Абнашчыцца – нашча з’есці, выпіць. У хаці й абнашчыцца нечым. Песняй нашчыцца салавей.
Абненавідзець – зненавідзець. Хто там жалеіць чужога рабёнка, наадварот – абненавідзіць.
Абніжáцца – зніжацца, нізка ляцець. Ляціць самалёт, абніжыцца й давай страчыць.
Аборы – вяровачкі падвязваць лапці, абвінаць анучы. Лапці ды аборы – усе мае прыборы.
Абразанец – абразаны яўрэй. І абразанчык торкаіць свой флянчык.
Абрамізіць – абразіць, прынізіць. Абрамізіў на людзёх, каб сябе паказаць.
Абрамяніцца – аперазацца рамянямі. Стаў камісарам, дык ад грудзей аж да ср. кі абрамяніўся.
Абрасець – адсырэць на расе. Нясі дамоў сяннік, а то абрасеіць, атап’ецца.
Абратавáць – выратаваць, уратаваць. Баранілібаранілі, алі карову абратавалі.
Аброк, брок – папаска для каня, узятая ў дарогу. Добры яздок помніць пра аброк. Вараному коніку броку аўса.
Абруд – абруч, вобад. Абруд лопнуў, і клёпкі рассыпаліся. Сіта ўдарылася абрудом і падскочыла.
Абсадзіць – адолець, уходаць, сходаць. Я чарак пяць абсадзіў.
Абсачаць – калі ў дрэва спыняецца прыліў соку. Як станіць кара абсачаць, тады адхіні галінку й прышчапі яблыну.
Абсварыцца – перасварыцца. Яна з усімі абсварылася й ні к кому ня ходзіць.
Абсемяняць – семяну садзіць. Гарод яе абсемяняюць талакой, яна саўсім баба нямоглая.
Абсмакаваць – увайсці ў смак, раскаштаваць. Як абсмакуешся, за вушы не адцягніш.
Абуванне – абутак. Дажылася Малання – ні абування, ні адзявання.
Абхаіць – прыбраць, прыхарашыць. Хата крапівой зарасла, хай бы хату абхаіў, абчысціў.
Абціскáць – ухутваць, шчытна ўкрываць. Давай яго абціскаць, каб ня змёрз.
Абціхáцца – сціхаць, сунімацца. Толькі пачынаіць хвароба абціхацца, як новае насланнё.
Абцопкаць – абнасіцца, абшарпáцца. Абцопкаўся ўвесь, страшна глянуць. Абцопкаў штаны – цыцалі (махры) баўтаюцца.
Абчыхáцца – прачыхацца, прасынацца. Абчыхаюся назаўтра – нікога німа.
Абыдлјць – азвярэць, знелюдзець. Абыдлеў чалавек, звер зверам.
Абысціся – збіцца з дарогі, перайсці патрэбнае месца. Ішла й абыйшлася, згубіла сваю дарогу.
Абыцца – звыкнуцца, абжыцца, зжыцца. Спачатку дамоў хочацца, а пасля абудзішся.
Абэлка – адгаворка, спасылка на некага, ускладанне віны. Хто б што ні зробіў, а на яго ўся абэлка.
Абязгрошыць – застацца без грошай, звесці грошы. Абязгрошыла кума, кљма ўжо даўно німа.
Аб’язджаць – расплывацца, рабіцца ацеслівым.
Каб клёцкі не аб’язджалі, вады далі.
Абязножыць – страціць моц у нагах. Гладка абязножыла Латышыха, па хаці сунуцца цяжка.
Абязручыць – знясіліць рукі. Гладка абязручыў, а такі шчырун быў.
Аб’ялдычыць – ашальмаваць. Нізавошта чалавека аб’ялдычылі, з гразёй змяшалі.
Абялёдаваць – есці са смакам. Так клёцкі абялёдаваіць, аж нос упрысядкі йдзець, аж за вушамі скрыпіць.
Абярнуцца