Uzay ve Zaman Hikayeleri. H.G. Wells

bakın, Bay Beamish,” dedi Bay Fotheringay. “Mucizenin ne olduğunu açıkça anlayalım. Bu, iradenin gücüyle yapılan doğanın gidişatına aykırı bir şeydir…”

      Taş Devrinden Bir Hikâye

      Birinci Bölüm

      Ugh-Lomi ve Uya

      Bu hikâye, insan hafızasının ulaşabileceğinin çok ötesinden geliyor, tarihin başlangıcından bile daha önce, (şimdiki ismiyle) Fransa’dan İngiltere’ye ayaklarını ıslatmadan yürüyebileceğin bir zamandan; Thames Nehri’nin Ren Nehri’ne aktığı, günümüzde sualtında olan (bizim Kuzey Denizi diye bildiğimiz sular) geniş arazilerden geçtiği zamandan. Surrey’in güneyinde bazı tepeler var; en yüksek yamaçları her zaman karla kaplı, orta yamaçları da köknar ağaçlarıyla dolu. En yüksek tepeleri Leith Tepesi, Pitch Tepesi ve Hindhead isimleriyle hâlâ ayakta. Tepelerin daha alçak yamaçlarında, yabani atların gezdiği çimenli arazilerin de aşağısında porsukağaçları, tatlı kestane ağaçları ve karaağaçlarla dolu; bu ağaçların oluşturduğu karanlıklarda bozayıları ve sırtlanları gizleyen, dallarını kendine yuva edinmiş maymunlarıyla bir orman vardı. Bataklıkların, karanlık ormanın ve güneşli çimenliklerin arasından geçip daha da aşağı inince asıl konumumuza gelmiş bulunuyoruz. Eğer jeologların hesaplamaları doğruysa bugünden tam elli bin yıl önceydi tüm bunlar.