НА ДЕНОТ. Humубоморна вистина. Ставл Зосимов Премудросковски

погледне внимателно од сто проценти визија, овие воопшто не беа вошки, туку мамути, поларни мечки, елени на крајот и свињи. И тогаш сите ги нарекоа Чукчи – луѓе, бидејќи тие беа единствената раса што живееше во тундра. Некако еден човек од тундра шета со пазуви кренати и ја гребе, додека Чукчи кај јаранга преживува страшна бура. Пазувите престанале да го гребеат тундра-човекот и невремето се смирило. И Чукчи ги остави своите домови во тундра и веднаш му се заблагодари за чистиот бел снег со жолта урина. И тундрата стана како недостаток на витамин во телото, како акни на телото. И сето тоа се појави и сите почнаа да танцуваат, но тивко жолтите мразци почнаа да исчезнуваат, некој ги украде и остави дупки. И тогаш, локалната Чучки бездомник Сережа, кого сите ја нарекоа «жолт снег», ја продолжи својата приказна, човекот од тундра му нареди да најде крадец и да го исмева како суров. Сите Чуки затрупани во снежните патеки и, гледајќи, чекаа и беа изненадени. Излезе дека нивните деца се покажале како крадец, кој ги сметал овие мраз за ќофтиња, кои ги продаваат во чаршијата. И бидејќи бебето се роди, тие му велат:

      – Не јадете, копиле, жолт снег!! – и го претепаа, го тепаа однапред, особено на главата.

      Во принцип, Сережа-Yellowолтиот снег изгледаше младо, дваесет и седум години, а остатокот е како оној на Чукчи. Тој отиде во Централната библиотека и собираше шишиња по патот. Еднаш почна да исчезнува со денови. Сите беа различни, но iousубопитни. Кога се појави, тој беше испрашуван. Тој молчеше. Но, откако тој беше пијан и Сережа жолт снег призна дека наскоро ќе се ожени.

      – А на кого? – проследено со прашање.

      – Да, има една половина од моето срце, таа живее во регионот, иако веќе има шеесет и една година, за тоа не треба да прави деца, веќе има осум. Тука ги хранам и едуцирам, како што ме воспитуваше татко ми, и татко му татко, и татко – татко, неговата мајка затоа што беше таткото. – Сериоза okedиркаше наоколу во ноздрата, ја прегази козата, го погледна и јадеше. – Го сакам Чупа-чипс, сепак, тоа дава умни мисли. Па, неодамна никој не најде куќа. Се искачи таму, погледна, имаше доволно простор за сите: неговата сопруга, и јас, и децата. Точно, старецот е жал, затворен дванаесет години. Но, сепак млад, глупав, само четириесет тропнал. Го научив, но тој не веруваше во моето искуство. Па, летото е сè уште тука, затоа решив да направам поправки на еврото во куќата, веќе купив кит, боја, четки. Точно, влегоа некои тетки: «Што правиш?». – прашуваат тие. «Поправка». – Велам, но веднаш сфатив дека доцнат, куќата веќе беше окупирана од мене. – Сережа жолт снег зеде крекер од под креветот, кликна на тавтабита што не знаеше како да скокне од лемецот, ја размачка со жолта течност и, збрчкајќи ја, го гризна. Руск пукна, но не се скрши. Чукчиците полека ги отвори очите, гледајќи во скршената ограда која лепеше од пукнатината на крекер.

      – Оооооо!! се скара и почна да ја загрева забоболката со дланката…

      Летото помина. Чуки пристигна со Фингалс, без никакви предни заби. На неговата глава имаше череп на згрутчена крв.

      – Што