Sərdar Aylını evə gətirib yatağa uzatdı, üstünü yorğanla örtdü. Aylın titrəyirdi, danışada bilmirdi. Sərdar tez gedib isti çay gətirdi, içirtmək istəsədə alınmadı. Aylın heç üstünü açmağa qoymurdu, sanki dolabda qalmışdı saatlarla. Sərdar əlindəki çay finçanını qırağa qoyub, tez əynindən köynəyini çıxarıb, yarı çılpaq Aylının yanına uzandı. Aylın artıq isinməkçün arə axtarırdı. Sərdarın soyunub yanına uzanmasına bir söz demədi. Əksinə, qısılıb isinməyə çalışdı. Sərdar Aylının özünə sıxıb üstünü örtərək, isti nəfəsiylə – bədəniyə Aylını isitməyə çalışırdı. Sərdar -Aylına: qucaqla qısıl mənə, tez isinəcəksən canım.
Aylın titrəyən əlləriylə, zorla Sərdarı qucaqlayıb, üzünü sinəsinə qısıb dayandı. Sərdar Aylının isitməkçün, qollarını – belini massaj edirdi. Bədəninə sıxıb tutmuşdu, çox darıxmışdı. Aylının özünə – canına qısılması xoş olsada, xəstələnməsidə bir başqa üzürdü Sərdarı.
Ramizlə Dilqəm, işdən çıxıb Aylına gəlmişdilər. Duyduqlarında Aylın Sərdarla gəzməyə çıxmış, Ramizin kefi tamam poxulmuşdu. Ramiz qucağına qardaşını alıb, – anasına: Sevda xala, mən Sərdarı aparım, səhər gətirərəm. Anası təcüblə – Ramizə: oğlum niyə aparırsan ki? uşaq bizimlə oynayırə Heç vaxtımız necə keçir anlamırıqda. Ramiz incik səslə – anasına: Sevda xala, Aylında artıq məşğuldur. Biıirəm işi filan vardır yəqin ki, sizidə yormasın, mənimlə qalsın evdə xadimə var. Cansuda gəlir tez – tez, narahat olmayın.
Anası razı olmadı, qucağından uşağı alıb – Ramizə: heç yerə uşaqda – səndə getmirsən, keç əyləş. Aylında birazdan gələr, birlikdə axşam yeməyimizi yeyəcəyik, xətrimə dəymə oğlum. Anası – Dilqəmə: oğlum səndə yeməyə qal bizimlə. Dilqəm təşəkkür etdi, – anasına: bağışlayın Sevda xanım, başqa vaxtda qalsın. Evdə anam gözləyir məni yeməyə, mənsiz yemək yemir, alışdı gözləməyə.
Anası gülümsəyərək, – Dilqəmə: qurban olarıq, biz evladlarımızsız günümüz olmasın. Əlbətddə oğlum, ananda təkdir yazıq darıxır. Dilqəm – anasına: anam çalışır, Aylının açdığı uşaq evində, evdə qalmır. Anası birinci duyurdu bunu, təcüblə – Dilqəmə: Aylının açdığı uşaq evimi?
Ramiz – anasına: Sevda xala, Aylın kimsəsizlərşün sığınacaq ev açmış, içində hərşeyiylə. Kimsəsiz uşaqlara yardım göstərilir orda. Anasının gözləri yaşardı, qucağındakı uşağı öpüb, özünü saxlaya bilmədi ağladı.
Ümidlə atası gəldilər. Anasını ağlayan görüb yaxınlaşıb – anasına: ana nəyin var?
Anası – oğluna: bacın kimsəsiz uşaqlarçün açan, sığınacaq evindən xəbəriniz vardımı sizin?
Atası təcüblə – olara: anlamadım, qızımızmı açmış? gəlib Dilqəmlə – Ramizlə görüşdülər, əyləşdilər. Ramiz – atasına: bəli Rəhim dayı, qızınız küçələrdə məcbur diləndirilən və atılmış uşaqlarçün sığınacaq ev açmış. Həmən o evdə, Afət xanımla, Bahar anamda çalışırlar. Tanıdığımız hər kəs, bacardığımız köməkliyi edirik. Bizdə şirkətimizdən pul ayırıb, hər ay yardımçün keçiririk. Aylın tapşırıb, bizdə oranın nəzarət edən üzviləri sayılırıq, başqalarına etibar etmir.
Atası fərəhlə, ayağını – ayağının üstünə aşırıb – arvadına: canım, sən göz yaşını axıdıb, ürəyini rahatlaya bilirsən, yazıq biz kişilərin halına. Mənim qızım düzgün olanı etmiş. Məndə sabahdan, o evə pul ayıracam, yazıq uşaqla yardım olsun. Anası göz yaşlarını silib, uşağı bağrına basıb öz – özünə: mənim gözəl ürəkli balam. Ah canım qızım, Allah səndən razı olsun, içim rahatladı gərçəkdən. Ümid dərindən nəfəs alıb – Ramizə: bacım sanki, nağıllardakı dərin bir sehirli quyuya bənzəyir. Dibinə getdikcə, bitməz – tükənməz sehirləriylə, insanı şaşırtmağa davam edir. Atasınında qürurdan gözləri yaşardı, – oğluna: bacınla tək biz deyil, başqalarıda qürur duyurlar oğlum. Baxsana, yazıq uşaqlarçün şərayit yaratmış gözəl ürəkli qızım, gözlərini silib kənara baxdı.
Nicatda xalasıyla, Nazlıyla, axşam yeməyini yeyirdilər evdə. Xalası – Niçcata: Elzadan çox xoşum gəldi oğlum, mərəfətli qıza bənzəyir. Nazlı gülümsəyərək, – anasına: ana nə qədər mərəfətli olsada, qızın Aylına çata bilməz, elə deyilmi?
Nicat bir anlıq dayanıb nə isə düşündü, əsəblə yeməyini yeməyə başladı. Anası qızına şarə etdi ki, Nicatın yadına salmasın, Aylın deyib. Xalası – Nicata: sabahdan işdə olacaqsan oğlum, günorta yeməyini vaxtında yeyəcəksən, danışdıqmı?
Nicat kefsiz – üzgün – xalasına: tamam xala yeyərəm, narahat olma. Xalası yaxşı anlayırdı, Nicatın bir anlıqda olsa, Aylın axlından şıxmırdı. Ozünü çox zor tuturdu, Aylından ayrı qalmaq ürəyini göynədirdi. Nazlı – Nicata: mən ara – sıra gələcəm, sənin çalışdığın şirkətə. Nicat başını qaldırmadan – Nazlıya: ürəyin nə zaman istərsə, gələrsən bacım. Nazlınıda üzdü, Nicatın bu halı. Aylının adını çəkməsinə min peşman oldu. Xalası çalışırdı ki, Nicat yenə bir səhv edib, kantrolunu itirib daha betərini etməsin. Başını narazılıqla sirkələyərə, k qızana narazı baxışlarla baxıb, yeməyini yedi.
Aylın isinib yuxuya düşmüşdü. Sərdara qısılıb – quçaqlayıb elə yatırdı ki, Sərdar tərpənməyə belə çəkinirdi. Yazıq qorxurdu, oyanar qollarını özündən çəkərdi. Aylının başına üzünü dayayıb, nə isə düşünürdü. Sərdarada çox yazıq olmuşdu, uzaq düşmüşdülər biri – birilərindən, atasının səhvi ucbatından. Sərdarın telefonuna zəng gəldi, dodağını dişləyib, gözlərini yumub bir anlıq zəngin tez kəsilməsini dilək etdi. Ancaq əksinə oldu, dayanmadan telefonu çağırərdı. Sərdar öz – özünə: of Allahım off. Aylının oyanmasını istəmirdi. Dönüb telefona baxada bilmirdi. Aylın oyandı, Sərdara qısıslıb yatdığını gördüyündə, xatırladı yatıb qaldığını. Üzünü sinəsindən götürüb – Sərdara: daxilən soyuq – kobut olsanda, ürəyin çox istidir. Çox sağol isitdin məni. Sərdar yavaş səslə – Aylına: sən bilirsən canım, mən xaricən soyuq – kobut olsamda, daxilən sənə qarşı çox istiyəm. Özünü necə hiss edirsən?
Aylın yerində oturub – Sərdara: sayəndə isindim, yaxşıyam çox sağol. Anama de birazdan gəlirik, aç telefonunu. Sərdar dönüb masadan telefonu götürüb, baxıb gülümsəyib, cavab verdi. Alo anam, mən indi sizi arayacaqdım, yox – yox hər şey yaxşıdır narahat olmayın. Mən sadəcə deyəçəkdim ki, biz Aylınla şəhər dışına çıxmışdıq. Artıq gecdir sabah dönsək, biraz qulaq asıb gülümsədi, – anasına: çox sağol anam, təşəkkür edirəm. Aylının burası çox xoşuna gəldi, dışarda oturub. Yaxşıdı narahat olmayın, sağollaşdı, sabahadək. Telefonu