เสียงตะโกนจากเหล่าทหารดังตามมาเสียงดังเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น มันทำให้เจ้าชายก็อดฟรีย์ทรงรู้สึกประหลาดใจ พวกเขายกดาบขึ้นสูง นั่นทำให้พระองค์ทรงมีกำลังใจ
มันทำให้เจ้าชายก็อดฟรีย์ทรงตระหนักถึงความจริงในสิ่งที่พระองค์พึ่งตรัสไป พระองค์ไม่ได้ทรงคิดคำพูดเหล่านี้ออกมาก่อน พระองค์เพียงแค่ตรัสผ่านจากความรู้สึกในช่วงหนึ่ง ขณะนี้พระองค์ทรงตระหนักแล้วว่าจะต้องยึดมั่นกับสิ่งนั้น และทรงรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อยกับคำพูดของพระองค์ถึง ความกล้าหาญภายในที่ทำให้พระองค์รู้สึกเกรงขาม
ขณะนี้ เหล่าทหารเคลื่อนไหวกันอย่างกระฉับกระเฉงอยู่บนม้า เตรียม อาวุธพร้อม และเตรียมตัวสำหรับการจู่โจมครั้งสุดท้ายโดยมีอะคอร์ธและฟุลตันอยู่เคียงข้างไปกับพระองค์
ดื่มกันไหม?" อะคอร์ธถาม
เจ้าชายก็อดฟรีย์ทรงทอดพระเนตรเห็นเขาหยิบถุงไวน์ขึ้นมา พระองค์ทรงคว้ามันมาจากมือของอะคอร์ธ และยก ขึ้นดื่มถุงแล้วถุงเล่า จนกระทั่งพระองค์เริ่มจะเมามาย เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วที่พระองค์แทบจะไม่หยุดพักหายใจ ในที่สุด เจ้าชายก็อดฟรีย์ก็ทรงเช็ดพระโอษฐ์และยื่นไวน์กลับมา
ข้าทำอะไรลงไป?