Гадәт булып тик аннары
Корыган кичәге гөл.
Пушкин язган дөрестән,
Бер зур мәгънә тутырып:
Безгә гадәт бирелгән,
Бәхеткә алмаш булып!
Ә син ничек яшисең,
Роман укучы дустым?
Гадәттә ме бәхетең? –
Әйтмә: бу серең булсын;
X
Шулай иттереп, дустым,
Беренче бүлек тәмам!
Ләкин һич мин армадым:
Көтә сине зур дәвам!
Каһарманнар алда күпләп
Каршыңа килер әле!
Арымыйча калдыр бөкләп
Бу әсәрнең битләрен.
Халкымның әдәбияты
Шигъри роман аз күргән;
Ләкин татарлар зиннәтле:
Тукайлары бетмәгән!
Хаталарны сүздә таза
Күзләрең белән күрсәң,
Ачуланма: мишәр яза…
Һәм кичер, дустым, тиздән.
Булыр киләсе адымның
Эзләре Төркиядә:
Телебез яши анда да –
Сорасаң мине: “Нигә?”
Икенче бүлек.
I
Диңгез каршында елмаеп,
Төркия ярларында
Измир шәһәре урнашкан
Көнбатыш якларында;
Ярга бәрелә дулкыннар:
Диярсең, бәхет шакый.
Акчарлак оча кычкырып,
Агачлар сәер шаулый;
Киңле спорт сарае буйлап
Кызлар төркеме чаба.
Түрәләр баскан абруйлап,
Үтергә дә юк ара:
Студент ярышлары уза,
Өч урын уйнатыла.
Аяк киемендә тузан,
Тренерлары кычкыра.
Җиңечүләре Казанга
Ике айдан юл тота!
Финиш тасмасы арзан да –
Бәясе кыйбат тора.
Эгей Университеты
Традицион рәвештә
Җиңел атлетика белән
Данлыклы шул, әлбәттә!
Өч чакрым чабу чамасын
Өч кыз үтте сизмичә:
Мизгелләр бүлде арасын,
Котлый ректор үзенчә;
Медалләр муенга элеп,
Пьедесталда басканнар
Кызыл битле кызлар көлеп:
Гөлҗан, Әмель һәм Аннар.
Измир мэры сүз тота,
Дулкынланып су йота:
“Кадерле булган дусларым,
Килгәнегезгә рәхмәт!
Бутала минем уйларым,
Чөнки йөрәктә ләззәт!
Табылдылар каршыбызда
Язмыш каһарманнары.
Кул чаптык без барыбыз да:
Җанатар туганнары.
Калганнарын төшенкелеккә
Бирмәвегезне сорыйм!
Катнашы тиңләш бәхеткә,
Һәрбарчагызны котлыйм!
Тренерга әйтеп китәсе
Аерым сүзләрем бар:
Елдан ел сез үстерәсез,
Йолдыз, көчле спортсменнар!
Тәҗрибәгезгә өметтә
Без калабыз куанып:
Сезгә ышандык, әлбәттә,
Студентларны тапшырып.
Халыкара ярышында
Лаеклы телим чыгыш!
Сез инде дәүләт каршында –
Бәясез якты табыш.
Чит булмаган Татарстанга
Сокланып озатырбыз!
Өметләнеп бөек данга,
Кире каршы