Heç nə gətirmədin bu dünyaya sən,
Heç nə aparmazsan ondan gedərkən.
Allahdan böyük mütəfəkkir yoxdur.
Yuxuda belə gördüm.
Ey ulu kainatın şəriksiz yaradıcısı; 60 illik ömürdən sonra bu qənaətə gəldim ki, sənin buyurduqlarına əməl etməkdən gözəl heç nə yoxmuş.
Dövrün günahını ayrı-ayrı şəxslərin üzərinə qoymaqda düz deyil.
Elə insan olasan ki, dünya
sənə valeh ola.
Dünya valeh olmaq üçün,
taleh gərək, taleh ola.
Taleh taleh olmaq üçün,
əməl gərək saleh ola.
Minnətdar olaram, neçəki sağam,
Məni məndən sonra sevən kəslərə.
Pis əməlin yaxşı nəticəsi ola bilməz.
Qanqal toxumu səpibsənsə,
Bənövşə bitəcəyini gözləmə.
Allahı sevən ürəyin sahibi pis əməllər sahibi ola bilməz!
Nə ürək, nə kürək, nə dilək qalıb,
Hamısı gedibdi Bəhmən tək qalıb.
Qəm eyləmə zaman bir gün,
Taxtından devirsə səni.
Sən yenə də şah olarsan,
Sevdiyin sevirsə səni.
Yəni: Sevdiyi kimi sevirsə o bəxtiyardır.
Mənə görə:
Demokratiya insanın ən Ali və ən ədalətli qanunlara tabe olmasına deyilir.
Öz ömrünün müvəqqəti olduğunu bilməyənlər ən bədbəxt insanlardır.
Demərəmsə ürəyimi parçalar,
Deyərəmsə söz dilimi yandırar.
Nə günahı eyləyərsə görəsən,
Ulu tanrı bir millətdən yandırar.
Həyat başdan-başa bilməcədir, talehsizin gündüzüdə gecədir.
Aqilin gücündən, qüdrətindən xeyirxahlığa istifadə Allaha da xoş gedər.
Yerdə sürünənin xətrinə dəymə,
Çoxda qanadı var, quşu sən qoru.
Birdə ələ düşməz bu gözəl dünya,
Torpağı sən qoru, daşı sən qoru.
Gəz, dolan baş-ayaq eli farağat,
Eylə əyrilikdən əli farağat,
Mili bağlı saxla, dili farağat,
Salamat dolandır, başı sən qoru.
Ulu tanrı yaratmayıb daş səni,
İnsan edib kamal səni, huş səni.
Cavanlıqda qoruyacaq yaş səni,
Elə ki, qocaldın, yaşı sən qoru.
Həyatın yolunda yüz olsan mətin,
Köməksiz, arxasız yaşamaq çətin.
Kimi gəzir, kimi yatır dolanır,
Hərə bir ətəkdən tutur, dolanır.
Əcəl macal versə əyər, sağalmayan yara yoxdur.
Yaxşı – yaman nə gedirsə, gülüm, ömürdən gedir.
Yaxşılıq etdim naşıya,
Yamanlığı dəydi mənə.
Mən heç nədən qorxmuram, ismətimdən savayı.
Mərifət fənnini qeyri-kafi bilmək ölümdən betərdir.
Atamızın atasıdır, anamızın anası. İnsan ilə təbiətin vəhdəti torpaqdadır.
Su nə qədər yumşaq olsada yaşamaq eşqi ilə daşıda dəlir.
Almaz, bilirəm, namusu bəxşeyş verən olsa,
Çünki əzizim, arsıza qeyrət nə lazımdır.
Bu həyatı kef bilmişdim bir zaman,
Yerli-dibli dəhşətimiş sən demə.
Məhəbbət gözlərdən arzu ürəkdən,
Şeir dodaqlardan ayrı yaşamaz.
Kənardan baxırsan, hamı insandır,
Ehtibarlı, ehtibarsız tanınmır.
Kim dünyada məhəbbətsiz yaşasa,
Ürəyində nə payız var, nə də yaz.
Bizə atadan-mərdlik, anadan şirin dil qalıb.
Bir vaxt rəqibim qızıl quş idi,
Qışqırır üstümə qarğalar indi.
Dəmir yumşalacaq, daş islanacaq,
Nadan yetişəcək kamala, -çətin.
Ömür uzanacaq, min il olacaq,
İnsan bu dünyadan kam ala, -çətin!
Məhəbbət bu yaşda yaramaz, – demə,
Eşq ürəyə nə vaxt desən yarayar əla.
Yüz güllənin yarasından ölməzdim,
Bir dilin vurduğu yaradan öldüm.
Düşmüşəm gülməli eşqə-həvəsə,
Amandır, bu dərdi demə heç kəsə.
Allahın verdiyi bütün dərdlərin yeganə dərmanı SƏBRDİR.
Dərd verən dərman yaradır,verdiyi dərddən qabaq.
İnsan övladına dərd verən Allah, ya dəyanət verir, ya dərman verir.
Dələduzların toxumu təlpətöyünün toxumuna bənzər.
Şair qardaşım İsmixan demiş «sulasanda bitər, sulamasanda.»
Papaq əvəzinə palaq bürünsün vəfası, ilqarı,əhdi yalanlar.