzisz?

      Kiwam głową.

      – Co mówi policja?

      Clive Barnes głośno odchrząkuje.

      – Myślę, że powinniśmy teraz jechać na komendę. A potem do hotelu. Na pewno padacie z nóg.

      – Nie położymy się, dopóki nie wyczerpiemy wszystkich możliwości działania – mówi Malcolm. – Musimy porozmawiać z policją. Chodź, Lesley.

      Mike Shaw przytakuje i próbuje wziąć byłą żonę za rękę. Ona prawie mu na to pozwala, widocznie zupełnie straciła instynkt samozachowawczy, ale w ostatniej chwili coś ją powstrzymuje i odtrąca jego dłoń.

      – Jenny – słyszę, jak fuka. – Na miłość boską. Tu chodzi o Rosie, nie o nas.

      Twarz jej się kurczy.