Cztan — skrócona forma imienia Przecław.
871
sierdzisty (daw.) — śmiały, czupurny.
872
barć — wydrążony w drzewie ul dla leśnych pszczół.
873
narocznik — słowo wieloznaczne: chłop płacący roczną daninę bądź przedstawiciel ludności niewolnej zobowiązany do bliżej niesprecyzowanych świadczeń wojskowych.
874
miesiąc (daw.) — księżyc.
875
łońskiego roku (gw.) — zeszłego roku.
876
nieprzezpieczny — dziś popr.: niebezpieczny.
878
socha — prymitywny, drewniany pług.
879
kopce — kopcami często oznaczano granicę posiadłości.
880
ozwać się (daw.) — odezwać się.
881
barć — wydrążony w drzewie ul dla leśnych pszczół.
882
podhalski — dziś popr.: podhalański.
883
łosi — tu: ze skóry łosia.
884
wdziać, nawdziać — ubrać.
885
toporzysko — drewniany uchwyt siekiery bądź topora.
886
zażywać — tu: używać.
888
chojar (daw.) — wysokie drzewo iglaste.
889
jagodzisko — miejsce, gdzie rosną jagody.
890
chybki (daw.) — szybki i zwinny.
891
atoli (daw.) — jednak.
894
dżdże (daw.) — deszcze.
895
używać (daw.) — mieć coś, dysponować czymś, cieszyć się czymś.
896
przetowłosy (daw.) — jasnowłosy.
897
k’tobie (daw.) — do ciebie.
898
skapieć (daw.) — zmarnować się.
899
bywaj (daw.) — przybywaj.
900
zjawienie (daw.) — widzenie.
901
lutnia (muz.) — dawny instrument strunowy szarpany.
902
obzierać się (daw.) — oglądać się za siebie.
903
w skok (daw.) — szybko, galopem.
904
stary — niedźwiedź; istniał przesąd, że wymawianie nazwy tego zwierzęcia jest niebezpieczne, zwłaszcza po zmroku, toteż często zastępowano ją synonimami.
905
lubo (daw.) — chociaż.
906
zwietrzyć — wyczuć, wywąchać.
907
jąć, imać (daw.) — chwycić.
908
osada — tu: drzewce, na którym osadzone są widły.
909
wytężyć (daw.) — wysilić.
911
zatlony (daw.) — podpalony, tlący się.
912
hubka — materiał łatwopalny wytwarzany z huby (odmiany grzyba rosnącej na pniach drzew).
913
przygodzić się (daw.) — przydarzyć się.
914
bojać się — dziś popr.: bać się.
915
ozdarł (daw.) — rozdarł.
916
obezwać się — dziś popr.: odezwać się.
917
paździerze — suche odpady po pozyskiwaniu włókien z lnu bądź konopii.
918
szczypka — szczapka, kawałek drewna.
919
wartko (daw.) — szybko.
920
sucharze — suche badyle.
921
powiadać (daw.) — mówić.
922
kwarta — dawna miara objętości, zwykle ok. 1 litra.
923
w miarę (daw.) — według miary, tyle ile potrzeba.
924
godnie (daw.) — porządnie, solidnie.
925
wypsnąć się — tu: wyślizgnąć się.
926
kwarta — dawna miara objętości, zwykle ok. 1 litra.
927
przez rozum — z rozsądku.
928
kolczuga — zbroja z niewielkich, metalowych kółeczek.
930
skrom — tłuszcz zwierzęcy.
931
żeremie — konstrukcja z gałęzi, mchu i szlamu, budowana przez bobry, w której rodzą one młode.
932
wadzić (daw.) — przeszkadzać.
