20:5.7 (228.4) Ook al bestaat gedurende de geïncarneerde zelfschenkingen van de Paradijs-Zonen altijd de mogelijkheid dat zich rampen zullen voltrekken, heb ik nog nooit een verslag gezien van een falen of nalatigheid van een Magistraat-Zoon of een Schepper-Zoon op een missie van zelfschenking. Hun beider oorsprong ligt te dicht bij de absolute volmaaktheid dan dat zij ooit zouden kunnen falen. Zij nemen inderdaad het risico, worden werkelijk als de stervelingen van vlees en bloed en verwerven hierdoor de unieke ervaring van schepselen, doch voorzover ik kan zien, slagen zij altijd. Zij falen nooit in het bereiken van het doel van de zelfschenkingsmissie. Het verhaal over hun zelfschenkingen en planetaire dienstbetoon in heel Nebadon vormt het edelste en boeiendste hoofdstuk in de geschiedenis van uw plaatselijk universum.
6. De Zelfschenkingsloopbaan als sterveling
20:6.1 (228.5) De methode volgens welke een Paradijs-Zoon wordt klaargemaakt voor de sterfelijke incarnatie als zelfschenking-Zoon, hoe hij ingemoederd wordt op de planeet van zijn zelfschenking, is een universeel mysterie: elke poging om de werking van deze Sonarington-techniek aan het licht te brengen is dan ook zeker tot mislukken gedoemd. Laat de sublieme kennis van het sterfelijke leven van Jezus van Nazaret in uw ziel bezinken, doch bespaar u nutteloze bespiegelingen over de manier waarop deze mysterieuze incarnatie van Michael van Nebadon werd bewerkstelligd. Laten wij ons allen verheugen in de wetenschap en zekerheid dat zulke prestaties mogelijk zijn voor de goddelijke natuur en geen tijd verspillen aan nutteloze gissingen aangaande de methode die door de goddelijke wijsheid wordt toegepast om deze verschijnselen tot stand te brengen.
20:6.2 (229.1) Op een zelfschenkingsmissie als sterveling wordt een Paradijs-Zoon altijd uit een vrouw geboren en groeit hij op als een kind van het mannelijk geslacht uit het betrokken gebied, zoals Jezus op Urantia. Al deze Zonen van het allerhoogste dienstbetoon doorlopen hun kindertijd en hun jeugd tot hun volwassenheid net als een mens. In ieder opzicht worden zij zoals de stervelingen van het geslacht waarin zij geboren zijn. Zij richten smeekbeden tot de Vader, zoals de kinderen uit de gebieden waarin zij dienen. Gezien vanuit een materieel standpunt leiden deze menselijk-goddelijke Zonen een gewoon leven, met slechts één uitzondering: zij verwekken geen nakomelingen op de werelden waar zij verblijven. Dit is een universele beperking die alle orden van zelfschenking-Zonen uit het Paradijs wordt opgelegd.
20:6.3 (229.2) Zoals Jezus op uw wereld werkte als de zoon van een timmerman, zo arbeiden ook de andere Paradijs-Zonen in verschillende hoedanigheden op de planeten waar zij zichzelf schenken. Ge zoudt waarschijnlijk geen beroep kunnen bedenken dat niet door enige Paradijs-Zoon is uitgeoefend in de loop van zijn zelfschenking op een bepaalde evolutionaire planeet in de tijd.
20:6.4 (229.3) Wanneer een zelfschenking-Zoon de ervaring meester is geworden van het leiden van een sterfelijk leven en volmaakte onderlinge afstemming met zijn inwonende Richter heeft bereikt, begint hij vervolgens aan dat gedeelte van zijn planetaire missie dat ten doel heeft het denken van zijn broeders in het vlees te verlichten en hun ziel te inspireren. Als leraren wijden deze Zonen zich uitsluitend aan de geestelijke verlichting van de geslachten der stervelingen op de werelden waar zij verblijven.
20:6.5 (229.4) De loopbanen van de Michaels en de Avonals komen bij hun zelfschenkingen als sterveling voor het merendeel overeen, doch niet in alle opzichten zijn zij identiek: nooit zal een Magistraat-Zoon zeggen ‘Wie de Zoon gezien heeft, heeft de Vader gezien,’ zoals uw Schepper-Zoon verklaarde toen hij in het vlees op Urantia verkeerde. Doch een zelfschenking-Avonal zegt wel: ‘Wie mij gezien heeft, heeft de Eeuwige Zoon van God gezien.’ De Magistraat-Zonen stammmen niet rechtstreeks af van de Universele Vader, en evenmin incarneren zij in onderworpenheid aan de wil van de Vader; zij geven zichzelf altijd als Paradijs- Zonen in onderworpenheid aan de wil van de Eeuwige Zoon op het Paradijs.
20:6.6 (229.5) Wanneer de zelfschenking-Zonen, Schepper-Zonen of Magistraat-Zonen, door de poort des doods gaan, verschijnen zij weer op de derde dag. Ge moet echter niet denken dat hun leven altijd zo’n tragisch einde vindt als dat van de Schepper-Zoon die negentienhonderd jaar geleden op uw wereld verbleef. Door de buitengewone, uitzonderlijk wrede ervaring die Jezus van Nazaret doormaakte, is Urantia plaatselijk bekend geworden als ‘de wereld van het kruis.’ Het is niet noodzakelijk dat een Zoon van God een dergelijke onmenselijke behandeling ondergaat, en de overgrote meerderheid der planeten hebben de zelfschenking-Zonen op meer voorkomende wijze ontvangen en het hun mogelijk gemaakt hun loopbaan als sterveling ten einde te brengen, het tijdperk af te sluiten, de slapende overlevenden te oordelen, en een nieuwe dispensatie in te luiden, zonder hen een gewelddadige dood te doen sterven. Een zelfschenking-Zoon moet de dood ondergaan, moet de hele ervaring van de stervelingen van zijn gebieden daadwerkelijk doormaken, doch het goddelijke plan vereist niet dat deze dood gewelddadig of uitzonderlijk zal zijn.
20:6.7 (229.6) Wanneer zelfschenking-Zonen niet gewelddadig ter dood worden gebracht, leggen zij vrijwillig hun leven neer en gaan zij door de poort des doods, niet om aan de eisen van ‘strenge gerechtigheid’ of ‘de goddelijke toorn’ te voldoen, doch veeleer om de zelfschenking te voltooien, ‘om de beker te drinken’ van de loopbaan van incarnatie en persoonlijke ervaring in alles wat behoort tot het leven van schepselen zoals het geleefd wordt op de planeten van het sterfelijk bestaan. Zelfschenking is een planetaire noodzaak en een universum-noodzaak, en de fysieke dood is niet meer dan een noodzakelijk onderdeel van een zelfschenkingsmissie.
20:6.8 (230.1) Wanneer zijn incarnatie als sterveling ten einde is, gaat de Avonal die deze dienst heeft verricht door naar het Paradijs, wordt aanvaard door de Universele Vader, keert terug naar het plaatselijk universum waar hij is aangesteld, en wordt erkend door de Schepper-Zoon. Vervolgens zenden de zelfschenking-Avonal en de Schepper-Zoon hun gezamenlijke Geest van Waarheid uit om te gaan werken in de harten der volkeren die de zelfschenkingswereld bewonen. In de tijdperken van een plaatselijk universum voordat de Schepper-Zoon soeverein is, is dit de gezamenlijke geest van beide Zonen, geïmplementeerd door de Scheppende Geest. Deze verschilt enigszins van de Geest van Waarheid die kenmerkend is voor de tijdperken van de plaatselijke universa na de zevende zelfschenking van een Michael.
20:6.9 (230.2) Nadat een Schepper-Zoon zijn finale zelfschenking heeft volbracht, verandert de Geest van Waarheid, die tevoren naar alle Avonal-zelfschenkingswerelden van dat plaatselijk universum is uitgezonden, van natuur en wordt meer letterlijk de geest van de soevereine Michael. Dit verschijnsel vindt plaats tegelijk met de vrijmaking van de Geest van Waarheid teneinde dienst te gaan doen op de planeet waar de Michael-zelfschenking als sterveling heeft plaatsgevonden. Iedere wereld die daarna wordt vereerd met een Magistraatszelfschenking zal dezelfde geest-Trooster ontvangen van de zevenvoudige Schepper-Zoon, in samenwerking met de betrokken Magistraat-Zoon, welke de planeet zou hebben ontvangen indien de Soeverein van het plaatselijk universum persoonlijk geïncarneerd zou zijn geweest als haar zelfschenking-Zoon.
7. De Leraar-Zonen van de Triniteit
20:7.1 (230.3) Deze zeer persoonlijke en zeer geestelijke Paradijs-Zonen worden tot aanzijn gebracht door de Paradijs-Triniteit. Zij staan in Havona bekend als de orde der Dagelingen. In Orvonton staan zij bekend als Leraar-Zonen van de Triniteit, zo genoemd vanwege hun afkomst. Op Salvington worden zij soms de Geestelijke Zonen uit het Paradijs genoemd.
20:7.2