คลื่นพากันซัดสาดอยู่รอบตัวของเขา ขณะที่พวกเขาเข้ามาใกล้ชายฝั่งโรมิวลัสไม่รอคอยผู้ใดให้รถเชือกลงเขากระโดด ออกจากลำเรืออย่างรวดเร็ว เมื่อหัวเรือได้เข้าเทียบกับพื้นทรายกระโดดลงมาราวยี่สิบฟุตและลงสู่ภาคพื้นด้วยเท้าทั้งสองตรงนั้นมีระดับน้ำสูงขึ้นมาจนถึงช่วงเอวของเขา แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกผงะไปกับมัน
โรมิวลัสเดินเตร็ดเตร่ไปสู่ชายฝั่งราวกับว่าเขาเป็นผู้ครอบครองมัน รอยเท้าของเขาหนักอึ้งอยู่บนผืนทราย ทางด้านหลังของเขานั้น เหล่าทหารก็กำลังลดเชือกเพื่อที่จะลงมา โดยมีเรือลำอื่นๆเข้ามาเทียบท่าตามมา
โรมิวลัสได้สำรวจผลงานของเขาทั้งหมดและยิ้มออกมา ท้องฟ้าเริ่มจะมืดแล้ว และเขาก็มาถึงชายฝั่งในช่วงเวลาที่เหมาะสม มันเหมาะที่จะเริ่มการบวงสรวงบูชายันต์ เขารู้ว่าเหล่าเทพเจ้าจะต้องรู้สึกขอบคุณเขาสำหรับสิ่งนี้ เขาหันไปหาเหล่าทหาร
"จุดไฟ!" โรมิวลัสตะโกนลั่น
พวกทหารพากันลนลานเร่งเข้ามาก่อกองไฟขนาดใหญ่ที่มีความสูงราวสิบห้าฟุต โดยมีกองฟืนขนาดใหญ่สุมอยู่ เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการจุดไฟ มันกระจายกันอยู่โดยรอบเป็นรูปร่างดาวสามแฉก
โรมิวลัสพยักหน้ากับนายทหาร จากนั้นพวกทหารจึงลากพวกทาสเขามานับสิบๆ คนที่ผูกรวมกันไว้ พวกเขาถูกมัดอยู่กับกองฟืน โดยมีเชือกผูกเอาไว้แน่น พวกนักโทษจ้องมองกลับมาด้วยดวงตาเบิกโพรงไปด้วยความหวาดกลัว