Бабалардын Урпагы. 3 китеп. Кадыр Абакиров. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Кадыр Абакиров
Издательство: ЛитРес: Самиздат
Серия:
Жанр произведения: Сказки
Год издания: 2018
isbn:
Скачать книгу
ата аталып,

      Ак баракка катталып,

      Аян болуп кеткен күү.

      Сан жылдарды жылоолоп,

      Саан бээни кыроолоп,

      Саргайып жүрүп тапкан күү.

      Аты аталып Акун атанын,

      Асмандан чачып ай нурун,

      Алыска тарап кеткен күү.

      Күүлөрүң калды жазылбай,

      Күн Тийбестен ары ашпай.

      Күйүткө элди салдыңбы,

      Күүлөрдү керез калтырбай.

      Күүгүмдө өткөн өмүрдөй,

      Күүлөрдн доошу калган жок.

      Күйүп кетти кайран өмүр,

      Күн нурундай тамган жок.

      Атабыз өнөр үйрөнгөн,

      Ыбырай, Кара Молдодон.

      Үч кыл комуз сырларын,

      Быйыркы кыргыз ырларын,

      Ыклас коюп үйрөнгөн,

      «Чоң комузчу Акун»– деп,

      Кеп козгоп улам өнөрдөн,

      «Атаңын көрү талант»– деп,

      Алар да өткөн дүйнөдөн.

      Кара Көлдөн учкан каз,

      Кайрылып кайра келет ээ.

      Коңгуроо күүсүн безенткен

      Комузчу кайтып келбейт ээ.

      Арпа тектир, Ат жайлоого,

      Аркарлар кайтып келет ээ.

      Атагы чыккан комузчу,

      А дүйнөдөн келбейт ээ.

      Ак Кайкынын башынан,

      Айланып куш учут ээ.

      Элинин ыйык комузчусу,

      Эми бир жолу келбейт ээ.

      Сорок Таш деген жайлоонун,

      Согонун терип жесек ээ.

      Атагы жанган комузчунун,

      Айлыбыз кайра көрсөк ээ.

      Күүң да жок өзүң,

      Дайынсыз кеткен адам бар.

      Обону такыр кармалбай,

      Сапар кеткен адам бар.

      Каада күтүп кемибес,

      Кайран элим кантти экен.

      Калдайган чоң комузчуну,

      Кара жер кантип алды экен.

      Өзүңдүн күүңү жаздырганы,

      Бир адам чыккан жок экен.

      Эр эмгегин баалабас,

      Элиң дагы караңгы экен.

      Эмгекти жазып калтырганга,

      Эр жигиттер жок экен.

      Талантты такыр баалабай,

      Тамагы менен жеген экен.

      Таланттуу Акун комузчу,

      Таптырбай кеткен экен.

      Күүлөрүң калса жазылып,

      Тарыхың жүрмөк айтылып,

      Жаштар сени жомоктомок

      Жашарган сонун баян болмок.

      Атаңын көрү караңгылык,

      Аңтарылды дүйнө жок калып.

      Ак Сай, Көк Сай, Сары Сай,

      Аткарылбас арман ай!

      Бууракандап ичтен толкуйт,

      Буулуккан чер тарабай.

      Талант, өнөр жагынан,

      Табылбайт сендей бир адам.

      Жаратылыш өзүңө,

      Жылындуу шык ыйгарган.

      Темир Канат жерине,

      Ысмың сенин берилмек.

      Кара Көңдөй мектебине,

      Кадырлуу өткөн талант деп,

      Карыянын аты чегилмек.

      Какшанып жанган радиодон,

      Кабарың сенин берилмек.

      Беккулу эмес кол боюнда

      Мындай адам табылбайт.

      Ыбырай, Кара Молдонун,

      Аты менен тең турмак.

      Табияттын белеги,

      Талант деген табылбайт.

      Көз жоосун өнөр азгырып,

      Көркөмдүк чачып жаркырайт.

      Зор