***
Овчилик харбий ишнинг бир қисми бўлиб, мақсади ёввойи жониворларни ва табиатан бошқаларга бўйсунадиган қулларни овлашдан иборат.
Арасту
Дродо ўз аёли Милейкани жуда севади, шунинг учун унинг қилган барча илтимосларини бажаришга харакат қилади. У Дельфа шаҳрини узоқ сайр қилди, айтилган барча нарсаларни харид қилди. Энди қул бозорига бориб хотинининг илтимосини бажариши керак, у тайинлаганидек битта қул сотиб олиши лозим.
–
Сиз қандай қул харид қилмоқчисиз? – деди жазман харидор келганини сезган қулфуруш.
–
Аёлим тайинлаганидек бир қул сотиб олмоқчиман, – деди Дродо – Сизда топилармикан?
–
Нархига келишсак ҳарқандай қулни топиб бераоламан – деди савдогар ёқимли илжайиб – гапираверинг.
–
Аввало жуда чиройли, хотиним истаган барча юмушларни бажараоладиган, хамда ёқимли бўлсин.
–
Сиз айтгандек бир қул бор-ку, лекин кўриниши кўркам эмасда.
–
Йўқ бўлмайди, фақат чиройли бўлсин.
–
Менга қаранг хужайин – деди ёлғиз бир чеккада ўтирган қул – мени сотиб олақолинг.
–
Вой-бой – деди Дродо қул томонга ўгирилиб – сен жуда беўхшовсан-ку.
–
Кўринишим шунақа, лекин кўнглим кўпгина кишиларникидан гўзалроқ.
–
Ақлинг анчагина зукко кўринади.
–
Хархолда бефаросат эмасман.
–
Нима ишлар қилаоласан?
–
Ҳарқандай юмишни сифатли бажараоламан, айниқса кишиларни зерикиб қолмасликлари учун улар билан сухбатлашиб ўтиришни ҳам эплайоламан.
–
Кўринишинг беўхшов бўлмаганда айни мен қидирган одам экансан.
–
Аёлингиз айнан чиройли қул сотиб олишингизни тайинладими?
–
Худди