Белмичә ни күрәсен дә,
Белми ни буласын да,
Китеп барам пароходның
Дүртенче классында…
Әй гомерләр…
Гомерләр дә
Шактый кичелде инде…
Ә ул пароход «Габдулла
Тукай» исемле иде.
«Быел безне бәхет басты…»
Быел безне бәхет басты:
Ак-караны күрмибез без,
Көрибез дә көрибез без…
Көрәмичә кермибез без.
Көрәмичә йөрер идек,
Көрәмичә йөреп булмый,
Көрәмичә керер идек,
Көрәмичә кереп булмый.
Безнең эшләр шундый инде…
Бер уңмаган уңмый инде…
Күпме яуса да, ул карны
Көрәмичә булмый инде…
Беләм инде, булмый инде…
Йә, әйтегез, бу ни инде?
Кар көрәргә бер теләк юк…
Теләмичә булмый инде.
Югыйсә мин өлкән яшьтә,
Көрәмәскә хакым да бар!..
Борчылмагыз! Көрәшергә
Минем әле хатын да бар!
Сезне яратмасам…
Мин яратам сезне, кызлар!
Яратам шул бигрәк!
Ярату ул гөнаһ түгел, –
Яратырга кирәк!
Яратмаслык та түгел шул,
Тормышның сез җаны!
Сезгә бара да тоташа
Тормышның бар ягы…
Ничек гашыйк булмыйсың да
Ничек яратмыйсың?!
Яратасың!.. «Яратам!» дип
Мең кат кабатлыйсың…
Сөю ялкыны сүнмәсен
Безнең җаныбызда!
Яратырга яратылган
Безнең барыбыз да!
Гөнаһ булыр иде, гөнаһ,
Сез дип җан атмасам…
Шагыйрь булып та йөрмим мин,
Сезне яратмасам!
9 нчы март иртәсе…
Тәрәзәбез карланган…
Әллә инде карланган ул,
Әллә инде парланган…
Иртәсе дә иртәсе…
Безгә шундый ияләшкән,
Кышның килми китәсе…
Тышта минус унҗиде…
Әле һаман кыштагыча
Ул салкыны, ул җиле…
Югыйсә март бит инде…
Югыйсә язга ашкынган
Күңелләр шат бит инде…
И матурлыгы тышның…
Тәүге көннәре бу язның,
Соңгы көннәре кышның…
Ә тышта шундый аяз…
Нишләргә белми табигать:
Үзе кыш бу, үзе яз…
Яз килергә җыена…
Тамчылар тама башлады,
Тып та тып тама инде…
Тышта салкынча булса да,
Язларга таба инде…
Тамчысыз язлар башланмый,
Тамчыдан күл җыела…
Кыш китәргә җыенмый да,
Яз килергә җыена…
Язгы тамчыларга карап,
Күзләрем тала инде…
Яз җилләре күңелләрнең
Капкасын кага инде…
Табигатьнең аклыклары
Кышларда кала инде…
Күңелләрем ел да шулай
Бер ярсып ала инде…
Шагыйрь иптәш,