ORMO – Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej
O-ZONE – mołdawski boys band grający i śpiewający muzykę dance w latach 1998–2005
PAŁA – wulgarne określenie milicjanta, później policjanta
PAPILIO ULYSSES – motyl z rodziny paziowatych, uznawany za jednego z najpiękniejszych na świecie
PEKTORAŁ – ozdobny krzyż noszony na piersi przez wyższe duchowieństwo
PERTURBATIO PERSONALITATIS – zaburzenia osobowości
PESZAK – pistolet P-64, polski pistolet samopowtarzalny na nabój 9 mm Makarowa, skonstruowany po drugiej wojnie światowej, jeszcze do niedawna w policji i służbach mundurowych
PIERWSZA LINIA – policjanci pionów prewencji
PITER – portfel
PODESZWA – gotowany lub pieczony kawałek mięsa o dość dużym stopniu twardości
POLDEK – określenie poloneza
POLICYJNA BLACHA – odznaka, gwiazda policyjna
POP – duchowny, ksiądz prawosławny lub greckokatolicki
POPULARNE, MOCNE – marki papierosów gorszego gatunku, popularne zaprzestano produkować pod koniec lat dziewięćdziesiątych
POSTERUNKOWY – najniższy stopień w policji, odpowiednik szeregowego w wojsku. Funkcjonariusz z czystymi pagonami
PROROK – prokurator
PSIARNIA – policja
RAJDOWÓZ – radiowóz
RMG – ręczny miotacz gazu
ROKIETA – komża biskupia noszona przez kardynałów, biskupów i kanoników jako element stroju, używana od IX wieku
RUCHACZ – policjant ruchu drogowego
SCENKI – odgrywanie scen mających uzmysłowić, odzwierciedlić i pokazać kadetom realność tego, co może się zdarzyć podczas pełnienia służby w patrolu, wydziale konwojowym, kryminalnym i tak dalej
SIERŚCIUCH, SIERŚĆ, SIERŚCIU – sierżant
SKOSZONY POCISK – utknięcie pocisku w oknie wyrzutu łusek, między komorą nabojową a magazynkiem
SUFITÓWKA – amfa, amfetamina
SZASZŁYK – aspirant
SZMATA – legitymacja (słowo uznawane za obraźliwe, jednak używane przez samych policjantów); wyjęcie szmaty – okazanie legitymacji służbowej
SZWEJ – policjant OPP (Oddziałów Prewencji Policji)
TRAKTORZYSTA – sierżant sztabowy (mówi się także „sierściuch”, czyli sierżant)
TRANSPLANTATOR – złodziej
TRAWA – marihuana
UNITARKA – okres, w którym przyjęci do wojska żołnierze szkoleni są przed złożeniem przysięgi wojskowej
WIĘZIENNE TATUAŻE – piorun oznacza grypsującego więźnia; 1500V to siła, z jaką bije, i że najmocniej bije tą częścią ciała; kropka między brwiami oznacza świra, człowieka nieprzewidywalnego
WSPOL – Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
WYKAŁACZKA – chudy
WYRWAĆ KITĘ – ruszyć z kopyta, energicznie
WYSPRZĘGLONY – mocno pijany
ZAPRAWA PORANNA – ćwiczenia zaraz po pobudce, zazwyczaj bieganie i ćwiczenia ruchowe mające obudzić leniwych kadetów
WSTĘP
Drogi Czytelniku, książka, którą trzymasz w rękach, jest fabularyzowaną literaturą faktu. Jeśli nie wiesz, co to takiego, podpowiem ci, że w znakomitej większości ta powieść składa się z prawdziwych zdarzeń, historii oraz anegdot. Jak w mojej poprzedniej książce o policji, Psach Prewencji, zawarłem tu osiemdziesiąt procent prawdziwych sytuacji, które stały się udziałem byłych i służących do tej pory policjantów. Trudno będzie ci uwierzyć, że już sam początek jest prawdziwy! Niestety to działo się naprawdę. Zmieniłem jedynie czas, miejsce oraz imiona i nazwiska bohaterów, a opowieści zespoiłem wspólną linią fabularną. Książka jest zbiorem osobistych przeżyć, opowieści kolegów oraz historii nadesłanych przez funkcjonariuszy z całego kraju, którzy zdecydowali się podzielić swoimi doświadczeniami z początków własnej kariery.
Na potrzeby tej książki wyselekcjonowałem nieliczne opowieści spośród wielu i stworzyłem coś, co przybliży ci realia, które panowały i nadal panują w policji. Zaproponowane przez prawdziwych funkcjonariuszy historie zaczynały się już od pójścia na komisję lekarską, a nawet grubo przed nią. Postanowiłem więc stworzyć jednego z głównych bohaterów, komendanta, który będzie luźno spajał całą historię.
Jego losy są zlepkiem wielu opowieści, ale sama postać jest prawdziwa, choć inspirowana kilkoma ludźmi, których miałem wątpliwy zaszczyt poznać na służbie. O jednej z tych osób – komendancie – usłyszałem od mojego starszego kolegi, emerytowanego policjanta, który snuł opowieści przy szklance Ducha Puszczy. Wtedy jako młody policjant chłonąłem jego gadanie z otwartą buzią, do której co rusz wlewałem alkohol. Wszystko odbywało się na jednym z komisariatów w otoczeniu innych funkcjonariuszy, młodych i starych. Ten kolega znał komendanta, z którym kiedyś wychowywał się na jednym podwórku, byli kolegami, wiedział o nim wszystko. Gdyby nie mściwość, wrogość i mobbingowanie przez byłego kolegę, który został oficerem, nikt nie usłyszałby historii opowiedzianej wtedy kilkunastu osobom, w tym mnie. Dziś postanowiłem zawrzeć tę opowieść w postaci przyszłego komendanta.
Po kilku latach służby wierzyłem już we wszystko, co było wtedy powiedziane, w to, co się działo i dzieje się w firmie. Od czasu gdy wstąpiłem w jej szeregi, usłyszałem niejedną historię ludzi w niej służących. Niektóre były smutne, inne wesołe, wszystkie jednak związane z tym, jak traktuje się szeregowego funkcjonariusza i jak funkcjonariusze traktują siebie nawzajem oraz osoby postronne.
Gdy służyłem jeszcze w policji, wielu ludzi przekazujących swoje doświadczenia nie ukrywało, co nimi kierowało i jak dostali się do firmy – ci zaś, którzy nic nie mówili, zazwyczaj byli naznaczeni. Mieli znajomości i dojścia wśród wysokiej kadry oficerskiej na szczeblach komend wojewódzkich, powiatowych, miejskich, a niejednokrotnie komendy głównej. Z czasem jednak i oni pod wpływem emocji zdradzali, w jaki sposób dostawali się do tej formacji.
To, co usłyszałem, co przeżyliśmy ja i moi koledzy, znajdziesz, czytelniku, tutaj…
Jeśli rażą cię wulgaryzmy oraz opisy traumatycznych sytuacji, to proszę, zaprzestań czytania i przekaż tę książkę komuś innemu.
Pokażę ci na jej kartach, jak to jest być w szkole policji na kursie podstawowym. W Folwarku komendanta zawarta została szkoła policji w Szczytnie, jednak