– Што? – Не го разбирам Лох.
– А ти си дванаесеттиот…
– Зошто?
– И затоа што ние самите сме уморни од овој живот, зима, збунетост во земјата. Веќе боли на душата. Затоа тие решија да организираат Независна јавна организација за бездомници, накратко: НОБЛ! Веќе изнајмивме канцеларија и многу помогнавме со домување, работа, патување дома, затоа што за нас документите се неважни. Ова е дело на клупи за пасоши и ФМС. Искреноста е во срцето, а не на хартија. Која мерка преземате, Бог ќе ви го врати…
И глупачот ја отвори лопатата, а зад неговиот грб полицајците веќе го запалија момчето и ги чекаат Магариите. Обично тоа е пиво и shawarma. Но, јас не сакам да чувам, не сакам да ја исплашам торбата, не често наидов на таква торба, но мал печат на сметки за ќелии истури и посака просперитет, а момчето му се заблагодари и брзо исчезна…
Фу, тој ја напушти полицијата, но не и неговиот. Кога ќе се сретнете, тоа е свое, и така одите и трошите. Затоа, испаднав дека е мој и отидов кај двојка.
– Со маснотии или нешто, Зиома-пријател, згоден, видов како го доби Лаз… И јас ги зедов полицајците врз себе, ги видов, ме намамат?
– Кој си ти? – исплашено праша момчето.
– Јас сум иста како тебе, стискај… добро, споделете или обезмастете?
– giveе ви дадеме проклета за чаршијата, кој е кој, кој … – го поддржа момчето и понуди да замине во Бистро. Влеговме и седнавме половина ден. Тие се возеа на нудистичката плажа во Сестрорецк. Сонцето, зуи, допираше и зеде нудистисти на езерата да се ебе, зашто на плажа е забрането? Но, ова е посебна приказна.
Утрото, повторно се потребни пари, а јас одам, гледајќи во архитектурата. Пијам пиво, одбирам заби, плукам лушпи и правам долга џем цигара, за четириесет и три рубли, двапати поскапи од шише вотка. Кондензираниот чад се крева и отекува со налетот на ветерот…
белешка 10
И бездомниците се на забава
И јас отидов со девојка, активен моден дизајнер без одредено место на живеење според мојот пасош, што е цел западен свет, до селото тајга во Бутурлинова… Во!.. Кралство за спиење каде што никој не гледа пари и секој што полудува спие во сонот за минатиот живот.
Утрото станав, полудев во дворот и ми недостасуваше. Mistубовницата третирала каша во пресрет. Башка боли и истури бобинки во дворот. Едно пилешко ги јадеше и падна безживотно. Водителката, будала, зеде и почна да плука пердуви на перница од мамурлакот, помисли дека е премногу доцна за да се исече, таа самата почина и без да ја исече главата, месото беше вкочането.
Во меѓувреме, пилешкото се разбуди и се распрсна, треперејќи ги пердувите каде и каде, каде и да рече птицата од мамурлакот и трчаше ќелав од едната страна.
– Ајде да одиме на прошетка низ селото. – предложи, во рапаво минато, мецо-сопрано, пријател кој полуде по мене.
– Или можеби