Ялгыш кына үрелеп карасам да,
Алырсыз шул мине, аһ, танып.
Тезләнеп сез Күккә ялварасыз,
Сынык бер нурыма мохтанып4.
Пыялага корым сөртә-сөртә
Төбәлмәгез, зинһар, Күкләргә.
Тәүбә көтәм!
Тәүбә!
Вакыт җитә
Тәүбә капкасын да бикләргә.
Тәүбә көтәм!
Җирне кыямәттән
Тәүбә генә калырмы йолып?
..................................
«…Ай тотылган» диеп уфтанмагыз,
Мин тотылдым бүген ай булып…
Төн. Яңгыр
Төн. Яңгыр. Коя да коя.
Мин – ялгыз. Берьялгызым.
Алда… билгесез күпер күк,
Ята төн. Ә төн – озын.
Йотлыгыплар эчә лә җир,
Сусаган җаны. Көйгән.
Коя да коя бу яңгыр
Һаман да бер үк көйгә.
Бер үк көйгә яшәүләре
Туйдырды инде. Читен.
Йомарлыйм шигырьгә күптән
Сусаган кәгазь битен.
Җанымдай ап-ак кәгазьгә,
Бетсәм дә тәмам сулып,
Яңгыр тамчылары түгел,
Тамамын шигырь булып.
Тамамын… Хисләр уянды.
Беләме шигырь йокы?! –
Сүзләрен җилләр пышылдый,
Ритмы – яңгырныкы.
Алда… билгесез күпер күк,
Ята төн. Озын-озын.
Төн. Яңгыр. Коя да коя.
Мин – ялгыз. Берьялгызым.
Күрешкәнгә кадәр…
1. Хәбәр
Ул таңны?!
Ходайдан хәбәрдер.
Телефон: «Ул үлгән… Ул… Йөрәк…».
Урала-урала, муеныма
Сарылды телефон, иңрәп.
Иңемә башкаен салды да,
Дөньяга яңалык ачкан күк
И кочты юксына-юксына,
Син мине соңгы кат кочкан күк.
Минме бу? Әллә соң таш сынмы? –
Кыйбласын югалтты аяклар.
Капланып, бер ятим сабыйдай,
И үкси, и үкси гудоклар.
Тукталган сәгать тә. Вакытның
Агышы буталган. Урамда
Кара төн карынында туалмый
Интегә, интегә ал таң да.
Ул үлгән?..
Үрмәкүч күчедәй,
Миемә үрмәли мең сорау.
Абынсам, тынлыкның кочагы
Ул миңа бердәнбер утрау…
2. Бәхилләшү
Өй почмагын тырнап елады эт,
Чәйни-чәйни тимер зынҗырын.
Әйтеп йөримени безгә кайгы,–
Үз сукмагы аның, үз җыры.
Әйтеп йөримени безгә кайгы.
(Күмә аны салкын гүр генә.)
Бусагадан узды. Хуҗа булып
Кунаклады өйнең түренә.
Тутырып ачты зур күзләрен. Тынлык
Ышыкланыр почмак тапмады.
Куркуыннан дивардагы көзге
Ашыга-ашыга йөзен каплады.
Шартлап куйды ызба бүрәнәсе,
Кышкы салкын сукты диярсең.
Кем юатыр чормаларга ятып
Зар елаган ызба иясен?
Кем юатыр?..
Ясин чыга картлар,
Җан әрнүнең һич юк тынасы.
Бар да елый…