Бабалардын Урпагы. 3 китеп. Кадыр Абакиров. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Кадыр Абакиров
Издательство: ЛитРес: Самиздат
Серия:
Жанр произведения: Сказки
Год издания: 2018
isbn:
Скачать книгу
келип ат чапкан

      Чабандес бала дагы окуйт.

      Бу жазылган дастанды

      Атасы жок бала окуйт.

      Аймагынан узап кеткен

      Алыстап кеткен киши окуйт.

      Көңдөй жерин сагынган,

      Көөнөрбөгөн пенде окуйт.

      БАБАЛАРДЫН КАРААНЫ

      Чоң чокулар улуу тоолор

      Өткөн күнгө энчилеш.

      Өктөмдүү өткөн балалык,

      Өмүргө болуп шериктеш.

      Далай күндөр закымдап,

      Дайынсыз жылып өттү го.

      Ак булут тоого калкылдап,

      Ала салып көчтү го.

      Көчкөндөрдүн баардыгы,

      Көрүнбөй эми калды го.

      Саргайтып өткөн күндөрүм,

      Сагынычты чачты го.

      Билинбестен закымдап,

      Бийиктиктен куш өттү.

      Түйшүктү салып сезимге,

      Түпөйүлдүү түн өттү.

      Анын баары эскирип,

      Кайра сонун кеч келип,

      Кайткыс күндөр эстелик.

      Ак сакалын жайкалтып,

      Ак бозунда чайпалып,

      Беккулу деген ата өттү,

      Аны менен бир болуп,

      Агыны күчтүү кез өттү.

      Ата менен бир болуп,

      Элечекчен эне өттү.

      Сорок Таш деген жайлоонун,

      Зоолорун сылап жел өттү.

      Өзөн суу агып күрпүлдөп,

      Өмүрдү санап күн-түндөп,

      Өктөмдүү өткөн жылдардын,

      Өрнөгү бизге төгүлмөк.

      Улууларга кездешип,

      Укмуштарды сурайын.

      Ушундай өткөн тарых деп,

      Уламышты улайын.

      Карыларга кездешип,

      Качанкыны сурайын.

      Кайрылбай кеткен баяндын,

      Кайрыктарын улайын.

      ***

      Алкымдын бери жагынан

      Абадан ата кой жайган.

      Коңгуроосу шаңгырап,

      Көк эркеч барат далдайган.

      Тешик-Көлдү капталдай,

      Тектирди өрдөп көч жылат.

      Ал көчтү Шоңко бабанын,

      Тукуму сүрөп келатат.

      Айтаар сөзүм бир далай,

      Сатыбалды уулу Абылай,

      Бордуга боз үй тиктирген,

      Боор, куйрукту жеп коюп,

      Боз жорго минип желдирген.

      ***

      Бордунун чоң төр тарабын,

      Көлөй уулу жайлаган.

      Көлдөлөң жая салдырып,

      Көөнөрбөс маек баштаган.

      Асмандан бүркүт айланып,

      Аталар жери шаңданган.

      Айлансам да дүйнөнү,

      Андай жерди таппагам.

      ***

      Айты ата көч көчүрөт,

      Көбүргөн өтөк тараптан.

      Көйкөлгөн жигит көч баштайт,

      Көк жоргосун алкынткан.

      ***

      Жарашык чачып адырлар,

      Жаадырап тарап гүл төктү.

      Жайлоодон жылкы чубуруп,

      Жаңылык чачып жай өттү.

      Саргайды чөптөр муңайым,

      Сары түз каптап өтөктү.

      Күүлдөп аккан дайрадай,

      Күркүрөп келип күз өттү.

      ***

      Көлөй жети бир тууган,

      Көлдөй болуп толкуган.

      Ортоңку айыл тараган,

      Ордосу кеңип байыган.

      Эң биринчи энеден,

      Көлөй жана Язбек.

      Сейит жана Алыбек,

      Айта