СОҒАДЫ ТУЛАП ЖҮРЕГІ. ӨЛЕҢДЕР. Мұрат Әбдірахманов. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Мұрат Әбдірахманов
Издательство: Издательские решения
Серия:
Жанр произведения: Поэзия
Год издания: 0
isbn: 9785005162649
Скачать книгу
кетер ертең.

      Жер сату – жан-жарыңды сатқанмен тең.

      Махаббатын аяққа басқанмен тең.

      Намыс, кек, ар-ұяттан ада болып,

      Күйігін өкініштің татқанмен тең.

      Жерді сату – досыңды сатқанмен тең,

      Асыл жанды өзіңе пейілі кең.

      Бар асылды сатқандай не көрінді,

      Мәреміз бе бүгінде осы жеткен.

Кереку.2003ж

      О ЗЕМЛЕ

      Торговать родной землею – значит Родину предать,

      Золотистый месяц ночи, дня сиянье потерять!

      Потеряв родную землю, что взлелеяли отцы,

      Будем нищими рабами, прятать взгляд как беглецы!

      Торговать родной землею – все-равно, что мать продать,

      Все-равно, что все проклятья своего врага принять.

      Где вчера ты мог так гордо по земле своей шагать,

      Завтра будешь у порога чьи-то крошки подбирать.

      Торговать родной землею – это как продать свой дом,

      Не смотри, что мир огромный, для чужих нет места в нем!

      Жеруйык, – назвал когда-то край родной Асан Баба,

      Но нигде не будет рая для изгоя и раба!

      Смотрит сын с улыбкой в небо и не ведает пока,

      Что голодный волк вонзает зубы в своего щенка,

      Что уже топор заточен чьей-то жадностью слепой,

      Чтоб срубить росток надежды равнодушною рукой!

      Кто своей землей торгует – продает сестру родную,

      Ту, что к сердцу прижимала, берегла и согревала.

      И не думала святая, нас качая на руках,

      Что продать ее готовы на утеху чужакам!

      Торговать своей землею – как жену свою продать,

      Что детей твоих растила и всегда тебя ждала.

      Растоптать любовь, на деньги честь и совесть променять.

      Сердце деньги не заполнят, боль с годами не унять!

      Торговать землей сравнимо с тем, что друга ты продал,

      Кто делил с тобой невзгоды и предательства не ждал!

      Сотни лет хранили предки землю словом и мечом,

      Кто же мы, чего достойны? – степь родную продаем!

(перевод на русский язык Марата Муратовича Абдрахманова, 2003 г.)

      ҮМБЕТЕЙ БАБАМА АРНАУ

      (28 08 2010 жылы Ерейментау қаласында Үмбетей жыраудың мүсінін орнату рәсімі өткізілді. Сол маңызды күнге «Үмбетей бабама арнау» деген өлеңін Мұрат (марқұм) халық алдында оқып берді.)

      Үмбетей баба болды-ау жүрген ұшып…,

      Қонуға келе жатқан жерін құшып,

      Бөкең ерді көргенде тұлпар мінген,

      Жайғасқан тұғырына көктен түсіп.

      Сол мезетте Кәрітау жатқан мүлгіп,

      Селт еткендей көрінді «Үмбетейлеп».

      Ақдін таудан қол жайып Асан Қайғы,

      Тұрғандай «Ереймен ел жасай бер» деп.

      Бар тіршілік бұларға мойын бұрып,

      Тыңдағандай дүбірді құлақ түріп.

      Аң мен құс ойнақ салып маңайдағы,

      Толықсиды өзен, көл тұрған тұнып.

      Табиғат сол мезетте бір құлпырып,

      Қуанышқа қосылып тұрды күліп.

      «Ақтабан-шұбырынды»