Сөенеп йөрим бәйрәмдә
Сабыйлар сөенгәнгә.
Җитми…
Бу кешегә һәрчак нидер җитми.
Бер уйласаң, безгә бар да җитә:
Аң да җитә бездә, дан да җитә…
Бер уйласаң, әллә ниләр җитми:
Халкыбызга гаярь ирләр җитми;
Дөнья буйлап чапкан чаклар җитми,
Чабар өчен чыдам чаптар җитми;
Чаптарлары булса, ияр җитми,
Яу чабарлык гайрәт, егәр җитми;
Алтын Урда кебек чорлар җитми…
Милләт уятырлык җырлар җитми…
Хәтерләрне бер туздыру җитми,
Камчы җитми, бер сыдыру җитми…
Сүнгән рухны бер кыздыру җитми…
Бүген безгә бер сызгыру җитми…
Үз арабыздагы берлек җитми,
Көрлек җитә бездә, хөрлек җитми…
Киңәшергә затлы бүрек җитми…
Безгә һаман акыл кереп җитми.
Шул җитмәгәннәрне аңлау җитми…
Хәлләребез, әйе, бик тә җитди…
Шушы уйлар баштан һич тә китми…
Бу шигыремә дә нидер җитми…
…диеп
Карлар ява, карлар ява,
Көннәр яктырсын диеп,
Күңелләр дә көннәр кебек
Көн дә ак торсын диеп…
Карлар ява, ак карларга
Без дә соклансын диеп,
Шушы аклык күңелләрдә
Озак саклансын диеп…
Карлар ява, бала-чага
Карда уйнасын диеп,
Олылар да кар яуганда
Бераз уйлансын диеп…
Карлар ява, гашыйклар да
Сөеп туймасын диеп,
Берсен-берсе яратканнар
Тизрәк туйласын диеп…
Карлар ява, карт шагыйрьнең
Йөрәге янсын диеп,
Шушы матурлык турында
Бер шигырь язсын диеп…
Моңланган чаклар була…
Бик моңланган чаклар була,
Уйланган чаклар була,
Кулларыңа гармун алып
Уйнаган чаклар була.
Мин тартуга, моңнар тула
Гармунның күрегенә,
Гармунымның күрегенә,
Үземнең күңелемә…
Моңнар тулы гармунымның
Тышы да һәм эче дә.
Күңелдәге моңны гына
Ишетми бер кеше дә…
Югыйсә гармундагы моң
Минем моңнарым бит ул.
Шул моңнарны тибрәндергән
Күңел кылларым бит ул…
Хәзер инде моңланмаган
Чакларым сирәк була…
Моңланганда, шушы иске
Гармуным кирәк була.
Бүгенге төн…
Сүрән генә, сүлпән генә
Ай нурына күмелде төн…
Өтеп ала күңелне төн…
Бигрәк суык бүгенге төн…
Ай моңаймый, ай пошынмый…
Бүген кышкы ай шушындый…
«Тыныч йокы!» диеп, минем
Колагыма ул пышылдый.
Нинди гүзәл төн буласы!..
Юк янымда ярым гына.
Юк, мин генә түгел икән…
Ай да бүген ярым гына.