Miłość i reszta życia. Diana Palmer

– Cy westchnął ciężko. – Jeden z nauczycieli w szkole Alexa miał wypadek. Alex postanowił założyć fundusz, aby go wspomóc finansowo. Przeznaczył na ten cel całe swoje kieszonkowe.

      Twarz Cyrusa wykrzywiła się w grymasie bólu. Mężczyzna z trudem przełknął ślinę, starając się powstrzymać łzy. Czas nie leczył ran. Mimo upływu tylu lat wspomnienia nadal przyprawiały go o bolesne kłucie w sercu. Może schwytanie Lopeza pomoże mu odzyskać spokój i równowagę psychiczną?

      – Złapiemy drania – powiedział Eb, przerywając ciszę. – Jeśli będzie trzeba, wezwę na pomoc najlepszych fachowców z całego świata. Ale złapiemy go.

      Otrząsnąwszy się z posępnej zadumy, Parks zerknął na przyjaciela.

      – Chciałbym spędzić z nim pięć minut sam na sam.

      – Wykluczone! – Eb wyszczerzył zęby w uśmiechu. – Dobrze wiem, co potrafisz zdziałać w pięć minut, a Lopez musi zostać sprawiedliwie osądzony.

      – Już raz był.

      – Owszem, na wschodnim wybrzeżu. Tym razem postaramy się przyskrzynić go tu, w Teksasie. Postaramy się również, żeby zajął się nim najlepszy oskarżyciel w całym stanie. Hartowie są spokrewnieni ze stanowym prokuratorem generalnym, to ich brat.

      – Faktycznie, wyleciało mi to z głowy. – W oczach Parksa pojawił się błysk nadziei. – No dobra, dam przysięgłym jeszcze jedną szansę. To nie ich wina, że Lopeza stać na obrońców w garniturach od Armaniego.

      – Słusznie. A Lopez… może przyłapiemy go na gorącym uczynku, na rozprowadzaniu narkotyków albo na praniu pieniędzy? Wtedy ludzie z DEA będą mieli ułatwione zadanie.

      Dojechali do północnej granicy posiadłości Parksa; niedaleko za ogrodzeniem rozciągał się ogromny plac budowy. Zatrzymali się za kępą drzew rosnących przy strumyku. Ebenezer zdjął z szyi lornetkę, przyłożył do oczu, następnie podał ją przyjacielowi, który również sprawdził, jak postępuje budowa.

      – Rozpoznałeś któregoś z kręcących się tam facetów? – spytał Cy, oddając lornetkę.

      Eb pokręcił przecząco głową.

      – Nie. Ale podejrzewam, że wielu z nich ma kryminalną przeszłość. Lopez nie zwraca uwagi na odsiadki czy wyroki. Po prostu zatrudnia ludzi, którzy słuchają poleceń i nie zadają pytań. – Na moment zamilkł. – Psiakrew! Centrum dystrybucji! Tylko tego nam potrzeba!

      – Warto pogadać z szeryfem Elliottem. Chociaż nie, lepiej sam z nim pogadaj. On i ja mamy na pieńku.

      – Pamiętam. Zdaje się, że posprzeczaliście się w sprawie letniego obozu?

      – Skoczyliśmy sobie do gardeł – przyznał Cy z miną winowajcy. – Od tamtej pory trochę złagodniałem.

      – Komu ty to mówisz? – spytał ze śmiechem Eb, naciągając kapelusz głębiej na czoło. – Ruszajmy, zanim nas przyuważą.

      – Widać kilku zbliżających się typów.

      – Ty widzisz ich, oni ciebie.

      – Może się przestraszą? – Cy wyszczerzył zęby.

      Eb pokręcił rozbawiony głową. Uśmiech rzadko gościł na posępnym obliczu przyjaciela. Po chwili obaj zawrócili i pogalopowali w stronę stajni.

      Po południu Ebenezer pojechał na starą farmę Johnsonów, żeby zabrać swych uczniów na trening z samoobrony.

      Na jego widok Sally rozpromieniła się. Zanim jednak zdążyła cokolwiek powiedzieć, Stevie wpadł do holu jak wicher i z dzikim okrzykiem radości rzucił się Ebowi na szyję.

      – Jak Jess? – spytał Eb, kiedy wyszli w trójkę na zewnątrz.

      Skrzywiwszy się, Sally obejrzała się przez ramię.

      – Parę minut temu pojawił się Dallas. Nawet nie zamienili z sobą słowa, atmosfera jest naładowana elektrycznością.