Od ponad 20 lat istnieją dowody, że ta klasyfikacja nie jest właściwa. Badania wykazały, że wszystkie węglowodany, proste i złożone, są wchłaniane przez organizm w tym samym czasie (w ciągu pół godziny). Szybkość trawienia została fałszywie pomylona z szybkością wchłaniania.
Indeks glikemiczny (IG)
Dzisiaj węglowodany dzieli się w zależności od wpływu na wzrost poziomu cukru we krwi – a to definiuje indeks glikemiczny.
Naukowcy od spraw żywienia badali różne węglowodany w zależności od ich wpływu na wzrost poziomu cukru we krwi i porównywali je z glukozą. Przy tym przyporządkowano czystej glukozie (100% biodostępności) wartość 100. By móc porównać ze sobą wpływ węglowodanów na organizm, powodujący wzrost poziomu cukru we krwi, została im nadana wartość odpowiedniego indeksu glikemicznego.
Na przykład pieczone ziemniaki mają indeks glikemiczny 95, podczas gdy soczewica tylko 30.
Produkty żywnościowe o wysokim indeksie glikemicznym są zazwyczaj oczyszczone, to znaczy przetworzone przemysłowo. Mowa głównie o produktach, które spożywane są dopiero od niecałych dwóch stuleci, na przykład ziemniaki, biała mąka lub cukier i przede wszystkim wyprodukowane z nich przemysłowo inne produkty.
Zwraca uwagę fakt, że produkty żywnościowe o wysokim indeksie glikemicznym to takie, które w dzisiejszych czasach w większości krajów zachodnich spożywa się najchętniej. W ramach globalizacji przyzwyczajeń żywieniowych produkty te pojawiły się również w wielu innych krajach.
Natomiast węglowodany o niskim indeksie glikemicznym jeszcze przed pięćdziesięcioma laty zaliczały się do podstawowych produktów żywnościowych, a dzisiaj
• prawie się ich nie spożywa: na przykład chleb razowy, pełne zboża, produkty pełnoziarniste, ryż naturalny itd.
• spożywa się je coraz rzadziej: na przykład soczewica, fasola, groch, ciecierzyca itd.
• spożywa się ich za mało: na przykład świeże owoce, świeże warzywa, sałata itd.
Stosując Metodę MONTIGNAC, odżywiamy się, uwzględniając zwiększenie ilości wyżej wymienionych produktów żywnościowych w codziennym jadłospisie.
Hiperinsulinizm
Nowoczesny sposób odżywiania powoduje wskutek spożycia węglowodanów o wysokim indeksie glikemicznym znaczny wzrost cukru we krwi.
Na dłuższą metę prowadzi to do hiperinsulinizmu: nadmiernego wydzielania insuliny – hormonu wpływającego na przemianę materii.
Badania naukowe wykazały, że hiperinsulinizm jest odpowiedzialny nie tylko za zwiększenie wagi, ale jest również istotnym czynnikiem rozwoju chorób związanych z odżywianiem, takich jak cukrzyca typu II, nadciśnienie, choroby serca i układu krążenia, wzrost poziomu cholesterolu i trójglicerydów.
Produkty żywnościowe wymienione w tabeli zamieszczonej na stronie 22 mają indeks glikemiczny powyżej 50. Podwyższają one w znacznym stopniu poziom cukru we krwi i w FAZIE I Metody MONTIGNAC nie są zalecane, a w FAZIE II można spożywać te produkty jedynie wyjątkowo.
Zawierające węglowodany produkty żywnościowe wymienione w tabeli na stronie 23 podwyższają umiarkowanie poziom cukru we krwi.
Stosując Metodę MONTIGNAC, wybieramy w pierwszej kolejności produkty mające niski indeks glikemiczny – czyli do 35.
Dzisiejszy nowoczesny człowiek, biorąc pod uwagę zmienione warunki życia, potrzebuje jeszcze mniej glukozy.
Paradoksalnie przyjmuje on jednak dzięki pożywieniu bogatemu w węglowodany o wiele więcej glukozy niż jego przodkowie, szczególnie gdy spożywa węglowodany o wysokim indeksie glikemicznym.
Glukoza przyjęta w nadmiarze zamienia się w rezultacie w tłuszcz i prowadzi do zwiększenia wagi ciała.
Zasady Metody MONTIGNAC
Metoda MONTIGNAC jest przede wszystkim sposobem odżywiania, który prowadzi do pozytywnej zmiany nawyków żywieniowych. Nie jest dietą w tradycyjnym rozumieniu, ponieważ nie nakazuje ograniczenia ilości pożywienia. Nie jemy mniej, tylko lepiej. Produkty żywnościowe wybieramy w zależności od wartości odżywczych i wpływu na przemianę materii.
Wybór produktów żywnościowych
Węglowodany
Pierwszeństwo mają węglowodany o niskim indeksie glikemicznym. Zapobiega to nadmiernemu wzrostowi poziomu cukru we krwi oraz insuliny, które przyczyniają się do zwiększenia wagi ciała.
Jak wynika z doświadczenia, spożycie węglowodanów o niskim indeksie glikemicznym, czyli od 35, prowadzi do ubytku wagi i zapobiega cukrzycy typu II oraz chorobom serca i układu krążenia.
Udaje się to uzyskać dzięki próbie osiągnięcia średnio niskiego wyniku glikemicznego podczas posiłków w ciągu jednego dnia.
Tłuszcze
Proste nienasycone kwasy tłuszczowe, na przykład zawarte w oliwie z oliwek, i złożone nienasycone kwasy tłuszczowe zwierzęce, na przykład w tłuszczu ryb morskich, mają pierwszeństwo, gdyż korzystnie wpływają na redukcję wagi.
W przeciwieństwie do tłuszczy nasyconych (w maśle, margarynie, smalcu itd.) nienasycone kwasy tłuszczowe przyczyniają się do przeciwdziałania czynnikom ryzyka chorób serca i układu krążenia.
Białko
Białko pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego ma raczej neutralny wpływ na wydzielanie insuliny.
Całkowite dostarczanie energii powinno się składać w 30% z białka. Prowadzi ono do pełniejszego uczucia sytości i podnosi podstawowe zużycie energii.
Skuteczność Metody MONTIGNAC została potwierdzona, w ciągu ostatnich dwudziestu lat, licznymi badaniami naukowymi.
Doświadczenia niezliczonej liczby osób, w tym lekarzy ogólnych i specjalistów, są dowodem sukcesu tej Metody odżywiania. Jest ona popierana i przedstawiana naukowo na całym świecie przez znanych epidemiologów, jak profesor Walter Willett z Harvard Medical School.
Metoda MONTIGNAC sprawdziła się na dłuższą metę dzięki swojej skuteczności i korzystnym efektom ubocznym (Studia kanadyjskie, prof. Dumesnil, 2001, „British Journal of Nutrition”).
Metoda MONTIGNAC jest dzisiaj jedyną alternatywą dla diet opartych na redukowaniu kalorii, a kończących się niepowodzeniem. Według profesora Waltera Willetta to właśnie zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia na temat odżywiania w minionych dziesięcioleciach były odpowiedzialne, w dużej mierze, za ogromny światowy wzrost otyłości.
Dwie fazy Metody MONTIGNAC
FAZA I
Faza tracenia na wadze
Oczywiście