Ale tym razem, jeśli nie zobaczymy zbrojonych kolumn Wehrmachtu, nie przestaną istnieć, a mentalny obraz: Stalin, zanim uśmiechnięte niemieckie wojsko stanie się bardziej realne. Pierwsze rozkazy to «strzelanie». Nie wychodzi z tego lepiej. Wcześniej możliwe było ustanowienie wszechobecnej, śmiertelnej ciszy. Teraz brzęk gąsienic niemieckich czołgów staje się coraz bardziej wyraźny. Dowódcy dostają zimne ręce, krew wylewa się z mózgu, urazy rosną w klatce piersiowej – nic więcej. Stalin musi porzucić egzekucje, puste hasła i pracować nad problemem, zagłębiając się teraz w istotę tego, co się dzieje. System kontroli jest rekonstruowany w prawdziwe rozwiązanie problemów. Działa to od drugiej połowy 1942 r. Do 45 maja i przez dwa i pół roku pozwala uciec od niemal całkowitego upadku do zwycięstwa. Zdjęcie – spalanie T-34-76. Na tym etapie wojny „stalowe potwory” nadal nie imponują wyższym oficerom Wehrmachtu. Armia Czerwona miała w tym czasie tylko 60 wyszkolonych załóg dla tych czołgów. Bitwa pod Dubno-Łuckiem-Brody, lato 1941 r
Strategiczna operacja obronna Kijowa, lato 1941 r. Uciekający i nieco zdemoralizowani żołnierze radzieccy
Niemieckie samochody i pojazdy opancerzone podążają za czołgiem T-38 z czterema wieżami zdemolowanymi z kadłuba (było tylko jedno). Ukraina, sierpień 1941
Radziecki czołg KV-1, rozbity przez dziesiątki trafień. Lipiec 1941 r., Południe ZSRR. Uzbrojenie: 76 mm. pistolet, muszle 90—114, trzy karabiny maszynowe 7,62 DT (oczywiście, w połączeniu z działem, na rufie). Rezerwacja: czoło, bok kadłuba wynosi 75 mm., Czoło, bok wieży wynosi 75 mm. (ochrona przed pociskami przeciwpancernymi niemieckiej armaty 50 mm dalej 200 metrów). Załoga 5 osób. Waga 48 ton. Typowe problemy z transmisją. Prędkość na autostradzie 34 km. h, rezerwa na teren biegowy wynosi 120 km. Specyficzna moc 11,6 KM, nacisk na podłoże 0,77 kg. patrz Od 1939 do 1942 wyprodukowano 2770 maszyn.
Żołnierze niemieccy, okupowane terytorium ZSRR, lato 1941 r
Schwytani żołnierze radzieccy
Schwytany w Kijowie Czajnik żołnierzy radzieckich
Dzielnice Kijowa, 1941…
Po bitwie w Kijowskim Czajniku. W tle dla poległych żołnierzy Armii Czerwonej – radziecki czołg BT-7
Niemiecka kolumna pancerna i spalanie T-34-76, Ukraina, 1941
13 sierpnia 1941 Odessa opuszcza ostatni pociąg kolejowy. Obrona dużego miasta Morza Czarnego jest dość udana, ale Stavka podejmuje decyzję o ewakuacji wojsk na Krym. Straty sowieckich i sprzymierzonych żołnierzy niemiecko-rumuńskich są w przybliżeniu równe – 18 000 ludzi po każdej stronie
Operacja Y («Zgoda» Operation) odbędzie się w dniu 25 sierpnia 1941 roku bez wypowiedzenia wojny, siły Imperium Brytyjskiego zaatakował armię szacha z Zatoki Perskiej, sowieckich dywizji – z Kaukazu. Główną siłą uderzający Armii Czerwonej – około tysiąca czołgów T-26, Flotylla Kaspijska, Brytyjczycy – ogień artylerii marynarki i sił powietrznych. Wiele dużych miast, w tym Teheran, jest bombardowanych. Setki cywilów giną. W czasach pokoju irańska armia jest gęsto upakowana pieniędzmi, ale jest jeszcze bardziej skorumpowana. Irański podział wkrótce stracić kontrolę (oficerowie mają tendencję do opuszczenia pola bitwy), kruszą, są traktowane w sposób bardziej lub mniej zaszczytnym niewoli. Niektóre części zamierzają walczyć do końca, jednak 29 sierpnia szach wydaje rozkaz złożenia broni. Na zdjęciu radziecka kolumna wojskowa wchodzi do irańskiego miasta Tauris
Już 17 września armia czerwona i jednostki brytyjskie są w Teheranie. Miesiąc później, tworząc lojalny rząd (oczywiście teraz nikt nie związany z Niemcami), sojusznicy wycofują swoje siły ze stolicy. Kraj dzieli się na strefy wpływów radzieckich i brytyjskich. Zgodnie z traktatem pokojowym Iran zostaje uznany za sojusznika Wielkiej Brytanii i ZSRR. Strony zobowiązują się wycofać wszystkie wojska w ciągu sześciu miesięcy po zakończeniu wszelkich działań wojennych. Ta operacja ma prehistorię – okupację Iraku przez Wielką Brytanię. Działanie: maj 1941 r., Lądowanie sił ekspedycyjnych w Basrze, lotnictwo uderza w lotniska, linie kolejowe i inne obiekty. Niemcy próbują przybyć na pomoc swoim sojusznikom, ale dlaczego nie bez entuzjazmu i zasięgu. W rezultacie Brytyjczycy sprawują kontrolę nad polami naftowymi w Iraku, aw przyszłości – mają możliwość prowadzenia stabilnego korytarza dla dostaw wojskowych do ZSRR. Zdjęcie – Radzieccy i brytyjscy oficerowie (w charakterystycznych szortach i hełmach korkowych) komunikują się w pobliżu samochodu pancernego BA-10. Iran, sierpień 1941 r.
Straty stron w wojnie angielsko-irackiej. Wielka Brytania – 1200 osób, 30 samolotów, Irakijczycy – 8500 żołnierzy, a także 20 niemieckich, 4 włoskich samolotów. Straty podczas okupacji Iranu: ZSRR – 50 osób bezpowrotnie, 3 samoloty. Wielka Brytania – 25 osób, 8 samolotów. Iran – 800 żołnierzy i 300 cywilów. Rezultatem operacji «Zgoda» jest prawie bez przeszkód dostarczenie ponad 5 milionów ton ładunków wojskowych do wojującego ZSRR. Niewielka dodatkowa premia dla Unii – znaczna część zbiorów zbóż w północnym Iranie przeznaczana jest na utrzymanie dla wojska. Ale teraz, jesienią 1941 roku, zajęcie znacznego kraju na Wschodzie wydaje się być tylko małą kroplą miodu w ogromnej beczce smoły. Zdjęcie – Brytyjski korespondent Alan Michi rozmawia z rannymi w trakcie bitwy z Irańczykami, sowieckim oficerem
Obrona pod Smoleńskiem, 1941, 10 lipca – 10 września. W tle – czołgi T-26
Ofensywa niemieckich oddziałów faszystowskich pod Smoleńskiem, jesień 1941 r. Piechota z całym wyposażeniem, moździerze i czołg T-4 pierwszych wydawnict
Radzieccy artylerzyści z 45 mm. pistolet. Okolice Smoleńska, jesień 1941 r