Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна. Рыгор Барадулін. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Рыгор Барадулін
Издательство: Электронная книгарня
Серия: Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў «Кнігарня пісьменніка»
Жанр произведения: История
Год издания: 2013
isbn: 978-985-7089-28-4
Скачать книгу
адварот.

      Адгладзіцца – паправіцца. Было ўжо рэбры свяціліся, а цяпер, глядзі ты, адгладзілася.

      Адгљдзіць – адгаварыць, адбіць.

      Ці я тваіх конікаў апудзіў,

      Ці я тваю дзяўчыну адгудзіў?

      Аддаць – палягчэць. Таблетку выпіў, трошку аддало.

      Аддух – перадых, адпачынак, супакой. І галава аддуху патрабуіць.

      Аджылы – сталага, пахілага веку. Чалавек ён ужо аджылы, з маладымі ня ўгоніцца.

      Аджыць – перажыць. І першую жонку кінуў, ён іх пяць аджыў.

      Адзябнуць – ззябнуць. Цвяты й тыя ад’зяблі – халоднае лета сёлета.

      Адказваць – завяшчаць. Перад смерцю ўсё свайму першаму адказала.

      Адкарапкацца – адчапіцца, адкараскацца. Ад гора ніяк не адкарапкаішся.

      Адкормнік – парсюк, пастаўлены на адкорм.

      Адкормніку корму не набрацца.

      Адкрасці – забраць назад потайна. Міліцыянер забраў дудкі (як самагонку гналі), а малец узяў ды адкраў іх.

      Адкрасціся – незаўважна адысці. Памалу ад мяне адкраўся.

      Адкрэвіць – адысці ад хваробы, паправіцца, паздаравець. Можа, я троху адкрэўлю ў бальніцы.

      Адмáлі – змалку. Ён яшчэ адмалі, як нарадзіўся, хваравіты.

      Аднавуры – аднавокі. Шашок аднавуры, ды бачыць, дзе куры. Сляпіндá ты аднавурая!

      Аднадумец – хто адной думкі з некім. Мы з ёй такія аднадуміцы, што куды там!

      Аднакавы – аднолькавы.

      Боты драныя мае,

      Дома лакавыя.

      А ці ў дзевак, а ці ў баб —

      Усе аднакавыя.

      Аднаслоўны – чалавек слова, верны свайму слову. Стахван чалавек аднаслоўны, сказаў – зробіць. А Ладысь неаднаслоўны, у яго сем пятніц на тыдні.

      Аднаяй – мужчына з адным яечкам. І гэны аднаяй просіць «дай!».

      Адпасáжыць – адпрэчыць, адціснуць. Нявестка мяне ад печы адпасажыла, усё сама робіць.

      Адпáсціць – адкарміць, дагледзець. Які конь гожы стаў, як яго адпасціў.

      Адперыць, перыць – адлупцаваць, лупцаваць. Ён яго добра адперыў. Перастань малога перыць.

      Адпіцца – адсырэць, набрацца вільгаці, пусціць ваду. Дровы ў хаці ў цяпле адпілíся, ня хочуць гарэць. За ноч лайно адпілося на дварэ, ня высахла.

      Адпойсаваць – адлупцаваць. За такое добра адпойсаваць варта, каб і дзясятаму заказаў. (Відаць, ад пояса.)

      Адпоўніць – адсыпаць, адліць з поўнага. Адпоўні бутэльку на пахмелак. Адпоўні бочку, а то круп з коптуркам.

      Адпрог – калі адпрагаюць коней з дарогі.

      Паедзем дамовачкі

      З гэтае няволічкі.

      Нам дома лепі будзіць,

      Конікам адпрог будзіць.

      Адпячы – крыху спячы. Як на пасці на палцы бульбіну адпякуць, яна й смачная.

      Адрадніцца – адчурацца, ачужацца радні, адрачыся. Неяк вы ўжо адрадніліся, ні на парог нагой.

      Адроддзе – паходжанне. Маскалі – стараверы, а ён якога адроддзя?

      Адрэчны – недарэчны. Адстань ад мяне, адрэчная гэта гаворка.

      Адрэчча – непамыснасць, недарэчнасць. Адрэчча нейкая выйшла