Картаеп әйтүем генә:
Качкан синнән таң моңы.
Балалы хатын алдың да
Үзеңә иптәш булып,
Оныттың узең турында,
Иреклегеңне буып…
Инде унике ел үтте,
Бер көне дә артмады:
Үзен ул бәхетле итте,
Сиңа бала тапмады…
Кеше баласын устереп,
Зур эш, улым, ясадың.
Раббым савапларын төреп
Бирсен ике дөньяның;
Дима үз оныгым диеп
Йөрәктәй яратылды.
Аны саранмадым сөеп,
Данлыклы үсте, затлы.
Утыз биш яшьлек хатында
Ун еллык бала иде:
Үги димәдем алдында,
Туганлап җаным сизде.
Инде ул да үсеп җитте…
МГИМОда укый балам:
Аккош сыман очып китте,
Балачагасы тәмам;
– Нәрсә дияргә дә белмим,
Әнкәй, синең сүзеңә…
Бәлки, чыннан бәхет телим,
Бәлки, сиңа сизелә…
Алевтинаны жәлләдем
Мәхәббәткә буларак.
Ләкин каза тик белмәдем:
Тормыш юлым – туфрак;
Карьерамны төзим диеп,
Суздым утыз алтыга:
Чал өлгерде башка тиеп,
Чаптым гайлә корырга.
Балалар булмады – дөрес,
Димәк, шундый язмышым…
Инде хәзер кырык сигез…
Бәхетем – синең ашың.
Калдырыйк, әнкәй, бу сүзне;
Җаным монда ял итә.
Елатма ир-атка күзне,
Шатлык кача югыйсә.
V
Гаҗәеп матур иртәнли
Язгы Матак таңнары!
Кояш кырларны иркәли,
Сайрый кошлар парлары.
Яңа Чаллысы булсын мы,
Баллыкүле, Алпары:
Чакыра барсы дустымны
Әлки иркен юллары!
Кунакка кайт әле безгә!
Чиста чишмә суы эч!
Урманнарда гөмбә эзлә,
Рухыңа агылыр көч!
Нәби Дәүли әсәрләрен
Укы туган ягында!
Гүзәл табигать серләрен
Чишеп кара болында!
Салманы, Мулла авылы,
Төгәлбәе булсын мы:
Кунакка әзер табыны,
Һәрвакыт ул урынлы;
Кызларыбыз матурлыгын
Күзләт хәләлен белеп,
Халыкара татулыгын
Сиз урамнарда йөреп;
Борынгы Нохрат булсын мы,
Камкасы, Үргәгәре:
Исертә кайткач аңымны
Кичке мунча исләре.
Алтын чиксез кырларда
Ялтырап үсә иген:
Тырыш халык агыза
Армыйча эшчән тирен.
Каеннар каршы ала
Яфракларын селкетеп,
Актай егласы ага,
Сылу җирләрне тегеп;
Хисле көньяк йөрәкләр,
Чибәр сөйкемле күзләр,
Ч-хәреф баллы сүзләр
Саклап яши әлкиләр!
Үзенчәлекне саклап,
Көн күр, Әлки, мең еллап!
VI
Ялның икенче кичендә
Марат күлгә ашыга;
Кармак селки җилкәсендә:
Бара балык тотырга.
Беркем дә юк су буенда,
Күкнең йөзе тып-тыныч;
Нәрсә