Powoli odstawialiśmy śmieciowe jedzenie, cukier i kofeinę. Uzupełniliśmy niedobory żywieniowe właściwą dietą i suplementami – magnezem, olejem rybim i witaminą D. Po sześciomiesięcznej kuracji bóle mięśni minęły, Sarah odzyskała energię i schudła 25 kilogramów.
Nasza uboga w substancje odżywcze, a wysokokaloryczna dieta jest głównym czynnikiem wywołującym epidemię cukrzyco-otyłości. Doprowadziła do tego, że jesteśmy narodem przekarmionych, ale pozbawionych składników odżywczych ludzi. W tym rozdziale przyjrzymy się najważniejszym błędom dietetycznym, które doprowadziły do epidemii cukrzyco-otyłości. Następnie przedstawię nową, zachwycającą naukę, nutrigenomikę, która pomoże nam rozwiązać problem w postrzeganiu żywności nie tylko jako źródła kalorii lub energii do spalenia, lecz także jako informacji, dostarczającej instrukcji naszym genom, w jaki sposób organizm ma przybierać na wadze albo ją tracić, chorować lub wyzdrowieć.
Jednakże, zanim do tego dojdziemy, rozwiążcie poniższe testy, by się zorientować, gdzie leży źródło Waszych zaburzeń równowagi odżywczej. Rozwiążcie wszystkie testy w części II, zanim przejdziecie do programu, a potem zróbcie to ponownie po sześciu tygodniach, aby porównać stan Waszego zdrowia „przed” i „po”. Być może będziecie potrzebować dodatkowego zindywidualizowanego wsparcia, związanego z Waszymi wynikami, ale to wytłumaczę w Szóstym tygodniu planu (patrz rozdział 24).
Istnieje wiele istotnych niedoborów składników odżywczych, które mogą doprowadzić do cukrzyco-otyłości. Poniższe testy pomogą Wam się zorientować, które z nich u Was występują.
Test na poziom magnezu
Magnez jest makroelementem o działaniu rozluźniającym, pomaga też w regulacji poziomu glukozy. Dzięki temu testowi dowiecie się, czy cierpicie na jego niedobór. Przy każdym objawie doświadczanym w ciągu ostatniego miesiąca proszę zaznaczyć rubrykę „Przed”. Następnie sprawdźcie wagę problemu, używając tabeli wyników umieszczonej pod testem. Po zakończeniu sześciotygodniowego programu postawcie krzyżyk w rubryce „Po”, aby sprawdzić, w jakim stopniu osiągnęliście poprawę.
Test na poziom witaminy D
Ponad 80 procent Amerykanów ma niedobór witaminy D. Poniższy test pomoże Wam się zorientować, czy Wy także macie takie niedobory. Przy każdym objawie doświadczanym w ciągu ostatniego miesiąca proszę zaznaczyć rubrykę „Przed”. Po zakończeniu sześciotygodniowego programu postawcie krzyżyk w rubryce „Po”, aby sprawdzić, w jakim stopniu osiągnęliście poprawę.
Test na poziom nienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3
Ponad 90 procent Amerykanów ma niedobory kwasów tłuszczowych omega-3, które mają decydujące znaczenie w kontrolowaniu procesów zapalnych, poziomu glukozy oraz metabolizmu. Poniższy test pomoże Wam zorientować się, czy potrzebne są Wam zmiany w tym zakresie. Przy każdym objawie doświadczanym w ciągu ostatniego miesiąca proszę zaznaczyć rubrykę „Przed”. Następnie, posługując się tabelą wyników, proszę ustalić wagę problemu. Po zakończeniu sześciotygodniowego programu postawcie krzyżyk w rubryce „Po”, aby sprawdzić, w jakim stopniu osiągnęliście poprawę.
A Mastopatia – choroba włóknisto-torbielowata sutka, rozpoznawana u blisko połowy kobiet, najczęściej pomiędzy 35. a 55. rokiem życia. Występuje głównie w okresie dojrzałości płciowej, a zdecydowanie rzadziej u kobiet po menopauzie, niestosujących terapii hormonalnej. Przyczyny nie są do końca poznane, jednakże wielką rolę przypisuje się zaburzeniu równowagi hormonów płciowych z dominacją estrogenów, hiperprolaktynemii lub zaburzeniom hormonów tarczycy (przyp. tłum.).
Teraz, gdy już sprawdziliście u siebie najczęściej występujące niedobory składników odżywczych we współczesnym świecie, a przy tym szczególnie istotne dla metabolizmu i poziomu glukozy we krwi, przyjrzyjmy się bliżej temu, co spowodowało ten straszny mechanizm objadania się i niedoboru składników odżywczych.
W ciągu ostatnich 100 lat nasza dieta uległa gwałtownej zmianie. Jeszcze gwałtowniej zmieniła się w ostatnim pięćdziesięcioleciu. Największa zmiana polega na zwiększonej konsumpcji cukru. Nasi przodkowie z epoki paleolitu spożywali 22 łyżeczki cukru na rok100. Na początku XIX wieku przeciętny człowiek zjadał 4,5 kilograma, obecnie zaś przeciętny Amerykanin spożywa rocznie od 65 do 80 kilogramów cukru101. To prawie 25 dekagramów na osobę dziennie! Każdy rodzaj cukru jest szkodliwy, gdy jest konsumowany w takich dawkach. Jeśli jedna półlitrowa porcja napoju gazowanego słodzonego syropem kukurydzianym z wysoką zawartością fruktozy (syrop glukozowo-fruktozowy), napoju energetycznego lub napoju herbacianego zawiera 17 łyżeczek cukru (a przeciętny nastolatek często wypija go więcej niż pół litra dziennie) to oznacza, że przeprowadzamy zupełnie wymykający się kontroli eksperyment „narkotykowy” na ludzkim gatunku.
Przez ostatnie 30 lat ilość kalorii z cukru konsumowana przez nas w postaci syropu z wysoką zawartością fruktozy (HFCS) wzrosła od zera do 66 procent, głównie w formie płynnych kalorii z różnych słodzonych napojów. A wiadomo, że te płynne kalorie pochodzące z cukru powodują tycie w większym stopniu niż kalorie z pokarmów stałych. Oto cztery powody, dla których powinniśmy wyeliminować HFCS z naszej diety:
Syrop kukurydziany z wysoką zawartością fruktozy jest produktem przemysłowym, dalekim od „naturalnego”. Jest biochemicznie nowym składnikiem, wytwarzanym na drodze procesu chemicznego ze skrobi kukurydzianej i jako produkt finalny jest bardziej słodki i tańszy od cukru trzcinowego (sacharozy).
Ponieważ między fruktozą i glukozą, tworzącymi HFCS, nie ma żadnych wiązań chemicznych, organizm nie musi ich trawić, przez co znacznie szybciej dostają się do krwiobiegu. Fruktoza wędruje prosto do wątroby, uruchamiając w niej lipogenezę (wytwarzanie tłuszczów takich jak trójglicerydy i cholesterol), co prowadzi do głównej przyczyny uszkodzeń wątroby – czyli jej stłuszczenia – a to w naszym kraju dotyka 70 milionów osób! Szybko wchłaniana glukoza powoduje nagły, wysoki skok insuliny. Obie te cechy HFCS prowadzą do zwiększenia zaburzeń metabolicznych, które objawiają się wzrostem apetytu, przyrostem wagi, cukrzycą, chorobami serca, rakiem, otępieniem i innymi negatywnymi skutkami.
Badania przeprowadzone w Instytucie Badawczym Szpitala Dziecięcego w Oakland wykazały, że każda wolna cząsteczka fruktozy z HFCS102 wymaga większej ilości energii do absorpcji w jelitach i wiąże dwie cząsteczki fosforu z ATP103. Zubaża w ten sposób ATP, który jest niezbędny do zachowania spójności błony śluzowej jelit.
Maleńkie