НА ДЕНОТ. Humубоморна вистина. Ставл Зосимов Премудросковски. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Ставл Зосимов Премудросковски
Издательство: Издательские решения
Серия:
Жанр произведения: Современные детективы
Год издания: 0
isbn: 9785005086068
Скачать книгу
на опсада за да го продолжам животот со апсорпција моето тело. Секое утро, будејќи се, наоѓав на мојата маса одредби за целиот ден или повеќе. Стари лица и жители од други возрасти, сите практично седат на места не толку далечни и не премногу кратки: најмалиот имал околу петнаесет години, доброволно ги споделил со нас нивните оброци, стекнати на различни начини на мали кражби и прилози на побогатите делови од населението, т.н.. Јас секогаш бев против и го враќав ова, и така тие му оддадоа почит кога спиев. Theелавата се радуваше на ова внимание и исто така почна да јаде маснотии.

      Едно ладно утро се разбудив. Снегот паѓаше надвор од прозорецот. Да станам како и обично беше мрзеливост, и немаше планови за купување пари, особено од вчера, а главата ми застана. Balелавиот човек, како и обично, прочита нешто во умот, движејќи се само со долната усна. И сето тоа ќе продолжише, ако не и за изгледот на стариот седумдесетгодишен корморан-рецидивист, морнар на пливање на долги патеки, пензионер и бездомник Методиј со фински корени. Сакам да напоменам дека осудените лица обично комуницираат со касти, како во овој случај. И тој зборуваше повеќе со кавкаски отколку со фински акцент.

      – Па, паразити, имаме дигалка? започна од рамото. Се свртев, Балд ја изневери книгата. Помина една минута.

      – Што ви е потребно, старо? – го прашал Балд и се погребал во роман.

      – Престанете да го гледате досието, земете ги златните злато, т.е. јас, и одете оган. Четири години добив пензија.

      По неговите зборови, поминаа околу две минути и под нозете кршеше свеж снег. Во далечината, имаше продавница со дремка на некој вид грузиски. Влеговме во него и наредивме двесте. Во намачкана и тост Методиј:

      – Татарите не живеат без двојка! – наредивме уште стотина. Следно, по стариот тост:

      – Бог го сака тројството! – ги исцедивме и овие чаши. Потоа разговаравме во тишина, секој со себе и само Методиј не замолчи и си кажа како се доби првиот мандат од петте достапни. Не бевме слободни слушатели.

      – Нашиот брод дојде со Кјуби. Отидов во селото на мојот брат. Пиевме една недела. Така, наутро се собравме кај домаќинот, по денатурираната супстанца и отидовме покрај куќата каде што беше свадбата. Им честитав, и тие ми испратија три букви… Гледав наоколу и видов еден куп тули зад мене, додека брат ми одеше за месечина и секира, ги зедов сите камења во колибата, имаше рана, да, невестата беше директно во челото. После, тој започна да ги гранатира прозорците. Купот немаше време да заврши кога веќе три години бев затворен во затвор. Што друго ќе пиете? – заврши и отиде во шанкот за широка потрошувачка стока.

      Пиевме многу и долго време, дури имавме и ужина. Во вечерните часови, покривот на Лиси беше срушен и тој почна да навлегува во други. Ја погледнав оваа лекција за bespontovoe и го наведов пијаниот страничен удар кон колибата. И Методиј во ова време, откако доби од Лиси, случајно или не, под окото, се капеше на масата, стоеше