Halk Şiirinden Seçmeler. Неизвестный автор

inler zâr ü zâr

      Estergon’la Budin Eğre’yle Uyvar

      Ele geçmez Şahım yorulmayınca

      Gaziler başına takıp çelengi

      Kırardı Nemçeyi Macar Firengi

      Neylesin kulların edemez cengi

      Hâl ü hatırları sorulmayınca

      Hasan der göklere çıkmıştır ahım

      Hüdam bağışlasın çoktur günahım

      Temeşvar kal’asın bil Padişahım

      Vermeyiz kâfire kırılmayınca

      Kul Mustafa

I

      Seni terk eylesem kaşları keman

      Vefası olmayan yârdan nem kaldı

      Cefalım yok mudur göğsünde iman

      Divane eyledin arda nem kaldı

      Ayrılasın bencileyin eşinden

      Bir dem sevda gitmez olsun başından

      Bu ayrılık kıldı beni işimden

      Arayıp gezerim kârda nem kaldı

      Akar gözyaşlarım bir dem silinmez

      Kapında kul oldum adım bilinmez

      Ko serim sağ olsun yâr mı bulunmaz

      Kadrimi bilmeyen yârda nem kaldı

      Kul Mustafa der ki severim candan

      Gözlerim doludur kan ile nemden

      Sevdiceğim fariğ olduysa benden

      Çıkayım gideyim şunda nem kaldı

II

      Yücesi dumanlı boralı dağlar

      İncitmen sunamı yol verin gitsin

      Eyyamı şitada bahar erişsin

      Eline bir deste gül verin gitsin

      Uğratman sunamı kışa borana

      Kader kısmet durulmadı çare ne

      Eşinden ayrılıp giden ceylana

      Düzelin a dağlar yol verin gitsin

      Mustafa’m der cemaline doyulmaz

      Seni görmeyince takatım gelmez

      Dostum gurbet elde yolun bulunmaz

      Bir takım kılavuz kul verin gitsin

III

      Şu karşıki karlı dağlar

      Başı dumanlı dumanlı

      İkilikte yâr sevenin

      Gönlü gümanlı gümanlı

      Gül dererler deste deste

      Armağan sunarlar dosta

      Gülü bağbandan iste

      Bahçe demanlı demanlı

      Ben seni severim çoktan

      Kaşlar yaydan kirpik oktan

      Bir bezirgan gelir şarktan

      Aslı Yemenli Yemenli

      İşte geldi bahar yazlar

      Ötüşür turnalar kazlar

      Hatıra değmen şahbazlar

      Sizler amanlı amanlı

      Kul Mustafa’m der Erenler

      Erenlere sır verenler

      Hizmetin tekmil görenler

      Ölür imanlı imanlı

      Kuloğlu

I

      İşit avazımı ben de var idim

      Uçup gitme bunda konadur bülbül

      Senin hub nefesin kalbim evinde

      Vücudum şehrini donatır bülbül

      Konarsan güle kon dikene konma