ОЛИГАРХНИНГ МЕРОСХЎРИ. Чингиз Абдуллаев. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Чингиз Абдуллаев
Издательство: Yangi asr avlodi
Серия:
Жанр произведения:
Год издания: 0
isbn:
Скачать книгу
билмайдиган тўнғизсан.

      – Сен билан алоҳида ювмоқчийдим,– ўзини оқлашга уринди Ринат. Дима ҳақ, уни таклиф қилиш керак эди, яхши иш бўлмапти.

      – Чет элликлар янги манзилингни ва телефонингни сўрашди, – Дима ҳамон ўзини босиб ололмасди, – сени топиша олмасликлари учун, атайлаб шаҳар телефонингни бермадим. Улар билан учрашиш керак ёки керак эмаслигингни ўзинг ҳал қилишинг учун, фақат қўл телефонингни айтдим Аксинча, қанақа ижара уйда яшаётганингни аллақачон билган бўлишарди. Қолаверса, сени огоҳлантириб қўймоқчи бўлдим.

      У сўзини тугатишга улгурмади, уяли телефон жиринглади.

      – Мистер Ринат Шариповми?

      – Ҳа.

      –Жуда яхши. Биз сизни уч ойдан бери қидириб юрипмиз.

      2 боб

      Бу гапни эшитиб Ринат беихтиёр хўмрайди. Нега нотаниш кимсалар уни шунча пайтдан бери излашаётган экан? Ёки бу қидирувлар ҳам ўтган сафарги мақоласи билан боғлиқмикин?

      – Сизга нима керак ўзи?

      – Зудлик билан сиз билан кўришишимиз керак. Афсуски, янги телефонингизнинг рақамини аниқлаш имкони бўлмади, собиқ хотинингиз эса биз билан гаплашишни ҳам ҳоҳламади.

      – Бунақа қилиш унинг қўлидан келади,– тўнғиллади Ринат.– Мени нега излаётганингизни унга айтмаган бўлсаларинг керак, албатта?

      – Бунақа маълумотларни ошкор қилишга ҳаққимиз йўқ. Сиз Иосиф Плавникнинг адвокатлик идорасига кела оласизми? Биз Остоженки районидамиз, манзилни айтиб юбораман.

      – Қачон?

      – Иложи борича тезроқ. Айтдимки, биз сизни жуда кўпдан бери ахтараяпмиз. Қачон кела олишингиз мумкин?

      У аввал Димага, кейин соатига қаради.

      – Шунчалик шошилинчми?

      – Ҳа. Фақат бир нарсани аниқлаб олай, Киевда туғилган онангиз Катерина Полищук генерал Петр Полищукнинг қизи бўлгани тўғрими?

      – Тўғри-ю, лекин, бобомнинг нима алоқаси борлигини тушунмадим?

      – Келаверинг, – таклиф қилди аёл, – ҳар қалай пушаймон бўлмайсиз. Фақат тезроқ келинг.

      – Яхши. Ўттиз- қирқ дақиқаларда етиб бораман. Лекин, ёлғиз эмасман. Мен билан… вакилим ҳам бирга бўлади.

      – Адвокатингизми? Демак, нега излаётганимизни билар экансиз-да?

      – Ҳа.

      У Димага аллақандай умидсиз нигоҳ ташлади, дўсти телевизорда кўрсатиладиган серсавлат адвокатларга унчаям ўхшамасди-ю, лекин бундан бошқасини қайдан топади?

      – Бу менинг ҳуқуқшунос маслаҳатчим, -деди ва Дима Сизовнинг ботинкасига таассуф билан қараб қўйди.

      – Ундай бўлса, сизларни қирқ дақиқадан сўнг кутамиз, манзил ва телефон рақамини ёзиб олинг.

      Ринат ручкани олди. Бесабр Дима савол беришни бошлаганда уларнинг суҳбати тугаганди.

      – Айтишдими, нега излашаётган экан?

      – Йўқ, фақат тезроқ адвокат Плавникнинг идорасига етиб келишни сўрашди. Негадир бобомни суриштиришди. Французлар уруш қаҳрамонлари ҳақида китоб ёзишаётганмикин?

      – О, худойим, бу машҳур адвокат-ку. У одатда турли хилдаги шартномаларни расмийлаштиришда қатнашади, йирик компанияларнинг