Krzyżacy. Henryk Sienkiewicz. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Henryk Sienkiewicz
Издательство: Public Domain
Серия:
Жанр произведения: Зарубежная классика
Год издания: 0
isbn:
Скачать книгу

935

wżdy (daw.) — zawsze, przecież.

936

przydawać (daw.) — dodawać.

937

rad (daw.) — chętnie.

938

św. Kosma i Damian — lekarze, męczennicy rzymscy z przełomu III-IV w.

939

św. Apolonia — męczennica, zm. 249 w Aleksandrii, wg legendy przed spaleniem na stosie wybito jej zęby.

940

św. Liboriusz — zm. w IV w., biskup Le Mans.

941

opat — przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym.

942

głowa wygolona — tonsura, znak przynależności do stanu duchownego.

943

kasztelan — średniowieczny urzędnik, odpowiedzialny za ściąganie podatków, obronę i sądownictwo na terenie kasztelanii, to jest jednostki administracyjnej średniego szczebla.

944

pośrzednik — dziś popr.: pośrednik.

945

przygodzić się (daw.) — przydarzyć się.

946

nawojka — tu: dziewczyna.

947

w ostatku (daw.) — w końcu.

948

żywot (daw.) — brzuch.

949

wedle (daw.) — obok.

950

wartko (daw.) — szybko.

951

szczypka — szczapka, kawałek drewna.

952

pazdury — dziś popr.: pazury.

953

zbyrczeć (gw.) — brzęczeć (z gwary góralskiej, za pomocą której Sienkiewicz naśladował staropolszczyznę).

954

chycić — dziś popr.: chwycić.

955

tkać (daw.) — wpychać.

956

może — tu: możliwe.

957

chorość (daw.) — choroba.

958

jąć (daw.) — zacząć.

959

przywieść (daw.) — przyprowadzić.

960

Zawisza Czarny z Garbowa — (ok. 1370–1428) polski rycerz, przez pewien czas na służbie króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego.

961

wartki (daw.) — szybki.

962

kasztelan — średniowieczny urzędnik, odpowiedzialny za ściąganie podatków, obronę i sądownictwo na terenie kasztelanii, to jest jednostki administracyjnej średniego szczebla.

963

pokrętka — tu: korba.

964

wszelako (daw.) — jednak.

965

radzi (daw.) — chętnie.

966

opat — przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym.

967

ochwiarować — dziś popr.: ofiarować.

968

po kądzieli — w linii żeńskiej; kądziel — pęk włókien przygotowanych do przędzenia.

969

Zbyszków (daw.) — Zbyszkowy, należący do Zbyszka.

970

odmówić — tu: przekonać do odejścia.

971

źreb — dawna miara powierzchni ziemi.

972

Wilkowi — poddani Wilka.

973

na Boże Narodzenie — Boże Narodzenie stanowiło zwyczajowy termin, do którego obowiązywały umowy.

974

ninie (daw.) — teraz.

975

polowiczko — polowanie.

976

wezwyczaić się — przyzwyczaić się.

977

uradzić (daw.) — ustalić.

978

ciągoty — pożądanie.

979

zmiarkować (daw.) — zauważyć, zorientować się.

980

radzi (daw.) — chętnie.

981

przestawać (daw.) — przebywać.

982

gonitwy — turnieje rycerskie.

983

czerstwy (daw.) — zdrowy.

984

wykrzesać — wykuć z kamienia.

985

ciągoty — pożądanie.

986

wdzięczen — dziś popr.: wdzięczny.

987

przestawać (daw.) — przebywać.

988

szczebrzuch — słowniki podają znaczenie: wiano panny młodej. Sienkiewicz prawdop. skontaminował to ze słowem ”brzeszczot”.

989

skrom — tłuszcz zwierzęcy.

990

wiano — posag.

991

jeno (daw.) — tylko.

992

łacnie a. łacno (daw.) — łatwo.

993

chycić — dziś popr.: chwycić.

994

przezpiecznie (daw.) — bezpiecznie.

995

opat — przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym.