– Биз уларнинг тиббий карточкаларини текширдик, – тушунтирди Плавник, сўнг француз ҳамкасбларига қаради. Леклерк яна гапга аралашди:
–Гап шундаки, бобонгизнинг қони учинчи гуруҳга мансуб, Оксананики эса биринчи гуруҳ. Шундан келиб чиқадики, болаларнинг қони биринчи ёки учинчи гуруҳ бўлиши мумкин. Марина Глущенконики учинчи, укасининг қони биринчи гуруҳга мансуб экан. Аркадий Глущенконинг қони эса тўртинчи гуруҳ. Агар Оксана иккаласи фарзанд кўришганда, болаларининг қони иккинчи ёки учинчи гуруҳга тўғри келарди. Бошқача бўлиш мумкин эмас. Агар назарий жиҳатдан Марина ўгай отанинг қизи бўлиб чиқиши ҳам мумкин десак, Владимир бундан бутунлай мустасно.
– Тўхтанглар, – деди Ринат, – ота-оналарнинг қони бирнчи ва тўртинчи гуруҳ бўлган, болалариники эса иккинчи ва учинчи гуруҳ бўлиши керак, деяпсизлар. Бу менимча мантиқан тўғримас, қаердадир адашаяпсизлар.
Дрюмо бошини сарак-сарак қилиб жилмайди. У француз тилида нимадир деганди, учала адвокат ҳам кулиб юборди Чамаси, Плавник ҳам уларнинг тилини яхши тушунарди.
– Агар эрлар қон гуруҳини ҳисобга олишни билса эди, аллақанча аёлларни хиёнатда айблаш мумкин бўларди, – таржима қилди Леклерк. – Шунга қарамай, бу илмий ҳақиқат. Агар ота-оналар сизнинг бобонгиз билан Оксана Смоличдек биринчи ва учинчи қон гуруҳига эга бўлса, албатта болаларининг қони биринчи ва тўртинчи гуруҳга мансуб бўлади. Агар ота-онанинг қони биринчи ва тўртинчи гуруҳ бўлса, болалариники иккинчи ёки учинчи гуруҳга мансуб бўлади, асло биринчи ва тўртинчига эмас, ирсиятнинг шунақа қонунлари борким, уларни босиб ўтиб бўлмайди. Лекин, биз яна бир бор текшириб кўрамиз.
– Бу ҳар қалай қизиқ гаплар. Фақат, нега буни менга айтаётганларингни тушунмаяпман. Уларнинг менга тегадиган эски ёзишмалари қолганми ёки кундаликлари борми? – Ринатнинг аччиғи кела бошлади, Дима хўмрайди. Нонушта ҳам насия бўлганди…
– Ҳалок бўлган Владимир Глущенко Украинанинг энг бадавлат одамларидан бири эди, – Иосиф Борисович жилмайганча тушунтиришда давом этди, – камтарона ҳисоб-китобларга кўра ҳам Шарқий Европаниннг энг бой одамлари сирасига киради. “Форбс” журнали мол-мулкини уч миллиард доллар атрофида баҳолаяпти. Яна, – қўшимча қилди Плавник, – мана бу учта суратни кўринг.
У стол устига биринчи суратни қўйди. Бу Петр Григорьевичники эди. Ёш, чиройли, қаҳрамонлик юлдузи қадалган полковник кийимида. Иккинчи суратдан семиз башарали, кўзлари чақчайган Аркадий Глущенко қараб турарди. Ниҳоят учинчи сурат эса олигарх Аркадьевич Глущенконики экан. Суратларга қаралса, ҳаммаси аён бўлар – олигарх мўйлов қўйса, Петр Григорьевич Полищукка қуйиб қўйгандек ўхшар, ўғли эканига ҳеч қандай шубҳа қолмасди.
Ринат оғзини қийшайтириб тиржайди. Суратлар ҳар қандай далилдан ишончлироқ эди. Ўртага узоқ сукунат чўкди, буларнинг ҳаммасининг ўзига қанақа алоқаси борлигини тушунмаган Ринат лабларини ялади.
– Унинг