Вакытның син тыгызын!
Утыраек әле бергә,
Ашыкмаек, төн озын…
Телләр ачылып китә ул,
Капсаң башкорт кымызын.
Ут эчендә…
(Кемеровода 41 бала утта янып үлде.)
Ни көннәргә калды бит ил,
Төштек бит ни көннәргә?
Шушындый авыр чакларда
Таяныйк соң кемнәргә?
«Ни эшләргә?», «Кем гаепле?»
Бу сораулар мәңгелек…
Ник югалды җаваплылык?
Кая китте гамьлелек?
Сәбәпләр табарга була
Йә болай, йә тегеләй…
Ә монда янгын…
Сабыйлар
Утта яна тереләй!
Сабыйлар яна ялкында,
Сабыйлар – ут эчендә…
Аларны беркем коткармый…
Елыйм шуның өчен дә.
Минем күз яшьләрем генә
Сүндермәс шул ул утны…
Нигә безнең илнең күге
Гел караңгы, болытлы?
Кем гаепле бу хәлләргә?
Бу кемнәрнең ялгышы?
Аларга да бер төшәчәк
Сабыйларның каргышы…
Гаеплеләр җәзаларын
Барыбер алачаклар!
Бу дөньяда янмасалар,
Тәмугта яначаклар!..
Мин үзем дә ут эчендә,
Утырамын сызланып…
Тере килеш утта янган
Сабыйларны кызганып…
Көлке көне
Бездә көн дә «Көлке көне»…
Бертуктаусыз көләрлек!
Көлеп чиргә сабышырлык,
Көлә-көлә үләрлек…
Без яшәгән җәмгыятьнең
Көлке бөтен яклары:
Көлке бездә пенсияләр,
Көлке хезмәт хаклары…
Көлке безнең депутатлар,
Һәртөрле кандидатлар,
Көлке төрле телешоулар,
Көлке төрле дебатлар…
Көлке – эфир, көлке – экран,
Көлдерәләр котырып.
Шул шутлардан, клоуннардан
Булмый качып котылып…
Көлке – җитди сүзебез дә,
Көлке – кигәнебез дә…
Полный адәм көлкесе бит
Юмор дигәнебез дә!
Юмористлар сәхнә тулы,
Юк юморлары гына.
Мин шикләнә дә башладым
Бездә юмор барына…
Безнең тормыш үзе юмор…
Көлдерүчеләр – кәттә!
Бездә көн дә «Көлке көне»…
Елыйсы килә хәтта…
И кызларым…
И кызларым-кояшларым,
Кояшларым-айларым!
Сезнең белән бергә үтә
Елларым һәм айларым!
И кызларым-йолдызларым,
Йолдызларым-нурларым!
Сез минем бик нәниләрем,
Сез минем бик зурларым!
И кызларым-чәчәкләрем,
Чәчәкләрем-гөлләрем!
Сезгә бәхет теләп үтә
Төннәрем һәм көннәрем!
И кызларым-шигырьләрем,
Шигырьләрем-җырларым!..
И кызларым, үземнең дә
Бик бәхетле чорларым!
Чәчәк идек…
Шомыртлар чәчәк