මීට වසර හතළිහක් වැනි දිගු කාලයකට පෙර කුඩා ජගුවර් වංශයක නායකයා වූ මලාකි විසින් ඔහු තම ආරක්ෂාව නොමැතිව සිටින අවස්ථාවකදී, එම මාරුවෙන්නාගේ සහකාරිය ඝාතනය කළ බවට චෝදනා කරන ලදී. එම රාත්‍රියට පෙර සිටම කේන්, ජගුවර්වරුන් සමඟ හොඳ සම්බන්ධතාවයක් පවත්වා ගෙන ගිය අතර ඔවුන්ගේ නායකයා ඔහුගේ සමීපතම මිතුරෙකුද විය. කේන්ගේ තොල් එම මතකයත් සමග තුනී වී ගියේය. මලාකී මහත් කෝපයෙන් ඔහුව අල්ලා, විනිශ්චය කොට, දඬුවම්ද දී තිබුණි.
කේන් ඉතා පරිස්සමින් සඟවා ඇතැයි සිතූ පොතක මන්තරයක් භාවිතා කරමින්, ඔහුට චලනය වීමට හෝ කතා කිරීමට නොහැකි ලෙස ඔහුව ශාපයක් මගින් බැඳ දමා තිබුණි... තමාව ආරක්ෂා කර ගැනීමට පවා ඔහුට නොහැකි ලෙස. එලෙසම ඔහු විසින්, දිවා කාලයේ කේන්හට බාධාවකින් තොරව සැරිසැරීමට හැකිව තිබූ ලේ පැහැති ගලින් නිමවූ කරාබුවද ඉවත් කළේය. එම ලේ පැහැති ගලින් නිමවූ කරාබුව පළමු වැම්පයර් වන සින් හට අයත්ව තිබූ එකක් විය.
කේන් වරක් ඇසුවේ පළමුවැන්නෙක් සිටිය හැක්කේ කෙසේද යන්නයි. පිළිතුර ඔහුව මවිතයට පත් කළේය.
සින් මේ ලෝකයට පැමිණියේ තුවාල වී, සාගින්නෙන් පෙළෙමින් සහ තනිවමය. තරුණයෙක් ඔහුව දැක ඇති අතර ඔහුගේ සාගින්න නිවා ගැනීමට සින් එම තරුණයාගේ රුධිරය ආහාරයට ගෙන ඇත. එම වැම්පයර් මෙම ලෝකයේ පවුලක් බිහිකිරීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් ඉක්මනින්ම තේරුම් ගත්තේ, මේ ලෝකයේ මිනිසුන් දුබල ජීවීන් බවත්, ඔහුගේ රුධිරය යමෙකු හා බෙදාගතහොත් ඔවුන්ගේ ආත්මය ඔවුන් අතහැර යන බවත්ය. නමුත් ඔවුන්ගේ ආත්ම නැති වූ පසු, ඔවුන්ගෙන් ඔහුට වැඩක් නැති බවත්, ඔවුන් අමනුස්සයින්ට වඩා වැඩි වෙනසක් නැති බවත් තේරුම් ගත්තේය.
ඔහුගේ නිමක් නොමැති ජීවිත කාලය තුළදී, තම ආත්මය තමන් වෙතම තබාගෙන ඔහුගේ දරුවන් බවට පත්වූ... මනුෂ්‍යයන් තිදෙනෙකු පමණක් සින් හට හමුවී තිබිණි. එකම වෙනස වූයේ ඔවුන්